رشد ۱۶ برابری فضای سبز در سال‌های بعد از انقلاب اسلامی

مختاری با بیان اینکه تا سال 58 سرانه فضای سبز 1 متر مربع بود، گفت: در حال حاضر سرانه فضای سبز درون شهری به 16.25 متر مربع رسیده است.

علی محمد مختاری رئیس سازمان بوستانها و فضای سبز شهرداری تهران در گفتگو با خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، با بیان اینکه پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، با توجه به افزایش جمعیت، توسعه فضای سبز و ایجاد سرانه‌های خدماتی در شهر تهران در دستور کار سازمان بوستان‌ها و فضای سبز پایتخت قرار گرفت، گفت: خوشبختانه در این راستا نتایج شگرفی را شاهد بوده ایم.

مختاری با اشاره به اقدامات انجام شده در حوزه افزایش سرانه فضای سبز اظهار کرد: سرانه فضای سبز درون شهری تا سال 1358 بالغ بر 1 مترمربع بود، که در حال حاضر  به 16.25 متر مربع رسیده است.

رئیس سازمان بوستانها و فضای سبز شهرداری تهران افزود: تا سال 1358 تعداد بوستان‌های شهر تهران 75 بوستان بود، ولی پس از انقلاب تا سال 65 به 123 بوستان افزایش یافت و اکنون هم شهر تهران دارای 2242 بوستان است.

وی سپس گریزی به توسعه کمربند سبز پیرامون شهر تهران زد و بیان کرد: جهت حفظ توازن طبیعت و محیط زیست در گستره شهر تهران، طرح کمربند سبز به عنوان یک راهبرد اساسی آغاز شده که هم‌اکنون نیز در حال پایش و استمرار است.

مختاری با بیان اینکه تا سال 1358 کلاً در شهر تهران سه بوستان جنگلی به نام‌های چیتگر، لویزان و سرخه حصار به مساحت 2937 هکتار احداث شده بود، گفت: در سال 1359 طرح کمربند سبز جنوب شهر تهران در دولت شهید رجایی به مساحت 5000 هکتار به تصویب رسید که تا سال 1372 به اتمام رسید.

وی افزود: از سال 1376 توسعه کمربند سبز پیرامون شهر تهران در دستورکار سازمان بوستان‌ها قرار گرفت و عملیات اجرایی آن آغاز شد.

رئیس سازمان بوستان‌ها با اشاره به تصویب طرح کمربند سبز تهران از سوی کمیسیون زیربنایی اقتصاد، صنعت و معدن هیئت دولت در سال 83 گفت: از زمان تصویب طرح 50 هزار هکتاری کمربند سبز و ابلاغ آن به شهرداری تا کنون، این کمربند به میزان 41632 هکتار توسعه یافته است.

وی افزود: در طرح کمربند سبز تماماً از گونه‎های گیاهی مقاوم و با نیاز آبی حداقل و سازگار با شرایط اقلیم شهر تهران استفاده می‌شود.

مختاری با بیان اینکه برای آبیاری نهال‎های کاشته شده  از منابع ذخیره آب ژئوممبران استفاده می‌شود، بیان کرد: اجرای این روش، بهره برداری بهینه از منابع آبی و هم‎چنین کاهش هزینه آبیاری از طریق حذف تانکر را به‎دنبال دارد.