سرطان رحم یا آندومتر؛ علل، مراحل، علائم و روش های درمان آن [قسمت چهارم/پایانی]

سرطان رحم که با نام سرطان آندومتر نیز شناخته می‌شود، نوعی سرطان است که از پوشش داخلی رحم شروع می‌شود. این پوشش، آندومتر نامیده می‌شود. در قسمت‌ پیشین در مورد مراحل شکل گیری سرطان رحم توضیح دادیم. گفتیم که سرطان رحم 4 مرحله دارد: در مرحله‌‌ی اول سرطان فقط در رحم وجود دارد. در مرحله‌‌ی دوم سرطان به بافت‌های متصل به دهانه‌ی رحم گسترش‌یافته اما هنوز از رحم خارج نشده است٬ در مرحله‌ی سوم سرطان به مناطق بیرون از رحم و دهانه ‌ی رحم راه‌یافته، اما فراتر از حفره‌ی لگن گسترش نیافته است و در مرحله‌‌ی چهارم سرطان در خارج از ناحیه‌ی لگنی پخش‌شده‌است. در این قسمت درباره‌ی روش‌‌های درمانی سرطان آندومتر صحبت می‌کنیم. با بنیتا همراه  باشید.

برای معالجه سرطان آندومتر راه‌های درمانی مختلفی وجود دارد

برخی از راه‌های درمانی روش‌های استانداردی هستند، یعنی روش‌هایی که در حال حاضر مؤثر واقع‌شده‌اند و برخی دیگر هنوز در دست مطالعه هستند. آزمایش بالینی، یک پژوهش تحقیقاتی به‌منظور بهبود بخشیدن به درمان‌های فعلی و یا کشف راه‌های جدید درمان بیماران سرطانی است. وقتی آزمایش‌های بالینی نشان دهند که یک شیوه‌ی درمانی جدید بهتر از شیوه‌های قدیمی عمل می‌کند، شیوه‌ی درمانی جدید تبدیل به درمان استاندارد می‌شود. برخی بیماران ممکن است بخواهند در تست‌های بالینی شرکت کنند. بعضی از تست‌های بالینی هم ممکن است فقط بیمارانی را پذیرا شوند که هنوز درمان خود را شروع نکرده‌اند. پنج شیوه‌ی درمانی استاندارد عبارتند از:

جراحی

جراحی (جدا کردن و برداشتن بافت سرطانی طی یک عمل پزشکی) رایج‌ترین شیوه‌ی درمانی سرطان آندومتر است. پروسه‌ی جراحی احتمالاً به این صورت خواهد بود:

• هیسترکتومی کامل: عمل جراحی که در آن رحم و گردنه‌ی رحم برداشته می‌شود. اگر رحم و گردنه‌ی رحم از مجرای واژن بیرون آورده شوند به آن هیسترکتومی واژینال گفته می‌شود. اگر رحم و دهانه‌ی رحم از طریق یک برش بزرگ در شکم بیرون آورده شوند، عمل جراحی هیسترکتومی کامل شکمی نامیده می‌شود. اگر رحم و گردن رحم از طریق یک برش کوچک در شکم و با استفاده از یک لاپاروسکوپ بیرون آورده شوند، عمل جراحی هیسترکتومی کامل به روش لاپاروسکوپی خوانده می‌شود.

Credit: cancer

توضیح شکل: هیسترکتومی؛ عمل جراحی که در آن رحم را به‌تنهایی یا همراه با بافت‌های دیگر بیرون می‌آورند. در هیسترکتومی کامل، رحم و گردنه‌ی رحم هر دو بیرون آورده می‌شوند. در یک جراحی هیسترکتومی کامل همراه با برداشتن تخمدان، در حالت اول رحم به‌علاوه یک لوله‌ی فالوپ و تخمدان متصل به آن لوله‌ی فالوپ برداشته می‌شوند. در حالت دوم رحم، هر دو لوله‌ی فالوپ و هر دو تخمدان بیرون آورده می‌شوند. در یک هیسترکتومی رادیکال، رحم، گردن رحم، هر دو تخمدان، هر دو لوله‌ی فالوپ و بافت‌های مجاور برداشته خواهند شد. این پروسه‌ها با استفاده از یک برش عرضی یا یک برش طولی انجام می‌شوند.

• هیسترکتومی کامل با سالپینگو اوفارکتومی دوطرفه: عمل جراحی‌ای است برای برداشتن هر دو تخمدان و هر دو لوله‌ی فالوپ.
• هیسترکتومی رادیکال: یک عمل جراحی برای برداشتن رحم، دهانه‌ی رحم و بخشی از واژن است. همچنین تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ و غدد لنفاوی مجاور نیز ممکن است بیرون آورده شوند.

حتی اگر دکتر تمامی سرطانی را که در هنگام عمل جراحی دیده می‌شود بیرون بیاورد، برخی بیماران ممکن است بعد از عمل مجبور شوند پرتودرمانی یا هورمون درمانی شوند تا اگر سلول سرطانی باقی‌مانده کشته شود. درمانی که پس از جراحی برای از بین بردن خطر بازگشت سرطان انجام می‌شود، درمان کمکی نام دارد.

پرتودرمانی

پرتودرمانی نوعی روش درمان سرطان است که در آن از اشعه‌ی ایکس یا سایر اشعه‌ها باانرژی بالا برای کشتن سلول‌های سرطانی و یا جلوگیری از رشد آن‌ها استفاده می‌شود. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد:

• پرتودرمانی خارجی که در آن از یک دستگاه خارج از بدن برای ارسال اشعه به سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.
• پرتودرمانی داخلی که در آن مواد رادیواکتیو را به‌وسیله‌ی سوزن، سیم یا کاتر به‌طور مستقیم به داخل ناحیه‌ی سرطانی یا نزدیک آن وارد می‌کنند.

اینکه از چه نوع پرتودرمانی استفاده شود، به مرحله‌ای که سرطان در آن قرار دارد و همچنین شیوه‌ی درمانی که برای مقابله با آن اتخاذشده است بستگی دارد. پرتودرمانی خارجی و داخلی هم برای درمان سرطان آندومتر استفاده می‌شوند وهم برای تسکین علائم این بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیمار.

شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی شیوه‌ای از درمان سرطان است که در آن از دارو برای توقف رشد سلول‌های سرطانی (یا با نابود کردن سلول‌های سرطانی و یا جلوگیری از تقسیم شدن این سلول‌ها) استفاده می‌شود. وقتی داروی شیمیایی از طریق بلعیده شدن یا تزریق وریدی و عضلانی وارد بدن می‌شود، داروها وارد جریان خون می‌شوند و از این طریق به سلول‌های سرطانی در سراسر بدن می‌رسند (شیمی‌درمانی سیستمیک). هنگامی‌که داروی شیمیایی را مستقیماً وارد مایع نخاعی، یکی از اندام‌ها یا یک حفره برنی مثل شکم می‌کنند، عمدتاً بر سلول‌های سرطانی همان منطقه اثر می‌گذارد (شیمی‌درمانی منطقه‌ای). شیوه‌ی شیمی‌درمانی بسته به نوع و مرحله سرطان اتخاذ می‌شود.

هورمون درمانی

هورمون درمانی شیوه‌ای از درمان سرطان است که در آن هورمون‌ها را حذف می‌کنند یا عملکرد آن‌ها را بلوکه می‌کنند تا رشد سلول‌های سرطانی متوقف شود. هورمون‌ها موادی هستند که از غدد درون‌ریز بدن ترشح می‌شوند و از طریق جریان خون در بدن به گردش درمی‌آیند. برخی هورمون‌ها می‌توانند باعث گسترش انواع خاصی از سرطان بشوند. اگر آزمایش‌ها نشان دهند که سلول‌های سرطانی در نقاطی هستند که تحت تأثیر هورمون‌هاست، از داروهای شیمیایی، جراحی یا پرتودرمانی برای کاهش تولید هورمون یا بلوکه کردن عملکرد آن‌ها  استفاده می‌شود.

درمان‌های بیولوژیکی

درمان بیولوژیکی نیز یک شیوه‌ی درمانی است که در آن از سیستم دفاعی بدن برای مبارزه با سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. از موادی که داخل بدن یا درون آزمایشگاه ساخته می‌شوند برای تقویت، هدایت و بازگرداندن سیستم دفاعی طبیعی بدن استفاده می‌شود. این نوع درمان سرطان بیوتراپی یا ایمونوتراپی نامیده می‌شود.

انواع شیوه‌های درمانی جدید که در پژوهش‌های بالینی مورد آزمایش قرار می‌گیرند

درمان‌های هدفمند:

درمان هدفمند شیوه‌ای از درمان است که در آن از دارو یا مواد دیگر برای شناسایی و حمله به سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود بدون اینکه به سلول‌های سالم آسیبی برسد. آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و مهارکننده‌های تیروزین کیناز دو نوع درمان هدفمند در درمان سرطان آندومتر هستند که در دست مطالعه قرار دارند.

درمان با آنتی‌بادی منوکلونال شیوه‌ای از درمان سرطان است که در آن آنتی‌بادی‌های سیستم ایمنی بدن در آزمایشگاه‌ها ساخته می‌شوند و مورداستفاده قرار می‌گیرند. این آنتی‌بادی‌ها می‌توانند تشخیص دهند چه موادی روی سلول‌های سرطانی تأثیر می‌گذارند و چه موادی روی سلول‌های طبیعی. این پادتن‌ها سلول‌های سرطانی را می‌کشند یا از رشد آن‌ها جلوگیری می‌کنند و مانع گسترش آن‌ها می‌شوند. آنتی‌بادی‌های مونوکلونالاز طریق تزریق وارد بدن می‌شوند. آن‌ها ممکن است به‌تنهایی مورداستفاده قرار بگیرند یا داروها، توکسین‌ها یا مواد رادیواکتیوی را با خود حمل کنند که مستقیماً بر سلول‌های سرطانی اثر می‌گذارند.

مهارکننده‌های تیروزین کیناز داروهای درمان هدفمندی هستند که سیگنال‌های موردنیاز رشد تومورها را بلوکه می‌کنند. مهارکننده‌های تیروزین کیناز همراه با دیگر داروهای ضد سرطان می‌توانند به‌عنوان درمان‌های کمکی استفاده شوند.

درنهایت پیشنهاد می‌کنیم مطلب «سرطان رحم یا آندومتر: علل، مراحل، علائم، و روشهای درمان آن[قسمت دوم]» را نیز بخوانید.

 منبع: healthline ,cancer