روز گذشته انجمن صنفی داروسازی ایران نامه‌ای به سرپرست تامین اجتماعی نوشت و از تأخیر 6 تا 7ماهه پرداخت مطالبات داروخانه‌های کشور خبر داد.
به گزارش به نقل از روزنامه همشهری ،محمدباقر ضیا در این نامه تأکید کرده که اگر تا 15اسفند‌ماه اقدام مؤثری برای پرداخت حداقل 3ماه از مطالبات داروخانه‌ها صورت نپذیرد ناچار به حضور در دفاتر تأمین اجتماعی خواهیم بود تا نسبت به سوء مدیریت‌ها که نظام دارویی را در ورطه سقوط قرار داده است هشدار دهیم.
چالش نقدینگی امروز یکی از مهم‌ترین مشکلات در حوزه بهداشت و درمان کشور به‌خصوص داروخانه‌هاست؛ در واقع یکی از بخش‌هایی که این روزها حال و روز خوشی ندارد، داروخانه‌ها هستند که با مشکلات مالی و پرداخت نشدن مطالبات و حتی ورشکستگی روبه‌رو شده‌اند.
این مشکل تا حدی حاد شده است که سیدمهدی سجادی، دبیر انجمن داروسازان ایران به همشهری می‌گوید: ماهی500میلیون تومان به طلب داروخانه‌ها افزوده می‌شود که این رقم تقریبا نیمی متعلق به تامین اجتماعی و نیمی دیگر متعلق به سایر سازمان‌های بیمه‌گر است.
داروخانه‌ها و گفت‌وگو با کارشناسان و برخی از صاحبان داروخانه‌ها نشان‌دهنده این است که هم‌اکنون بخشی از داروخانه‌ها در وضعیت سختی قرار گرفته‌اند. محمود نجفی عرب، رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران با تأیید این مشکلات می‌گوید: سیکل معیوبی در حوزه اقتصاد دارو در یکی، دو سال اخیر اتفاق افتاده و مجموعه صنعت و حوزه دارو را با مشکلات جدی مواجه کرده است.
البته این موضوع به‌دلیل مشکلات عدیده‌ای که از سال‌های گذشته پیش آمده در این روزها تشدید شده است چرا که پرداخت دیون با مشکلاتی همراه بوده است.
البته وضعیت بیمه سلامت بهتر بوده و با توجه به منابعی که از سوی صندوق توسعه ملی به این بیمه تزریق شده است مطالبات داروخانه‌ها را به روز کرده‌اند اما در حوزه سازمان تامین اجتماعی مشکلات و بدهی‌ها به قوت خود باقی است. البته این سازمان هم با مشکلات جدی روبه‌روست؛ به این علت که مطالبات قابل توجهی از دولت دارد و طبیعتا این موضوع هم به‌صورت دومینو عمل می‌کند.
او در ادامه می‌گوید: به هر حال آنچه شاهد هستیم این است که از یک طرف داروخانه‌ها نتوانسته‌اند مطالبات‌شان را دریافت و از طرف دیگر نتوانسته‌اند به تعهداتی که دارند عمل کنند. داروخانه‌ها برای تامین دارو به طرف‌های تجاری خود و شرکت‌های پخش، بدهی‌های سنگینی دارند و عدم‌پرداخت به موقع باعث شده که این شرکت‌ها و تولیدکنندگان و صنعت دارو با چالش‌های جدی روبه‌رو شوند. واقعا باید کشور برای این مسئله فکر اساسی کند.
این اقتصاد ناسالمی که در صنعت دارو و سلامت حاکم شده بزرگ‌ترین ضربه‌اش به مردم و بیماران خواهد خورد که دارو نیاز اصلی زندگی‌شان است. به همین سبب مسئولان یک‌بار برای همیشه باید با همفکری این مشکل را حل کنند.
اینکه یک‌ماه مطالبات پرداخت شود و باز هم ماه‌های دیگر بماند چاره اساسی نیست. باید فکری برای این چرخه دارو شود؛ به‌خصوص اینکه بحث افزایش قیمت ارز و مشکلات ارتباط با بانک‌های خارجی برای دادوستد هم پیش آمده و داروخانه‌ها واقعا با مشکل مواجه هستند.
نجفی عرب، رئیس کمیسیون سلامت اتاق تهران در ادامه می‌گوید: ما نگران وضعیت و شرایط داروخانه‌ها هستیم اما نخستین قدم برای حل این مشکل پرداخت بدهی‌ها از سوی دولت به تامین اجتماعی است تا آنها بتوانند بدهی‌هایشان به داروخانه‌ها و... را بدهند. تامین اجتماعی هم‌اکنون میلیاردها تومان از دولت بستانکار است و اگر این طلب‌ها پرداخت شود دست تامین اجتماعی باز خواهد شد؛ به اعتقاد من مشکل اگرچه بسیار مهم است ولی پیچیده نیست و با اختصاص منابع، این موضوع برای همیشه باید حل شود.
او ادامه داد: مجلس می‌تواند با حمایت از دولت و اختصاص منابع به دولت کمک کند، به‌خصوص در این زمان که شاهد تصویب قانون بودجه هستیم، نمایندگان ملاحظاتی در این زمینه داشته باشند. خوشبختانه مقرر شده در لایحه بودجه یک نکته‌ای را قرار دهند که بیمارستان‌ها نتوانند از بودجه سهم حوزه دارو و تجهیزات پزشکی در سایر بخش‌ها استفاده کنند. باید تدبیری صورت گیرد تا این آسیب پیش رو به نفع مردم حل شود.
دردسرهای نقدینگی داروخانه
حمید خیری، عضو هیأت مدیره انجمن داروسازان کشور درباره نامه‌ای که از سوی این انجمن در رسانه‌ها انعکاس داده شده است، می‌گوید: بیمه تامین اجتماعی از شهریور‌ماه به داروخانه‌ها بدهکار است و پرداختی تا به امروز به داروخانه‌ها صورت نگرفته و تنها خدمات درمانی وضعیت بهتری در پرداخت‌ها داشته‌اند.در سراسر کشور همه داروخانه طلبکار هستند و هم‌اکنون میزان سرمایه در گردش داروخانه‌ها دچار مشکل شده است و آنها برای خرید دارو چالش جدی دارند.
او در ادامه می‌گوید: شرکت‌هایی که تا دیروز همراه بودند امروز تنها نقدی با داروخانه‌ها معامله می‌کنند و داروخانه‌ای که پول ندارد نمی‌تواند نه‌تنها دارو بخرد بلکه دچار ورشکستگی نیز می‌شود؛ اتفاقی که برای بسیاری از داروخانه‌ها رخ داده است و البته بخش زیاد دیگری هم دچار مشکل هستند. ما شاهدیم در ماه‌های گذشته تعدادی از داروخانه‌ها تعطیل شده‌اند.
به هر حال اگر فشارها زیاد شود و مطالبات پرداخت نشود عملا بیماران به‌دلیل کمبودها و قطع همکاری داروخانه‌ها با بیمه‌ها دچار مشکل می‌شوند. به همین دلیل همانطور که گفته‌ایم ناچار به واکنش شدیم. داروخانه‌ها دیگر توانایی کشیدن این همه بار مالی و بدهکاری را ندارند. ما هر روز منتظر هستیم تا یک داروخانه دیگر اعلام ورشکستگی و تعطیلی کند.
او در ادامه می‌گوید: باید ساختارهای بیمه‌گر به وظایف خود براساس قراردادهایشان عمل کنند و همچنین انجمن داروسازان ایران در پی شکایتی که داشته به تأخیر پرداخت‌ها به دیوان عدالت اداری این حکم را گرفته که اگر سازمان‌های بیمه‌گر بخواهند تأخیر در پرداخت داشته باشند باید به داروخانه‌ها هزینه این تأخیر و خسارت را پرداخت کنند؛ اگرچه تا به امروز داروخانه‌ها در این زمینه کاری انجام نداده‌اند اما به‌طور قطع در آینده باید چنین رفتاری را متصور بود.
مشکل اصلی داروخانه‌ها نقدینگی است
یکی از مسئولان داروخانه‌ای در مرکز شهر به همشهری می‌گوید: زورمان به سازمان‌های بیمه‌گر نمی‌رسد که پولمان را از آنها بگیریم. وضعیت داروخانه‌ها خوب نیست.نبود نقدینگی سبب شده که داروخانه‌ها دچار دردسر جدی شوند به این علت که شرکت‌های تامین‌کننده دارو هم دیگر نمی‌توانند در انتظار پرداخت مطالبات خود از سوی داروخانه‌ها بمانند.بحران نقدینگی گریبانگیر داروخانه‌هاست و کسی هم به این موضوع اهمیت نمی‌دهد.
با بی‌توجهی‌های طولانی مدت و آزاردهنده بیمه‌ها در پرداخت معوقات خود، با بحران‌های اقتصادی جدی و خطرناک مواجه شده‌ایم. محمدی یکی دیگر از مسئولان داروخانه در میدان فردوسی هم می‌گوید: مشکل اصلی نقدینگی است که بدون شک در خرید دارو تأثیر می‌گذارد و سبب می‌شود مردم با کمبود دارو روبه‌رو شوند.
داروخانه‌ها چون پول را از سازمان‌های بیمه‌گر با تأخیر می‌گیرند توانایی تامین مالی برای خرید دارو ندارند. مگر می‌شود همه همینطور دست روی دست بگذارند و بدهی‌ها را پرداخت نکنند. این آتشی که در حال شعله ور شدن است فقط دامان مردم و بیماران را می‌گیرد.
بدعهدی بیمه تامین اجتماعی در پرداخت بدهی‌هایش به داروخانه‌ها و بی‌توجهی به آن باعث انباشت حجم زیادی از دیون شد. هر چه هم که مطالبات، افزایش پیدا می‌کند از آن طرف ما شاهد لغو برخی قراردادهای بیمه‌ای میان بیمه‌ها و داروخانه هستیم که مجبور به استقراض‌های سنگین از بانک‌ها می‌شوند. درواقع مجبور شده‌ایم که وام با سود بالا بگیریم تا بتوانیم داروهای موردنیاز را تامین کنیم.
حرف من این است که باز هم در این بین مردم هستند که قربانی اصلی سهل‌انگاری‌های بیمه در پرداخت بدهی‌های خود به داروخانه‌ها می‌شوند.
