به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان، انتخابات ماه آینده هند برای مجلس نمایندگان هند است که 543 نماینده منتخب از تمامی ایالت های هند را شامل می شود.
ان باسکارا رائو رییس مرکز مطالعات رسانه ای هند گفت: بیشتر هزینه انتخابات هند مربوط به استفاده از رسانه های اجتماعی، سفر ها و تبلیغات است. تخمین زده می شود که در انتخابات آینده، احزاب سیاسی هند حدود 50 میلیارد روپیه برای استفاده از رسانه های اجتماعی هزینه کنند.
وی افزود: کاندیدا به دنبال انجام اقدامات نو آورانه و جدید در رقابت های انتخاباتی خود است و حاضر به پرداخت هزینه های سنگین به اشخاص، سازمان ها و دارندگان شبکه های معروف اجتماعی است.
در این انتخابات حدود 8 هزار کاندید برای به دست آوردن 545 کرسی پارلمانی با یکدیگر رقابت خواهند کرد. برای پیروزی در انتخابات آنها حاضر به پرداخت رشوه به طرفداران خود هستند.
بر اساس گزارش جنیفر راسل یک استاد در دانشگاه کالیفرنیا، بیش از 90 درصد از کاندیداهای انتخاباتی در هند به دنبال پرداخت پول و سایر کالاهای مصرفی به طرفداران هستند. در هند انجام این کار به معنی دسترسی کاندیدا به منابع و نفوذ او در حرم قدرت است.
در طول مبارزات انتخاباتی کاندیدا برای جذب جمعیت مردم، غذاهای گران که معمولا افراد عادی قادر به پرداخت هزینه آنها نیستند را به صورت مجانی هدیه می دهند.
با توجه به سازمان ' زنیت ایندیا'، در انتخابات ماه آینده هند حدود 26 میلیارد دلار هزینه تبلیغات خواهد شد. استفاده از شرکت های خصوصی امنیتی یک روش دیگر کاندیداهای هندی برای نشان دادن قدرت خود است.
پلیس هند پیش از این گزارش داده بود که رقیبان سیاسی در یک ایالت جنوبی این کشور با استفاده از بخش هایی از بدن جغد ها به جادوی سیاه روی آورده اند تا در انتخابات پیروز شوند.
یک مقام پلیس ایالت کارناتاکا گفت: این قاچاقچیان در بازجویی ها اعتراف کردند که یک سیاست مدار در ایالت تلانگانا سفارش دریافت این شکارچیان شب را داده است تا با استفاده از جادوی سیاه برای رقیبان خود 'بدشناسی و بدبختی' ایجاد کند.
مقامات وزارت جنگل داری هند اعلام کردند که این افراد قصد داشتند هر جغد را به قیمت 500 تا 600 دلار به فروش برسانند.
به نقل از رسانه های هند، سیستم اداره کشور هندوستان فدرال و پایتخت آن دهلی نو است. هند سومین کشور بزرگ جهان میباشد و مساحتی بیش از سه میلیون کیلومتر مربع را در آسیا در برگرفته است و با بیش از یک میلیارد سکنه پس از چین، بالاترین میزان جمعیت را میان کشورهای دنیا دارد.
ترکیب مذهبی در این کشور با 85 درصد هندو و نزدیک به 4/13 درصد مسلمان، برتری قابل ملاحظه ی آیین هندو را نشان میدهد. با این حال هند سومین کشور از نظر جمعیت مسلمانان در جهان پس از اندونزی و پاکستان میباشد.
انتخاب ریاست جمهوری هند به صورت غیرمستقیم صورت می گیرد یعنی مردم عادی در این انتخابات شرکت نمی کنند و تنها اعضای سه مجلس شامل مجالس قانونگذاری یعنی مجلس نمایندگان معروف به 'لوک سابها' و مجلس علیا معروف به 'راجیا سابها' و همچنین مجلس قانونگذاری ایالت ها در این انتخابات رأی می دهند.
انتخابات ریاست جمهوری هند به یک روش تناسبی و براساس محاسبه خاصی صورت می گیرد و رأی هر یک از اعضای مجالس مرکزی و ایالتی دارای ارزش جداگانه ای است و نامزدی که بیشترین امتیاز را بدست آورد بر مسند ریاست جمهوری هند تکیه می زند.
بر اساس اصل هفتاد و نه قانون اساسی هند، پارلمان در هند شامل رییس جمهوری، مجلس مردم (لوک سبها) و مجلس علیا (راجیا سبها) است.
رییس جمهور هند پس از معرفی نامزدها از سوی احزاب و یا ائتلافی از احزاب؛ از طریق 'کالج انتخاباتی' شامل اعضای انتخابی دو مجلس کشور و اعضای انتخابی مجلس ایالتی و دو فرمانداری دهلی و پاندیچری، انتخاب میشود.
رییس جمهوری هند میتواند برای بار دوم نیز به این سمت انتخاب شود. هر دوره کامل ریاست جمهوری پنج سال است.
هرگونه مشکلی در خصوص انتخاب رییس جمهوری هند از طریق دادگاه عالی هند شنیده و حل و فصل خواهد شد.
همچنین رییس جمهور هند، ریاست اجرایی کشور را برعهده ندارد و این مهم بر عهده نخست وزیر است.
سمت ریاست جمهوری هند هرچند حالت تشریفاتی دارد اما این سمت بالاترین مقام اجرایی بوده و از اختیارات قانونی گسترده ای برخوردار است. رئیسجمهوری رییس رسمی قوای مقننه، مجریه و قضاییه و همچنین فرمانده کل نیروهای مسلح این کشور است.
براساس ماده 53 قانون اساسی هند، رییس جمهوری این کشور می تواند از قدرت های قانونی خود بطور مستقیم، به استثنای موارد بسیار معدودی، استفاده کند ولی یک شورای وزاری تحت ریاست نخست وزیر همه قدرت های رییس جمهوری را عملا اجرا می کند.
در هند حداقل سن رییس جمهوری 35 سال بوده اما محدودیتی در حداکثر سن وجود ندارد.
رئیسجمهوری با خواست خویش یا براساس اصل 61 قانون اساسی در صورت انجام اقدامی خلاف قانون اساسی توسط مجالس پارلمان برکنار خواهد شد. برکناری وی مشروط بر رأی یک چهارم نمایندگان مجلس پارلمان خواهد بود که در طول چهار روز پس از اعلام، پیشنهاد برکناری وی باید به امضای این تعداد از نمایندگان مخالف برسد.
انتخابات پارلمانی هند بزرگترین انتخابات در جهان می باشد. هر حزب به تنهایی یا با ائتلاف با دیگر احزاب برای تشکیل دولت نیاز به رای 272 از 543 کرسی پارلمان دارد.
مرحله ای بودن انتخابات هم بیشتر به جهت کنترل امنیتی آن می باشد که در 9 مرحله به مدت 36 روز طول می کشد. نزدیک به 814 میلیون رای دهنده واجد شرایط رای دادن در 930 هزار حوزه رای گیری هستند.
در هند با فاصله گرفتن از شمارش سنتی آرا, از ماشین های رای گیری الکترونیکی در تمام حوزه های رای گیری استفاده می کنند. برای کمک به رای دهندگان بی سواد, هر یک از نامزدها در ایات های مختلف با نماد حزب شان مشخص شده اند. برای مثال 'گل نیلوفر آبی' برای حزب بهاراتیا جاناتا (بی جی پی) است. با این وجود برای جلوگیری از دستکاری در ماشینهای الکترونیکی به روش قدیمی و سنتی مهر و موم می شوند.
کمیسیون انتخاباتی هند بر کل روند اخذ رای نظارت دارد. بر اساس قانون اساسی هند، این نهاد غیرسیاسی مستقل بر انتخابات مجلس مرکزی (پارلمان)، مجلس های ایالتی، ریاست جمهوری و معاونت ریاست جمهوری، نظارت می کند.
برای تشکیل دولت آینده هند همراه با انتخاب نخست وزیر از مجموع 543 کرسی به 272 کرسی نمایندگی نیاز است.
اگر هیچ یک از احزاب موفق به کسب این تعداد نشوند باید دولتی ائتلافی تشکیل بدهند.
نخستوزیر بهعنوان بالاترین مقام اجرایی در هند، توسط رئیس جمهور و با توجه به پیروزی حزب برتر در انتخابات مجلس نمایندگان انتخاب میشود.
در حقیقت حزبی که اکثریت آرا را در انتخابات به دست آورده است و بنا بر قانون به حد نصاب آرا که نصف به علاوه یک است دست یافته، نامزد نخستوزیری خویش را معرفی میکند و بدین ترتیب رئیسجمهور وی را بهعنوان نخستوزیر حکم انتصاب می زند.
اما اگر حزبی به حدنصاب دست نیافته باشد، میتواند با احزاب دیگر ائتلاف کند و در آن صورت براساس توافق میان طرفین، نامزد نخستوزیری این حکومت ائتلافی مشخص میشود. رئیسجمهور نیز بر همین مبنا مبادرت به تعیین نخستوزیر میکند. بنابراین هیئت دولت میتواند از یک حزب یا چند حزب که در ائتلاف با یکدیگر در مجلس نمایندگان عضویت دارند، تشکیل شود.
زمان برگزاری انتخابات مجلس نمایندگان و مجالس ایالتی هر پنج سال یک بار میباشد مگر آنکه پیشنهاد برگزاری پیش از موعد مقرر توسط رئیس جمهوری برای انتخابات مجلس نمایندگان و انتخابات عمومی صادر کند و چاره دیگری به جز انتخاب زودهنگام نباشد.
نارندرا مودی هنوز یکی از کاندیداهای مهم این دوره از انتخابات است. او که از ایالت گجرات هند است بیشتر زندگی خود را در میان گروهی گذرانده که در پی بازگشت ملت هندو به هندوستان هستند. در سال 2002، زمانی که او رییس ایالت گجرات شد، تظاهراتی در این ایالت به راه افتاد که به کشته شدن بیش از 1000 مسلمان انجامید.
مودی مدلی را با عنوان مدل گجراتی برای مدرنیزاسیون زیرساختهای ایالت گجرات مورد استفاده قرار داد و این روش ایالت اورا به یکی از مقاصد جذاب برای سرمایهگذاری تبدیل کرد.
راهول گاندی رقیب او از حزب کنگر ملی هند است. گاندی یکی از اعضای خاندان نهرو-گاندی است که به دنبال نخست وزیری است. راهول گاندی نتیجه جواهر لعل نهرو، اولین نخست وزیر هندوستان است. مادربزرگ او ایندیرا گاندی و پدرش، راجیو گاندی هر دو بر هند حکومت کرده و در نهایت مورد سوءقصد قرار گرفتند. راهول گاندی مسیر سختی برای راضی کردن رای دهندگان انتخاباتی در پیش روی خود دارد به ویژه در شرایطی که حزب متبوعش با اتهام فساد مواجهاند.