فیلیپ ابلسون در شهر تاکومای واشنگتن متولد شد. تحصیلات مقدماتی و دبیرستان را در همان زادگاهش سپری کرد و سپس تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه ایالتی واشنگتن آغاز کرد و توانست در رشته‌های فیزیک و شیمی در مقطع کارشناسی فارغ التحصیل شود. وی سپس به دانشگاه برکلی در کالیفرنیا رفت و درآنجا در رشته فیزیک هسته‌ای دکترا گرفت.
به عنوان یک فیزیکدان جوان همراه با ارنست لاورنس فیزیکدان معروف شروع به کار و تحقیق در دانشگاه برکلی کرد. فیلیپ ابلسون جزو اولین فیزیکدانانی بود که پدیده شکافت هسته‌ای را تایید کرد و از نظریه‌ی آن حمایت کرد. شکافت هسته‌ای فرآیندی است که در آن یک اتم سنگین مانند اورانیوم به دو اتم سبکتر تبدیل می‌شود. وقتی هسته‌ای با عدد اتمی زیاد شکافته شود، بر پایه فرمول اینشتین، مقداری از جرم آن به انرژی تبدیل می‌شود.
فلیپ ابلسون در خلال سال‌های 1939 تا 1941 به عنوان دستیار تحقیق در موسسه‌ی کارنگی مشغول به کار شد و در همین دوران بود که فیلیپ ابلسون موفق به کشف عنصر نپتونیم شد. نپتونیم از عنصرهای شیمیایی جدول تناوبی است. نشانه کوتاه آن Np و عدد اتمی آن 93 و اولین عنصر فرااورانیم است. در خلال جنگ جهانی دوم فیلیپ ابلسون به عنوان یکی از دانشمندان کلیدی در پروژه سری منهتن و در بخش لابراتوار تحقیقاتی نیروی دریایی آمریکا مشغول به کار بود. اگر چه وی نقش مستقیمی در ساخت بمب اتمی نداشته است اما تکنیک جداسازی ایزوتوپ وی نقش کلیدی در تامین سوخت هسته‌ای مورد نیاز در بمب اتمی ایفا کرد و شاید بتوان گفت بدون تکنیک وی امکان ساخت بمب اتمی با آن قدرت تخریب امکان پذیر نبود. بعد از پایان جنگ جهانی دوم دکتر فیلیپ ابلسون بیشتر وقت خود را صرف تحقیق در خصوص انرژی هسته‌ای کرد و در سال 1946 مجددا به موسسه تحقیقاتی کارنگی بازگشت و در سال‌های 1953 تا 1971 ریاست لابراتوار ژئوفیزیک موسسه کارنگی واشنگتن را بر عهده داشت. وی همچنین در بسیاری از مجلات علمی معتبر به عنوان سردبیر فعالیت کرد.
دکتر فیلیپ ابلسون سرانجام در تاریخ 1 آگست سال 2004 میلادی و در 91 سالگی دیده از جهان فروبست.
این مطلب در تاریخ 7 اردیبهشت 1396 به‌روزرسانی شده است.
