به گزارش ایسنا به نقل از، روابط عمومی مراکز فرهنگی هنری منطقه 8 و فرهنگسرای گلستان، ویژه برنامه «در کوی نیکنامان»، تجلیل از خانواده‌های گرانقدر شهدا با حضور خانواده‌های شهیدان ابوالحسن کیوانیان و داریوش صابر در فرهنگسرای گلستان برگزار شد.
مادر شهید داریوش صابر، در بخشی از این برنامه به ماجرای شهادت پسرش اشاره کرد و گفت: من 6 فرزند داشتم که یکی از آنان در روز 22 بهمن سال 57 و در جریان پیروزی انقلاب اسلامی به شهادت رسید. ایشان، از 16 سالگی مخالفت خود با رژیم پهلوی را آغاز کرد و با توجه به مطالعات بسیار زیادی که داشت، به صورت کاملاً آگاهانه به مبارزه با این رژیم پرداخت. بزرگ‌ترین معلم او در این راه، پدرش بود و مباحثات زیادی با همدیگر داشتند. ایشان در سن 24 سالگی و در زمانی که دانشجوی رشته پزشکی در دانشگاه تهران بود به شهادت رسید.
وی اضافه کرد: فرزندم علاوه بر تمام ویژگی‌های خوب شهدا، توصیه‌های بسیار خوبی به خانواده داشت. خاطرم هست که بارها به من می‌گفت که «اگر مادر خوبی هستی، باید 6 فرزند خود را پشت سر بگذاری و پیشرو آنان به مبارزه با رژیم پهلوی بلند شوی». همیشه نگران بودم که مبادا ساواک او را دستگیر کند اما او به من می‌گفت که این مبارزه، در راه وطن است و در این راه نباید ترسید. خوش‌حال هستم که بقیه فرزندانم نیز راه او را انتخاب کردند. این روزها خیلی از افراد هستند که می‌گویند باید از ایران برویم و وطنمان را ترک کنیم اما به اعتقاد من، خاک سرزمینم با خون شهدا آبیاری شده است و ما باید این قدر روی این خاک راه برویم تا خون شهدا از داخل آن بالا بزند تا همه ببینند که چه سرگذشتی بر این مملکت و جوانان آن گذشته است.
این مادر شهید به روز شهادت فرزندش اشاره کرد و یادآور شد: پسرم در روز 22 بهمن و در پادگان جمشیدیه به شهادت رسید. هیچ‌گاه پیکر او را پیدا نکردیم و تنها یک عکس از پیکرش در پزشکی قانونی دیدم. همیشه به من می‌گفت که اگر روزی گم شدم، دنبال جسدم نگردید چرا که شما باید این زمان را صرف به حرکت درآوردن انقلاب و پیشبرد آن کنید.
در بخش دیگر این برنامه خواهر شهید ابوالحسن کیوانیان صحبت کرد و گفت: برادرم در سال 63 سرباز وظیفه بودند. ایشان در سال 61، دانشگاه قبول شدند اما می‌گفت که در این برهه از زمان و به دلیل جنگ، بهتر است که به جای دانشگاه به جنگ بروم بنابراین وارد دانشگاه نشد و به خدمت سربازی رفت. ایشان در جزیره مجنون به شهادت رسید.
