اگرچه تاریخ حمل و نقل عمومی در ایران به یک قرن پیش باز می‌گردد، در طی سالیان اخیر، سیاستگذاران با افزودن یک بند جدید به قانون تنظیم بودجه سالانه، اقدامات جدی بیشتری در جهت توسعه بخش حمل و نقل عمومی کشور انجام دادند.
چندی قبل مهدی جمالی نژاد در مراسم پایانی همایش ملی بررسی تجارب باز آفرینی شهری که در دانشگاه حکیم سبزواری برگزار شد، عنوان کرد: 70 درصد ناوگان حمل و نقل عمومی کشور فرسوده است و یکی از طرح‌های مهم ریاست جمهوری نوسازی ناوگان عمومی است.
بر این اساس مدیران شهری از سال های دور بر استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی به ویژه وسایل حمل و نقل عمومی پاک تاکید داشتند اما روند توسعه این وسایل با فراز و فرودهای بسیار مواجه بود به نوعی که این وسایل اعم از اتوبوس، مترو و غیره هنوز نتوانستند به میزان تراکم جمعیت و نیاز مردم توسعه پیدا کنند
اکنون دولت امیدوار است با اجرای چند طرح، مسیر نوسازی ناوگان فرسوده کشور را بپیماید تا در کنار صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش آلایندگی هوا، زمینه ساز تولید و اشتغال بیشتر در شرایط فعلی باشد.
با این وجود به نظر می رسد که عملا منابع مالی لازم برای توسعه ناوگان عمومی تاکنون مشخص نشده است. در واقع برنامه سال 97 دولت نیز به نوسازی وسیع ناوگان خودروهای تجاری شرکت از طریق پرداخت وام های کم بهره بود و ایده پردازان این نظریه اصرار داشتند که به لطف صرفه جویی وسیع ایجاد شده در مصرف سوخت، منابع مالی لازم برای اجرای این طرح در بلند مدت تامین خواهد شد، اما در عمل وقوع شرایط حاد اقتصادی و سیاسی و بازگشت تحریم های سنگین، باعث شد تا این طرح به دست فراموشی سپرده شود. حالا به نظر می رسد که عیلرغم شرایط نامناسب اتوبوس های کشور، معضل تامین نقدینگی برای جایگزینی این خودروهای آلاینده نیز به قوت خود باقی بماند.
