به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از مهر، برنامه‌های اشتغال‌زایی دولت برای سال 97 در قالب دو برنامه کلان «اشتغال فراگیر»، «اشتغال روستایی و عشایری» هدف‌گذاری شد تا سالانه به یک میلیون شغل مورد نیاز در کشور پاسخ داده شود.
دولت برای پاسخ به نیاز متقاضیان بازار کار اعم از نیروی کار جدید و نیروی بیکار انباشت از سال‌های گذشته باید سالانه یک میلیون و 33 هزار شغل ایجاد کند اما بر اساس آمار منتشر شده از مرکز آمار ایران، در یک‌ساله منتهی به پاییز امسال 609 هزار شغل در کشور ایجاد شده است.
این در حالی است که بر اساس وعده‌های نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه برای سال جاری یک میلیون و 33 هزار شغل هدف گذاری شده بود. هر چند آمار یک ساله منتهی به اسفند مبنای اشتغال‌زایی سال 98 است اما بعید به نظر می‌رسد در سه ماهه پایانی سال آمار اشتغال تغییر چندانی داشته باشد.
اشتغال‌زایی که به عنوان یکی از اولویت‌های مهم دولت برای امسال مطرح بود، در سالی که گذشت با محدودیت در تخصیص منابع مواجه بود. بر اساس آنچه که در برنامه اشتغال فراگیر تکلیف شده بود، 500 میلیارد تومان برای اجرای «طرح‌های کاج و رسته‌های منتخب» و 500 میلیارد تومان برای «یارانه سود تسهیلات» اختصاص یافت.
برنامه اشتغال فراگیر که یک سال و نیم پیش و در شهریور ماه سال 96 رونمایی شد، تقریباً با عدم تخصیص منابع مواجه بوده است به طوری که یارانه در این مدت فقط 100 میلیارد تومان برای اجرای طرح کارورزی ویژه فارغ التحصیلان دانشگاهی از طرح‌های ذیل «طرح کاج» پرداخت شده و 400 میلیارد باقی مانده تخصیص نیافته است.
همچنین یارانه سود تسهیلات اشتغال که از سوی دولت باید به نظام بانکی برای کاهش 2 واحد درصدی تسهیلات اشتغال پرداخت می‌شد نیز در سال‌های 96 و 97 پرداخت نشده است.
بر اساس گزارش دیوان محاسبات از تفریغ بودجه سال 96 نیز که به تازگی منتشر شده است، هیچ گونه وجهی بابت تأمین یارانه سود تسهیلات سرمایه گذاری و اشتغال اختصاص نیافته است.
انتقاد وزیر از عملکرد صفر بودجه اشتغال!
اما عدم تخصیص منابع صدای مسئولان وزارت کار را هم درآورد. اخیراً وزیر کار در جشنواره تعالی مدیریت تعاونی، با انتقاد از عدم تخصیص منابع اشتغال فراگیر، گفت: وقتی در جدول اعتبارات نگاه می‌کنیم، 1,000 میلیارد تومان ردیف بودجه به اشتغال فراگیر اختصاص یافته اما در مقابل عملکرد دولت در این زمینه صفر است؛ حاصلش این است که اشتغال فراگیر به یک مطالبه عمومی تبدیل می‌شود؛ اگر منابع وجود دارد، چرا تخصیص پیدا نمی‌کند؟ چرا با ایجاد این انتظارات و در مقابل عدم تخصیص منابع، مردم را علیه خود می‌کنیم؟
همچنین هفته گذشته نیز معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزیر کار هم در دفاع از اجرای برنامه‌های اشتغال در مقابل محدودیت منابع گفت: «امر اشتغال در سال جاری کاملاً متأثر از اقتصاد کلان بوده و با توجه به کاهش رشد اقتصادی انتظار داشتیم که اشتغال هم ریزش داشته باشد و پیش بینی ما شرایط بدتری را نیز نشان می‌داد اما به دلیل مدیریت خوب، سال 97 در این حوزه مدیریت شد.»
به گفته منصوری، در همین دوره تمرکز اشتغال را به سمت خدمات و صنایع خرد و کوچک بردیم و نتیجه خوبی نیز گرفته‌ایم و بخش عمده‌ای از اشتغال 609 هزار نفری که در یک ساله منتهی به پاییز ایجاد شده مربوط به بخش خرد، کوچک، غیر رسمی، خانگی و حمایتی بوده است.
معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزیر کار با اشاره به جلوگیری از ریزش 320 هزار شغل با اجرای برنامه تثبیت اشتغال، اظهار داشت: «چهار برنامه اشتغال فراگیر و روستایی، اشتغال حمایتی و تثبیت اشتغال را داریم و همه این چهار برنامه در حال حاضر اجرا می‌شوند و یک ریال پول هم نگرفته‌ایم. اینکه بدون پول این همه اقدام شده قابل دفاع است.»
