سرویس جهان مشرق - هایلی برنز دختر 16 ساله آمریکایی به مدت 12 ماه گم شده بود و نهایتاً در خانه یک مرد 31 ساله به نام مایکل پیدا شد. او ژوئن 2016 میلادی از خانهاش در کارولینا بیرون رفته بود و دیگر برنگشته بود تا اینکه مشخص شد در خانهای واقع در جورجیا بوده است.
این یکی از 465 هزار و 676 موردی است که در سال 2016 میلادی به پلیس فدرال پیرامون کودکهای گمشده گزارش شده است. بررسی پروندههای سال 2018 میلادی نشان میدهد 92% از این کودکان، خودشان از خانه رفتهاند، به این قصد که برنگردند و تنها 5% ربوده شدهاند. یک کودک در چه شرایطی و به چه امیدی از خانه خود دل میکَنَد؟ یک دوست در شبکههای اجتماعی.
یو.اس.اِی تودی به نقل از نانسی مکبرایب مدیر مرکز کودکان گمشده در فلوریدا که روی بیش از 20 هزار پرونده کار کرده و با خانواده کودکان گفتگو کرده، نوشته است ویژگی مشترکِ کودکانی که در این مدت از خانه رفتهاند، استفاده از فناوریهای نوین ارتباطی بوده است.
جالب است که مادر و پدر هایلی برنز، همان دختری که در 16 سالگی از خانه فرار کرده بود، میگویند برای او گوشی تلفن همراه نخریدهاند اما باز هم احساس میکردهاند که او به طریقی با غریبهها ارتباط داشته است.
مکبرایب می گوید «فناوری مزایای خود را دارد اما ممکن است ریسک هم داشته باشد… این مهم است که والدین کاملاً در زندگی کودکانشان حضور داشته و از آن با خبر باشند… و برای آنها در مورد خطراتی که ممکن است از دنیای مجازی به دنیای واقعی منتقل شود و برای آنها رخ دهد صحبت کنند» زیرا در هر صورت نمیتوان فرزندان را به کلی از وسایل ارتباطی نوین محروم نگه داشت، بگذریم که گاهی حمل گوشی اتفاقاً میتواند در مکان یابی کودکِ گمشده به پلیس کمک کند.
دیوید فینکلور مدیر مرکز جستجوی جرائم علیه کودکان در نیوهمپشایر اضافه میکند «وقتی روابط والدین با کودکان تضعیف میشود، خطرات پا به میدان میگذارند».
آمار سالهای اخیر در ایالات متحده نشان میدهد به آهستگی از تعداد گزارشها به افبیآی در مورد کودکان فراری و گمشده کاسته میشود. رقم گزارش کودکان فراری و گمشده در سال 2017 میلادی به 464 هزار و در سال 2018 به 424 هزار رسیده است و افبیآی مدعی است مجموعاً 32 هزار و 121 آمریکاییِ زیر 18 سال همچنان به عنوان گمشده یا فراری ثبت شدهاند.
مرکز ملی کودکان گمشده در آمریکا (NCMEC) که یک مرکز خصوصی است طی 34 سال گذشته در بازگرداندن 290 هزار مورد از کودکان به خانوادههایشان کمک کرده است. آنها در یک حرکت داوطلبانه و با تجزیه و تحلیل 16200 پرونده کودک ربایی توانستند سرویس ابلاغ عمومی وایرلس در مواردِ فوریِ کودکربایی راهاندازی کنند که از سال 1997 تا 2017 میلادی به نجات 897 کودک انجامیده است.
علاوه بر کودکانِ گمشده، آمار سواستفاده جنسی از کودکان در آمریکا نیز بسیار نگرانکننده است. در سال 2018 میلادی 18.4 میلیون گزارش در این زمینه رسیده است که NCMEC تنها در شناسایی و نجات 16700 کودک و 125 هزار متجاوز جنسی موفق بوده است.
برخی از پروندههای کودکربایی چندین سال تا رسیدن به نتیجه در جریان بوده است و برخی هنوز باز است:
- ایتان کودک شش ساله در سال 1979 میلادی در نیویورکسیتی ربوده شد و مردی به نام هرناندز در سال 2017 میلادی مردی را به جرم دزدیدن و قتل او به 25 سال زندان محکوم کرد.
- آدام کودک فلوریدایی در سال 1981 میلادی در یک فروشگاه بزرگ ربوده شد و دو هفته بعد سرِ جداشدهاش در یک کانال واقع در 120 مایلیِ آخرین محلی که دیده شده بود، پیدا شد. سال 2008 میلادی یک مرد را که در سال 1996 میلادی در زندان مرده بود را به عنوان قاتلِ آدام معرفی کردند و پرونده بسته شد.
- چری کودک 8 ساله در سال 1985 ربوده شد و تا کنون هیچ سرنخی در پرونده او به دست نیامده است.
- شاون کودک 11 ساله در سال 2002 دزدیده شد و سال 2007 پس از یافتن شاون، کودکربا به حبس ابد محکوم شد.
- الیزابت دختر 14 ساله در سال 2002 میلادی از خانهاش دزدیده شد و در سال 2011 میلادی برایان به جرم دزدیدن او به حبس ابد محکوم شد.
- ریلیا کودک 4 ساله سال 2002 میلادی در فلوریدا ربوده شد و فردی به نام گراهام در سال 2013 میلادی به جرم ربودن، آزار و اذیت و قتل وی به 55 سال حبس محکوم شد.
- لارا و کریستال سال 2005 در ایلینویز ربوده شدند 5 سال بعد یک مرد را به جرم تجاوز به آنها و قتلشان به حبس ابد محکوم کردند.
منبع
https://www.usatoday.com/story/news/nation/2017/06/26/missing-kids-many-runaways-some-baited-through-technology/103211338
http://www.missingkids.com/footer/media/keyfacts
https://edition.cnn.com/2013/10/22/us/missing-children-fast-facts/index.html