خبرگزاری ایسنا: فارن پالسی در گزارشی با طرح این سوال که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه در سوریه چه می‌خواهد، نوشت: "روسیه پیش از کریسمس بهترین هدیه ممکن را از دولت ترامپ گرفت و اکنون دستانش باز است تا آینده "ایالات خاورمیانه‌ای" خود را تعیین کند. با تدارک آمریکا برای خروج از درگیری سوریه، استراتژی کرملین چندان تغییری نخواهد کرد زیرا این استراتژی از همان ابتدا هیچ‌گاه درباره سوریه نبوده است. چشم‌انداز تأثیرگذاری کمپین روسیه در سوریه و هدف، کرملین همواره فراتر از خاورمیانه بوده است.
ورود روسیه به درگیری‌ها همواره ابزاری برای نمایش جاه‌طلبی‌ها و نشان دادن روسیه به عنوان یک قدرت جهانی بوده است. از نظر مسکو جدا شدن دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا از سوریه یک پیروزی است که به نفوذ سیاسی آن می‌افزاید. این امر همچنین به مسکو اجازه می‌دهد تا به رهبران اروپایی در فرانسه و آلمان و همچنین رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا نزدیک شده و آنها را با دیدگاه خودش از سازش سیاسی در سوریه همراه کند.
روسیه رسماً در سپتامبر 2015 حملات هوایی در سوریه را آغاز کرد. مسکو همزمان تلاش گسترده‌ای برای تحکیم نفوذش در اوکراین انجام داد و با موجی از تحریم‌ها مواجه شد. به‌رغم آنکه مسکو تلاش کرد تا به عنوان بزرگترین مخل و مخالف جهان در غرب باشد، اما اصلی‌ترین هدف روسیه جلب نفوذ کافی برای مشارکت مجدد به عنوان یک نیروی برابر بوده است.
اوکراین یک مساله از دست رفته است. میخائیل زیگار، دبیر سابق شبکه خبری مستقل "رین" روسیه می‌گوید ولادیمیر پوتین سال 2008 به جورج بوش در نشست ناتو گفت: "اگر اوکراین به ناتو ملحق شود، همین کار را با کریمه و مناطق شرقی آن انجام می‌دهد. تکه تکه می‌شود. جاه‌طلبی بین‌المللی روسیه همواره فراتر از یک قدرت منطقه‌ای بوده است."
زمانی که روسیه درگیر سوریه شد، خاطرات جنگ در افغانستان در دهه 80 میلادی را به همراه داشت و نمی‌خواست بار دیگر در یک کشور اسلامی گرفتار باتلاق شود. در نتیجه هرگونه کمپین نظامی احتمالی در سوریه با احتیاط بالایی مورد ارزیابی قرار گرفت. گرچه مداخله قمار بود، مزایای احتمالی آن در نهایت بر خطراتی که از نظر استراتژیست‌های کرملین وجود داشت، غلبه می‌کرد. "