به گزارش ایسنا، سال 97 در حالی به پایان رسید که سال خوبی برای تراکتورسازی بود و نیمی از آرزوهای آن‌ها در این سال برآورده شد. از آرزوی داشتن مالکی خصوصی از دیار آذربایجان تا کهکشانی شدن و حضور سه کاپیتان اول تیم ملی در این تیم.
تراکتورسازان سال را با حذف از بازی‌های آسیایی شروع کردند و نتایج پرنوسان در باقی لیگ هفدهم باعث تا آرتوئرول سائلام، سرمربی ترکیه‌ای که در ابتدای فصل به این تیم آمده بود خیلی دوام نیاورد. تراکتورسازی فصل را در رده دهم تمام کرد و آماده تغییرات بزرگ برای ادامه سال 97 شد. تغییراتی که کلیدش از تابستان خورده شد و پس از مدت‌ها این باشگاه از مالکیت سپاه پاسداران در آمد و به بخش خصوصی انتقال داده شد. مالک جدید تراکتورسازی که با گسترش فولاد (ماشین‌سازی فعلی) حسابی در دل مردم آذربایجان جا باز کرده بود و با خرید تراکتورسازی خیال هواداران این تیم را راحت کرد.
با کلی سر و صدا بالاخره محمدرضا زنوزی مالک باشگاه ماشین‌سازی (گسترش فولاد سابق) مالک تراکتورسازی هم شد تا تراکتورسازی راه کهکشانی شدن را در پیش بگیرد. مالکی که خوب بلد بود از هواداران تیمش دلربایی کند و نخستین بمب‌های نقل و انتقالاتی خود را در همان ابتدای لیگ هجدهم ترکاند و دو کاپیتان اول تیم ملی یعنی مسعود شجاعی و اشکان دژاگه را قرمزپوش کرد.
تغییرات بعدی کهکشانی‌های لیگ هجدهم روی نیمکت بود و زنوزی باز هم می‌خواست مقابل هوادارانش خودی نشان دهد. جان توشاک مربی ولزی سابق لیورپول گزینه مدنظر تراکتورسازی بود که همراه با محمد تقوی که سال‌ها در در خارج از ایران کار مربی‌گری کرده بود، می‌توانست نیمکت سرخ‌های تبریزی را پربارتر کند. این همکاری ابتدایش خوب بود اما ختم به خیر نشد. باخت 3 بر صفر به استقلال، آینده‌ای شبیه به استیل‌آذین را برای تراکتورسازی ایجاد می‌کرد اما تبریزی‌ها پس از این باخت سنگین و حذف از جام حذفی به خود آمدند. اختلاف بین تقوی و جان توشاک و پسرش باعث شد تا مربی ولزی بدون کسب نتایج مطلوب ایران را ترک کند. خداحافظی‌ای که باب دل تقوی بود و او صاحب نیمکت تراکتورسازی شد. در این بین زنوزی هم بیکار نبود و کاپیتان سوم تیم ملی یعنی احسان حاجی‌صفی را از تیم سابقش، سپاهان برباید. تقوی تراکتورسازی را به جمع تیم‌های مدعی اضافه کرد و خارجی‌های جدید این تیم یعنی اروین و استوکس نام خود را بر سر زبان فوتبال‌دوستان تبریزی انداختند.
اما انگار حواشی بخش جدانشدنی از تیم پرحاشیه زنوزی است. استوکس و اروین رفیق نیمه راه شدند و در 4 هفته پایانی نیم‌فصل دوم دست تقوی را در پوست گردو گذاشتند. تراکتورسازی عصا به دست خود را به تعطیلات نیم‌فصل رساند و استوکس قهر کرده به ایران بازگشت. بازگشت استوکس می‌توانست به حواشی این تیم پایان دهد اما اختلاف سرمربی و مالک باعث شد تا علی رغم نتایج خوب، تراکتورسازی آرامش نداشته باشد. باوجود مدعی کردن تراکتورسازی، زنوزی به تقوی به عنوان سرمربی باور نداشت و به مربی موقت و جوان تیمش گفته بود، در نیم‌فصل باید قبول کند تا دستیار مربی خارجی و مطرح دیگری شود. جوان مغرور نیمکت تراکتورسازی این تصمیم را نپذیرفت و خیلی زود استعفا داد تا زنوزی در انتخاب سرمربی جدید عجله کند.
انتخاب لیکنز بلژیکی و در ادامه پیروزی مقابل مدعیان قهرمانی چون استقلال و سپاهان، تراکتور را به یکی از مدعیان اصلی قهرمانی تبدیل کرد اما نکته جالب این بود که در بهترین شرایط تیم محبوب آذربایجان باز هم حواشی یقه این تیم را گرفت. بازی با ماشین‌سازی و پیروزی با اشتباه مدافعان و دروازه‌بان تیم هم‌شهری زمزمه‌های تبانی را بر سر زبان فوتبال‌دوستان انداخت. موضوعی که با مالکیت همزمان زنوزی بر دو باشگاه تبریزی همراه بود که به نظر نمی‌رسد در سال 98 هم دست از سر مالک متمول تراکتورسازی بردارد. پایان سال 97 برای تراکتورسازی با کم کردن اختلاف با صدرنشینان و رسیدن به 2 امتیازی پرسپولیس صدر جدولی همراه شد و حالا این تیم انگیزه بالایی برای اتفاقی دارد که همه مردم آذربایجان آرزوی آن را دارند؛ قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران.
