مهندسان شرکت Building 8 اکنون در حال کار روی پروژه‌ای به نام رابط کاربری بدون صدا هستند. این فناوری پس از کامل شدن، از طریق رمزگشایی فعالیت‌های طبیعی می‌تواند 100 کلمه در دقیقه تایپ کند. این شرکت همچنین در حال توسعه‌ی یک نسخه‌ی مصنوعی از حلزون گوش است که می‌توان آن را به پوست متصل کرد. برای یادآوری باید اشاره کنیم که حلزون گوش بخشی از سیستم شنوایی انسان است که لرزش‌ها را به سیگنال‌های قابل فهم برای مغز تبدیل می‌کند.
رجینا دوگان، رئیس Building 8 در جریان کنفرانس توسعه‌دهندگان فیسبوک موسوم به F8 که روز چهارشنبه برگزار شد، اعلام کرد که شرکت متبوعش در صدد یافتن قابلیت‌های فناوری یادشده است. رابط کاربری گفتاری از سنسورهایی بهره می‌برد که امکان ثبت صدها فعالیت مغزی را در هر ثانیه فراهم می‌کنند. این تکنولوژی برای افراد ناتوان جسمی نیز می‌تواند مفید واقع شود و علاوه بر این می‌تواند در حوزه واقعیت مجازی از آن استفاده کرد.
این سیستم همچنین می‌تواند نقش نوعی تماس را برای مغز شما ایفا کند تا بدین طریق امکان کلیک روی Yes و No و سایر دستورات فراهم شود. دوگان گفته است در این سیستم یک سری سنسور وجود دارد که به‌جای ثبت تمامی افکار، فقط مواردی را انتخاب می‌کنند که مربوط به انجام دستورات یا اجرای یک دستور باشند. برای دستیابی به چنین هدفی به سنسور نوری تصویربرداری بسیار دقیقی نیاز داریم که البته هنوز ساخته نشده است.
لازم به ذکر است که طرح اولیه‌ی این سنسور بیش از یک قرن قبل توسط لویی بریل مطرح شده بود. مغز شما می‌تواند الگوی اشیائی را که لمس می‌کنید، تشخیص دهد و سپس آن‌ها را به کلمات تبدیل کند؛ درست همانند گوش که با استفاده از حلزون گوش می‌تواند صداها را پردازش و کدگشایی کند. دوگان همچنین گفته است که فیسبوک می‌خواهد یک حلزون گوش مصنوعی بسازد تا با بهره گرفتن از آن بتوان یک سری واژه لمسی کاملا جدید ایجاد کرد. همان‌طور که رابط کاربری گوشی به شما کمک می‌کند افکار خود را بدون نیاز به صحبت کردن منتقل کنید، سنسورهای پوستی نیز امکان گوش دادن به صداها و سخنان دیگران را بدون نیاز به شنیدن آن‌ها فراهم می‌کنند.
البته نباید انتظار داشته باشید که این تکنولوژی به این زودی در دسترس عموم قرار بگیرد. همان‌طور که مارک زاکربرگ، مدیرعامل شرکت فیسبوک هم اشاره کرده است، این فناوری فعلاً در مرحله تئوری قرار دارد. زاکربرگ در بخشی از سخنان خود گفت که پیش از عرضه عمومی این تکنولوژی، پیشرفت زیادی در آن به وجود خواهد آمد و ایده‌ی مطرح‌شده در واقع گام اول است.
نظر شما در این مورد چیست؟
