به گزارش سینماپرس، فارس نوشـت: جشنواره جهانی فیلم فجر این دوره از برگزاری را در حالی به پایان برد که بسیاری از کارشناسان بر این عقیده هستند که جشنواره جهانی در کنار جشنواره ملی بروز و ظهور بهتری داشت و بیش از امروز با اقبال مواجه میشد. این نظر بسیاری از کارشناسان ایرانی است و این اعتراض توسط سردبیر کایه دو سینما به جدایی این دو بخش نیز صورت گرفت. باوجود اعتراضات متعدد که از همان آغاز جدایی این دو جشنواره وجود داشت اما رئیس سابق سازمان سینمایی تاکید به این استقلال داشت. حجت ا.. ایوبی تا آخرین لحظات حضورش در سازمان سینمایی بر این جدایی تأکید کرد تا محمدمهدی حیدریان را با عملی انجام شده روبرو کند و سومین دوره برگزاری جداگانه بینالملل هم رقم بخورد.
جالب است که رضا میرکریمی هم بر حقنه کردن این تصمیم رئیس سابق سازمان سینمایی تاکید دارد و با حضور در برنامه تلویزیونی فعالیت این جشنواره را به صورت جداگانه به سیستم مدیریتی تحمیل کرد. انتقادات وارده به کم مخاطب بودن سومین دوره برگزاری جداگانه بین الملل فجر علیرغم صرف هزینه میلیاردی و برگزاری موسیقی زنده در بام پردیس چهارسو و ارائه مسئولیت اجرایی کاخ به «نگار جواهریان» برای جلب نظر مخاطب و... باز هم نتوانست ضعفهای این دوره از جشنواره را بپوشاند.
برخی از این ضعفها و نقصانها قابل اغماض نیست از جمله این که جشنواره به کار خود پایان داد و در روز پنجشنبه جوایز خود را اهدا کرد اما در روز جمعه نمایش فیلم در پردیس چهارسو همچنان ادامه داشت!
نکته دیگر که بسیار با اهمیت است این که جشنواره جایزهای به عنوان «محمد امین» (ص) در نظر گرفت و این جایزه توسط وزیر فرهنگ، وزیر خارجه، رئیس سازمان سینمایی و رضا کیانیان اهداء شد اما ظاهرا مسولان فراموش کردند که فیلمی درباره این شخصیت والا و خاتم الانبیاء توسط فیلمساز ایرانی (مجید مجیدی) ساخته شده است و باید نمایشی برای این فیلم در نظر گرفته میشد .
جالب این که رئیس سازمان سینمایی خود تهیه کننده اجرایی این فیلم بود و علیرضا شجاع نوری بازیگر نقش عبدالمطلب در این فیلم، عهدهدار مسئولیت در این جشنواره بود اما در جشنواره جهانی فیلم فجر هیچ جایی برای نمایش فیلم در نظر گرفته نشد. در روز آخر برگزاری جشنواره اعلام شد که فیلم سینمایی «محمد رسولالله (ص)» به کارگردانی مجید مجیدی در پی درخواست سینماگران جشنواره جهانی فیلم فجر که از جهان عرب هستند به نمایش درخواهد آمد. اما این فیلم به دلیل عدم هماهنگی لازم با کارگردان و پخشکننده آن امکان نمایش در جشنوارهای که جایزهای با نام «محمد امین» (ص) داشت نیافت.
به نظر میرسد برگزار کنندگان جشنواره به قدری درصدد فراهم کردن فیلم برای نمایش در جشنواره بودند که فراموش کردند آثار ارزنده ای در سینمای ایران با مفاهیمی که قرار است جشنواره جهانی آن را دنبال کند وجود دارد. بسیاری از علاقمندان به سینمای ایران به جشنواره جهانی می آیند تا فیلمهای ایرانی را ببینند زیرا فیلم های خارجی را به وفور میتوانند در جشنوارهها جهانی دنبال کنند اما آثار ایرانی در جشنواره جهانی به فراموشی سپرده میشود.