خطرات نقاشی روی صورت کودکان که درباره آن نمی‌دانید

در سال‌های اخیر استفاده از رنگ‌های مخصوص صورت میان کودکان بسیار رواج پیدا کرده و معمولا در بیشتر جشنواره‌ها و مراسمی که برگزار می‌شود یا شهربازی‌ها و دیگر مراکز تفریحی مشابه همیشه یک نفر با مقداری رنگ و لوازم مرتبط آماده طراحی صورت دلبند شما با نقش‌های گوناگون است. در ادامه این مطلب را به نقل از جام جم آنلاین بخوانید.

 

 

معمولا در طراحی‌هایی که روی صورت کودکان انجام می‌گیرد، تصاویری از شخصیت‌های کارتونی یا مجموعه‌ای از رنگ‌های شاد ثبت می‌شود تا کودکان از این طریق شوق و ذوق پیدا کنند و ساعتی را در کنار عزیزانشان سرگرم و غرق بازی شوند.

معمولا از رنگ‌هایی که برای طراحی نقاشی روی صورت کودکان استفاده می‌شود، به‌عنوان رنگ‌های بی‌خطر نام برده می‌شود، اما آیا واقعا این رنگ‌ها بی‌خطر هستند؟ برای پاسخ به این پرسش با ما همراه باشید.

اصولا تمام رنگ‌ها حاوی موادی است که می‌تواند برای سلامتی افراد بویژه کودکان مضر باشد. در مطالعاتی که محققان انجام داده‌اند، مشخص شده تمام رنگ‌های صورت حاوی فلزات سنگین و مواد سمی است که استفاده از آنها در بسیاری از کشورهای اروپا، کانادا و ژاپن ممنوع اعلام شده و این رنگ‌ها تائیدیه سازمان غذا و داروی آمریکا را دریافت نکرده‌ است. تمام رنگ‌هایی که برای نقاشی صورت کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرد حاوی مقادیر قابل توجهی سرب و فلزاتی چون نیکل، کبالت یا کروم تسن که مواد حساسیت‌زای پوستی شناخته می‌شود، است.

کودکان و مواد شیمیایی

یکی از خطرناک‌ترین مواد شیمیایی موجود در این رنگ‌ها سرب است. سرب هر میزانی که در ماده‌ای وجود داشته باشد، می‌تواند خطرناک باشد. مقادیر کم سرب در بدن باقی می‌ماند و در درازمدت مشکلات یادگیری، رفتاری و اختلالات شناختی ایجاد می‌کند و در نتیجه تشکیل و تجمع سرب در بدن، مسمومیت با سرب را به همراه دارد. این مسمومیت حتی می‌تواند با یک بار استفاده از رنگ‌های حاوی مقادیر زیادی سرب رخ دهد. به‌طور قطع، مواد شیمیایی در بدن کودکان نسبت به افراد بالغ آثار مخرب بیشتری به جا می‌گذارد. کودکان توده بدنی کمتر و پوست حساس‌تر و نیز سوخت و ساز سریع‌تری دارند و این به آن معناست که مواد سمی و خطرناک را سریع‌تر از افراد بالغ جذب می‌کنند. بنابراین هنگام خرید بسته‌های رنگی، به هشدارهای نوشته شده روی آنها توجه کنید. معمولا بسته‌هایی که حاوی مواد خطرناک باشد با علامتی چون «در صورت بلع خطرناک است» یا «ممکن است حساسیت پوستی ایجاد کند» مشخص می‌شود.

به‌خاطر داشته باشید، رنگ‌هایی که غیرسمی تلقی می‌شود کاملا سالم و بی‌خطر نیست و وقتی در نزدیکی لب‌ها کشیده می‌شود، کودک ممکن است با زبان زدن به آنها، رنگ را بخورد. بلعیدن آن ممکن است باعث بروز ناراحتی‌های معده، رنگی شدن زبان یا ایجاد طعم بد دهان بعد از مصرف رنگ شود. این رنگ‌ها گاهی آلوده به باکتری‌هایی است که ایجاد بیماری می‌کند. در استفاده از رنگ‌های صورت برای فرزندانتان این نکات را به خاطر بسپارید:

• غیرسمی بودن به معنای بی‌خطر بودن رنگ‌ها برای پوست دلبندتان نیست. حتی رنگ‌های آکریلیک، آبرنگ یا مداد هم برای پوست مضر است. بسیاری از افراد به مواد شیمیایی تائید نشده از سوی سازمان غذا و دارو حساسیت دارند و مواد رنگی به کار رفته در این رنگ‌ها مانند نیکل باعث ایجاد جوش‌های حساسیتی روی پوست می‌شود. رنگ‌های آبرنگ به راحتی از روی پوست شسته نمی‌شود و گاهی تا چند روز آثار آن روی پوست باقی می‌ماند.

رنگ‌های براق را انتخاب نکنید. رنگ‌های براق متالیک برای رنگ‌آمیزی صورت مناسب نیست. تنها رنگ‌های براقی که برای این منظور مناسب‌ است، از جنس پلی‌استر است.

مراقب اسفنج و قلم‌موی رنگ‌‌آمیزی صورت باشید. الکل پاک‌کننده مناسبی برای پاک کردن اسفنج‌ و قلم‌موی رنگ‌آمیزی صورت کودکان نیست. وجود هرگونه الکل باقی‌مانده روی اسفنج یا قلم‌موی رنگ صورت می‌تواند باعث درد یا ایجاد حساسیت پوست صورت به‌ویژه نقاط حساس مانند نواحی اطراف چشم شود.

نکات بهداشتی را رعایت کنید. مراقب باشید که اگر فرزندتان مبتلا به نوعی بیماری واگیردار است یا روی پوست صورت زخم یا جراحت‌های باز دارد، از رنگ‌آمیزی آن خودداری کنید. حتی در صورت وجود آکنه نیز نباید از این قبیل رنگ‌ها استفاده کرد زیرا پاک کردن رنگ، ایجاد حساسیت می‌کند.

دست‌ها را بشویید. اگر خودتان صورت فرزندتان را رنگ می‌کنید، قبل و بعد از هر بار رنگ کردن دست‌هایتان را بشویید. این کار سلامت کودک را به همراه خواهد داشت.

هرگاه می‌خواهید صورت کودکی را رنگ کنید، دقت کنید که موهای او شپش نداشته باشد. زیرا در بیشتر مواقع، برخورد قلم‌مو با موها باعث انتقال شپش به موی سایر کودکان می‌شود بنابراین بهتر است موقع انجام این کار، موهای کودک کاملا از پشت بسته شود.

برخی رنگ‌های صورت کودکان حاوی مقادیر بالایی دی‌‌اکسید تیتانیوم است که از طریق پوست یا مجاری گوارشی جذب نمی‌شود بلکه استنشاق گرده‌های آن مضر است.