باشگاه خبرنگاران جوان: مدتی است در برخی شبکه‌های اجتماعی شایعاتی درباره انتقال ویروس ایدز از راه خوراکی مطرح شده است؛ پیامی با عنوان پسته‌های وارداتی ایدزی با تزریق خون، زیر قیمت بازار که به مردم توصیه می‌کند در عید نوروز از خوردن پسته پرهیز کرده و تنها تخمه بخورند.
HIV به معنی ویروس نقص ایمنی انسان است؛ ویروس زنده خیلی کوچک که می‌تواند تکثیر و پخش شود، اما برای زندگی نیاز به موجود زنده دیگری دارد، زیرا قدرت زنده ماندن به مدت طولانی را ندارد؛ وقتی ویروس، سلولی را آلوده کند شروع به تکثیر در داخل آن سلول کرده و در نهایت به آسیب آن سلول منجر خواهد شد.
ویروس‌های مختلف به سلول‌ها و بافت‌های گوناگون بدن از جمله پوست، دستگاه تنفسی و ... حمله می‌کنند؛ در حالی که HIV به خود سیستم ایمنی حمله می‌کند و این خصوصیت ویروس است که آن را خطرناک می‌کند.
ایدز از راه خوراکی منتقل نمی‌شود
برخی فکر می‌کنند ایدز از راه خوراکی منتقل می‌شود که دیدگاهی اشتباه است؛ باید گفت: این ویروس از راه خوراکی منتقل نمی‌شود و راه‌های مشخصی برای انتقال دارد، ضمن اینکه خون خشک شده هم ویروس زنده ندارد.
سیستم ایمنی، گروهی از سلول‌ها هستند که بدن را در برابر انواع عفونت‌ها محفاظت می‌کند و بدون آنها، توانایی بدن برای مبارزه با انواع عفونت‌ها ضعیف می‌شود، از این رو وقتی ویروس HIV وارد بدن فردی شود به تدریج قدرت دفاعی بدن او ضعیف می‌شود و این فرد در برابر انواع بیماری‌ها و عفونت‌ها حتی آن‌هایی که در حالت عادی بیماری‌زا نیستند آسیب پذیر می‌شوند.
زهرا بیات جوزانی مدیرمرکز تحقیقات ایدز در گفتگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، با تاکید بر اینکه که امکان سرایت اچ آی وی از راه خوراکی وجود ندارد، اظهار کرد: همان طور که در رسانه‌ها و مطالعات مطرح شده است، انتقال ویروس HIV راه‌های مشخصی دارد که از طریق خون و فرآورده‌های خونی و از راه رابطه جنسی محافظت نشده و از طریق انتقال مادر به جنین به وجود می‌آید و راه‌های دیگری که در آن شک و شبهه وجود دارد مانند مصرف پرتقال خونی و پسته اصلا وجود ندارد.
مدیرمرکز تحقیقات ایدز بیان کرد: ویروس HIV ویروسی است که در خون و مایعات داخل بدن مانند مایعات داخل اندام تناسلی زنده می‌ماند و امکان انتقال وجود ندارد، حتی یک ویروس ضعیفی است که بعد از آن که وارد هوای آزاد شد فقط تا چند دقیقه می‌تواند زنده بماند و در نتیجه آلوده کردن پسته به ویروس ایدز وجود ندارد.
چگونه از راه ویروس HIV می‌توان در امان ماند؟
بیات درباره راه‌های پیشگیری از ویروس HIV ادامه داد: مهمترین راه پیشگیری از ویروس ایدز استفاده از وسایل پیشگیری و محافظت اشخاص در رابطه با آنهاست که در سال‌های اخیر خوشبختانه کمپین‌های خوبی در رابطه با اطلاع رسانی ایجاد شده است.
محمود یادگاری متخصص بیماری‌های عفونت با تکذیب درباره انتقال ویروس اچ آی وی با مصرف پسته و خوراکی، اظهار کرد: مردم به هیچگونه از شایعات در شبکه‌های اجتماعی نباید اعتماد کنند، ایدز ویروسی نیست که براحتی منتقل شود و راه‌های مشخصی دارد، ویروسی نیست که از طریق خوراکی منتقل شود.
وی با اشاره به اینکه ایدز ویروسی است که به راحتی منتقل نمی‌شود، بیان کرد: ویروس، موجودی زنده خیلی کوچک است که می‌تواند تکثیر و پخش شود، اما برای زندگی نیاز به موجود زنده دیگری دارد؛ وقتی ویروس، سلولی را آلوده کند شروع به تکثیر در داخل آن سلول می‌کند که در نهایت منجر به آسیب آن سلول خواهد شد.
این متخصص بیماری‌های عفونی ادامه داد: سرنگ مشترک بین معتادان، رابطه جنسی محافظت نشده، از طریق انتقال مادر به جنین، خون و فرآورده‌های خونی از راه‌های انتقال ویروس HIV هستند.
به گفته محمدی کارشناس واحد تحقیق و توسعه معاونت غذا و دارو ابتلا به ویروس نقص ایمنی انسان که به اختصار HIV نامیده می‌شود موجب وخامت پیشرفت سیستم ایمنی بدن می‌شود و توانایی بدن برای دفع برخی از عفونت‌ها و سایر بیماری‌ها را کاهش می‌دهد، ایدز یا (سندرم کمبود ایمنی) به پیشرفته‌ترین مراحل عفونت اچ آی وی اشاره دارد.
محمدی با اشاره به اینکه حمله ویروس HIV به یاخته‌های حیاتی دستگاه ایمنی بدن به مختل شدن کارکرد و ویران نمودن گونه‌ای از سلول‌های مسئول هماهنگی ایمنی می‌شود، گفت: از زمان ورود HIV به بدن تا بروز ایدز ممکن است بین 6 ماه تا 10 سال یا حتی بیش‌تر به درازا بکشد، در این مدت گرچه فرد به ظاهر سالم به نظر می‌رسد، اما ممکن است ویروس از او به دیگران سرایت کند.
وی ادامه داد: انتقال HIV عمدتاً از طریق آمیزش جنسی محافظت نشده، انتقال خون و محصولات خونی آلوده، سرسوزن آلوده و از مادر به فرزند در طول بارداری، زایمان یا شیردهی صورت می‌گیرد؛ برخی از مایعات بدن مانند بزاق و اشک قادر به انتقال HIV نیستند، آمیزش جنسی امن و کنترل شده و استفاده از سرنگ‌ها و تجهیزات پزشکی یکبارمصرف استریل، راه حل‌هایی برای جلوگیری از گسترش این بیماری محسوب می‌شوند.
وی یادآوری کرد:هیچ گونه درمان قطعی یا واکسن برای این ویروس وجود ندارد، درمان ضدویروسی که اصطلاحاً آنتی رتروویروس ARV نامیده می‌شود می‌تواند تنها باعث کاهش دوره بیماری و امید به زندگی نزدیک به طبیعی شود، درمان ضدویروسی خطر مرگ را به تعویق انداخته و عوارض ناشی از این بیماری را کاهش می‌دهد لیکن بسیار گران قیمت بوده و عوارض خاص خود را دارند.
