به گزارش "ورزش سه"، درحالیکه بعد از پیروزی 2-0 پاری سن ژرمن بر منچستریونایتد در اولدترافورد، توماس توخل، سرمربی آلمانی این تیم روزهای بسیار خوبی را در پاریس پشت سر می‌گذارد و بین هواداران PSG از همیشه محبوب‌تر شده است، نشریه فرانسوی معتبر فرانس فوتبال در گزارشی مفصل، به بررسی کارنامه و ویژگی‌های سبک مربی‌گری توخل در پاری سن ژرمن پرداخته است که در ادامه سرفصل‌های مهم آن را می‌خوانید.
فرانس فوتبال می‌گوید توماس توخل دقیقاً در جایی موفق عمل می‌کند که سلفش در آن ناکام بود، یعنی متحد کردن بازیکنان و پیاده‌کردن سیستم‌های تاکتیکی متنوع در تیم. در چند ماه گذشته PSG شاهد اتفاقاتی عجیب بوده. در این مدت بازیکنانی را در پست‌هایی دیده‌ایم که پیش از آن هرگز تصورش را هم نمی‌کردیم. مارکینیو و دنی آلوز در خط میانی، رابیو به عنوان دفاع وسط، دراکسلر به عنوان هافبک دفاعی، دی‌ماریا به عنوان پیستن راست مایل به عقب ... پاری سن ژرمن در این مدت تیمی بوده که از اصول خود فاصله گرفته و ماجراجویانه به دنیای آرایش‌های تاکتیکی جدید وارد شده است.
توماس توخل در پاریس ظرف چند هفته اعتماد تمامی بازیکنان را به خود جلب کرد، کاری که اونای امری در دو فصل موفق به انجامش نشده بود. توخل قصد دارد موفق شود اما برای رسیدن به موفقیت راه‌کارهای خاص خود را دارد و حالا به نظر می‌رسد در PSG همه رهبری او را پذیرفته و به دنبالش حرکت می‌کنند.
توخل در ماه سپتامبر در مصاحبه‌ای طولانی با نشریه اکیپ به نکته مهمی اشاره کرد و گفت:" بدون برقراری رابطه واقعی با بازیکنان هیچ موفقیتی بدست نمی‌آید". توخل از همان آغاز تلاش زیادی برای برقراری پیوندهای مستحکم با بازیکنانش انجام داده. برای مثال توخل پیش از آنکه نیمار جام جهانی را ترک کند، شخصا به روسیه سفر کرد تا با او دیدار کند.
توماس توخل با خوش‌قلبی و محبت، مدیریت می‌کند اما اجازه نمی‌دهد این خوش‌قلبی، اقتدار او و نظم تیم را به هم بریزد. رابیو و امباپه این را از نزدیک تجربه کردند، زمانی که به خاطر تاخیر در حضور در تمرینهای PSG با توخلی روبرو شدند که تنبیه‌شان کرد و چند بازی آنها را روی نیمکت نشاند. نقطه قوت توخل اما توانایی او برای متحد کردن بازیکنان است. فوتبالیست‌ها محبت ساختگی و واقعی را تشخیص می‌دهند و حاضر نیستند برای مربی‌ای که احساس می‌کنند نسبت به آنها بی‌تفاوت است، بجنگند.
نتایج خوب PSG تا اینجا باعث شده توخل بتواند بدون نیاز به پاسخ دادن به منتقدین، در آرامش نسبی به فعالیت‌هایش ادامه دهد درحالیکه اونای امری به دلیل شروع نه چندان خوبی که در پاریس داشت مجبور شد برنامه‌هایش را به کلی تغییر دهد. از طرف دیگر بازیکنانی که امری در اختیار داشت کله‌شق‌تر بودند و می‌توان گفت توخل از این نظر که با بازیکنانی کار می‌کند که در مقابل سرمربی گارد ندارند، نسبت به امری شانس بیشتری داشته است. تیاگو موتا که در زمان امری، نفوذ بسیار زیادی در رختکن PSG داشت، به این راحتی اجازه نمی‌داد سرمربی تیم، تغییر بزرگی در تاکتیک تیمی بوجود بیاورد چون بازیکنان بیشتر از اینکه گوش به فرمان امری باشند، به موتا نگاه می‌کردند.
توخل از تغییر هراسی ندارد و به شدت به دنبال ایجاد تغییرات تاکتیکی است و حتی در حین بازی از ایجاد تغییرات متعدد در آرایش تاکتیکی تیمش هراس ندارد. توخل تیمش را به شکلی آرایش می‌دهد که برای تغییرات تاکتیکی نیازی به تغییر بازیکنان فیکس خود ندارد. او اکثر اوقات با یک ترکیب 11نفره ثابت به میدان می‌رود ولی در حین مسابقه به دستور او، تیم متحول می‌شود و برنامه‌های تاکتیکی جدیدی را پی می‌گیرد.
توخل تا کنون در پاریس همه را شیفته خود کرده ولی آنچه هواداران PSG از او انتظار دارند موفقیت دراروپا است. باید دید این مربی آلمانی می‌تواند در ادامه راه با موفقیت در لیگ قهرمانان، به محبوبیتی بیش از پیش در میان دوست‌داران پاری سن ژرمن دست یابد؟
