سرویس بین الملل فردا؛ محمدمحسن فایضی: اسرای فلسطینی همواره یکی از موضوعات مورد توجه رسانهها و تحلیلگران
حوزه فلسطین بوده است. حجم بالای اسرا، بازداشت فلسطینیان بدون محاکمه با استناد
به قانون غیرعادلانه بازداشت موقت در سرزمینهای اشغالی، فضای خاص زندانها در
اسرائیل و حضور طیف وسیع و مختلف جریانها در زندانها بخشی از عواملی است که موجب
شده است ما شاهد فضایی ویژه در زندانها و موضوع اسرا در فلسطین باشیم.
در گزارش منتشر شده از سوی مرکز اسرای فلسطینیها، از 28 سپتامبر سال
2000 میلادی حدود 100 هزار مورد بازداشت را ثبت کردهاند که از آن میان، حدود 51 هزار نفر
کودک زیر 18 سال و 1500 نفر زن هستند. حدود 70 نفر نیز نماینده مجلس و وزیر سابق
در این آمار دیده میشود. این در حالی است که مقامات رژیم صهیونیستی حدود 27 هزار
حکم بازداشت اداری (بازداشت موقت بدون تشکیل دادگاه) صادر کردهاند.
اعتصاب غذا، اهرم فشاری آزموده شده
اعتصاب غذا میان اسرای فلسطینی در اعتراض به عدم رعایت حقوقشان یا در
اعتراض به یک موضوع سیاسی مسبوق به سابقه است. این شیوه اعتراضی در میان اسرای
فلسطینی به اینگونه است که تنها مقدار کمی آب و نمک مصرف مینمایند و بهمنظور
تحقق خواسته خود دیگر نوشیدنیها و غذاها را از سطح زندان جمعآوری مینمایند و یا
افراد اعتصابکننده تا تحقق خواستههای خود از خوردن غذا جز کمی آب و نمک امتناع مینمایند.
اعتصاب غذای اسرای فلسطینی در سالهای گوناگونی به اجرا درآمده است. برخی از این اعتصابها
عبارتاند از:
-سال 1980 با شهادت 5 اعتصاب کننده غذا در زندان نفحه
-سال 1984 در زندان جنید که با حضور وزیر رژیم صهیونیستی در زندان و
تن دادن به خواسته فلسطینیان به پایان رسید. این اعتصاب غذا نقطه عطف میتوان
دانست.
-سال 2000 با شهادت 8 اعتصاب کننده در اعتراض به عدم ملاقات، حبس
انفرادی و ...
-آخرین اعتصاب غذای مشهور متعلق به خبرنگار فلسطینی محمد القیق در
اعتراض به بازداشت اداری خویش است. وی پس از 93 روز اعتصاب غذا اراده خود را بر صهیونیستها
تحمیل نمود و تلآویو تن به آزادی وی داد.
اعتصاب غذای آزادی و کرامت
از تاریخ 28 فروردین ماه مصادف با 17 آوریل که به نام روز اسرای
فلسطینی نام گذاری شده است، رژیم صهیونیستی باری دیگر شاهد چالش اعتصاب غذا است.
این اعتصاب غذا با 1500 اسیر آغاز شد و به تعداد آنان در حال افزوده شدن است.
مروان برغوثی که 15 سال است در اسارت صهیونیستهاست، رهبری این موج اعتصاب
غذا را بر عهده دارد و اسرای گروههای مختلف فلسطینی مانند حماس، فتح، جهاد اسلامی
و غیره در آن مشارکت دارند. این اعتصاب برای تحقق خواستههای خود در زندان است.
نقش مروان برغوثی در این اعتصابها با آنکه وی از شخصیتهای مطرح تشکیلات
خودگردان است از نکات حائز اهمیت است. وی از رقبای اصلی محمود عباس است و بارها ابومازن
را به همکاری با رژیم برای توقف طرح اعتصاب غذا متهم نموده است. برخی رسانههای صهیونیستی
از تبدیل شدن برغوثی به یک چهره جهانی هشدار دادهاند. مروان برغوثی در اقدامی بینظیر
پس از آغاز اعتصابها یک مقاله در روزنامه نیویورکتایمز منتشر نمود که واکنش رسانههای
صهیونیستی را به دنبال داشت و این را نشانه انزوای رژیم دانستند.
ترس صهیونیستها از اعتصاب وسیع اسرا
ویگدور لیبرمن وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در قبال اعتصاب اسرا پیشنهاد داد
که این رژیم سیاستهای مارگارت تاچر نخستوزیر اسبق انگلیس را در رابطه با شیوه تعامل
با اسرای اعتصاب کننده غذا در پیش گیرد، یعنی با آنها مذاکره نکند تا اینکه در نهایت
از گرسنگی بمیرند. تاچر از این سیاست در جریان اعتصاب غذای رهبران و فعالان ارتش جمهوری
ایرلند در سال 1981 استفاده کرده بود و با خودداری از مذاکره با آنها، باعث مرگ
10 نفر از آنها شد!
همچنین نتانیاهو گفت: «در برابر خواستههای اسرای فلسطینی تسلیم نخواهد
شد. چند روز قبل توضیح دادم که تشکیلات خودگردان فلسطین باید پرداخت حقوق به اسرای
دربند زندانهای اسرائیل و خانوادههای کشتهها (شهدا) را متوقف کند. سیاست ما قاطع
و مبتنی بر استانداردهای بینالمللی است و آن را بر اساس خواستههای اسرا تغییر نخواهیم
داد.»
باید دید که آیا تلآویو تصمیم خواهد شد؟ یا با سرکوب و عدم توجه به
اسرا، جنایتی بر جنایات خود خواهد افزود؟ در صورتی که رژیم صهیونیستی نتواند بر
این چالش غلبه نماید، این اعتصاب غذای اسرا به نقطه عطفی در مبارزه فلسطینیان با
رژیم اشغالگر تبدیل خواهد شد که کنترل آن در اختیار رژیم صهیونیستی نخواهد بود.