خبرگزاری فارس: یکی از شاخص‌های مربوط به توسعه نیروی انسانی در دنیا به بهداشت و رفاه عمومی باز می‌گردد که زیر شاخه آن شاخص امید به زندگی محسوب می‌شود. براین اساس توسعه و افزایش کیفیت بهداشت و رفاه عمومی باید منجر به کاهش مرگ و میر مادران و اطفال شود.
عملکرد جمهوری اسلامی ایران از سال 56 تا 96 یعنی در 40 سالگی انقلاب نشان می‌دهد که در استاندارد‌های امید به زندگی در حوزه بهداشت و سلامت موفقیت‌های چشمگیری حاصل شده است.
بر این اساس امید به زندگی در بدو تولد (طول عمر متوسط) از 56.6 درصد در سال 1356 به 75 سال در سال 1396 رسیده است.
همچنین در زمینه مرگ و میر مادران (در یکصد هزار تولد زنده) از 237 مورد در سال 1356 به 18 مورد در سال 1396 تنزل یافته است.
طبق گزارش‌ها میزان مرگ و میر اطفال زیر پنج سال (هزار تولد زنده) از 174 مورد در سال 1356 به 4.9 مورد در سال 1396 کاهش پیدا کرده است.
طبق گزارش سازمان برنامه و بودجه کشور، شاخص دیگر به مرگ و میر اطفال زیر یک سال (هزار تولد زنده) باز می‌گردد در این بخش از 111 مورد در سال 1356 به 12.5 مورد در سال 1396 کاهش یافته است.
