برترین ها - ترجمه از محمد کاملان: ایتالیایی‌ها ضرب‌المثل جالبی دارند و می‌گویند «حقیقت دختر زمان است»، ما ایرانی‌ها نیز چیزی شبیه به این ضرب‌المثل را داریم و می‌گوییم «ماه پشت ابر نمی‌ماند». این ضرب‌المثل‌ها از عیان شدن حقیقت حکایت دارند و باور عموم بر این است که در نهایت حقیقت آشنا می‌شود.
اما کشف حقیقت کار ساده‌ای نیست به‌خصوص اگر این حقیقت مربوط به پنهان‌کاری‌های دولت‌های بزرگ باشد، در چنین مواقعی حقیقت به‌راحتی از چشم‌ها دور می‌ماند و دولتمردان با هزار و یک ترفند، اذهان عمومی را از اتفاق‌هایی که پشت‌پرده افتاده، دور نگه می‌دارند. جالب اینجاست، اذهان عمومی و باور‌های مردم راحت‌تر از چیزی که فکرش را بکنید فریب داده می‌شوند.
این سکه روی دیگری نیز دارد و هر از گاهی افرادی جویای حقیقت پیدا می‌شوند که حاضرند برای برملا کردن دست‌های پشت‌پرده، تلاش‌های زیادی انجام دهند و جان خود را به‌خطر بیاندازند. یکی از این افراد که چند سالی است حسابی سر و صدای زیادی به راه انداخته، جولین آسانژ، خبرنگار، حقیقت‌جو، برنامه‌نویس و فعال اجتماعی استرالیایی است که با راه‌اندازی وب‌سایت ویکی‌لیکس (WikiLeaks) و افشای اسرار سربه‌مهر دولت‌های بزرگ، خواب از سر سیاستمداران ربوده و خودش را گرفتار دردسر‌های زیادی کرده است.
در این بین اگر سرخط خبر‌های چند روز اخیر را دنبال کرده باشید حتماً در جریان هستید که پلیس انگلیس، جولیان آسانژ را در لندن بازداشت کرد و همین امر باعث شده تا یک بار دیگر نام جولین آسانژ در سرخط خبر‌ها قرار بگیرد. به همین دلیل در ادامه قصد داریم با هم نگاهی به زندگی جولین آسانژ و افشاگری‌های او داشته باشیم.
جولین آسانژ کیست؟
جولین آسانژ در سال 1971 در شهر تاونزویل (Townsville) در استرالیا به‌دنیا آمد و به لطف بهره هوشی بسیار زیادی که داشت توانست در سال 2006 به پایگاه‌های اینترنتی سازمان‌های بزرگ نفوذ کند و پس از مدتی نیز وب‌سایت ویکی لیکس (WikiLeaks)، را به‌راه انداخت تا اطلاعات محرمانه‌ای را که هیچ منبعی حاضر به انتشار آن‌ها نیست در این وب‌سایت منتشر کند.
فعالیت‌های جولین آسانژ باعث شد تا مجله تایمز در سال 2010 او را به‌عنوان چهره سال انتخاب کند و از کشور اکوآدور پناهندگی سیاسی بگیرد. او در سال 2012 خودش را در سفارتخانه اکوآدور واقع در لندن مخفی کرد و در سال 2016 انتشار صد‌ها ایمیل از هیلاری کلینتون در جریان رقابت رئیس‌جمهوری آمریکا در وب‌سایت ویکی لیکس، یک بار دیگر نام جولین آسانژ را بر سر زبان‌ها انداخت. آسانژ تا آوریل سال 2019 در سفارتخانه اکوآدور در لندن اقامت داشت تا اینکه در نهایت، پناهندگی سیاسی او از اوکوآدور نیز لغو شد و شاهد بازداشت او توسط پلیس لندن بودیم.
سال‌های نخست زندگی جولین آسانژ
این روز‌ها جولین آسانژ را به‌عنوان برنامه‌نویس رایانه، فعال اجتماعی و خبرنگار می‌شناسیم، این چهره شناخته شده چند سال اخیر در تاریخ سوم جولای سال 1971 در شهر تاونزویل واقع در ایالت کویینزلند (QueensLand) زاده شده و گفته می‌شود که دوران کودکی سخت و دشواری را سپری کرده است.
او در کودکی به همراه مادرش کریستین و برت آسانژ، ناپدری‌اش، به نقاط مختلفی مسافرت کرد و از آنجایی که مادر و ناپدری‌اش در حرفه تئاتر مشغول کار بودند ناچار بود تا به همراه آن‌ها این سفر‌های سخت را تحمل کند. برت آسانژ در خصوص جولین گفته است که او از کودکی همیشه توجه خاصی به زیردست‌ها و افراد مظلوم نشان می‌داد و حتی در سنین کودکی نیز از حق این افراد دفاع می‌کرد.
رابطه ناپدری و مادر جولین پس از مدتی به‌هم خورد و جولین مجبور شد با مادرش تنها زندگی کند، جالب است بدانید مادر جولین به اندازه‌ای به نقاط مختلف مسافرت می‌کرد که جولین در طول مدت تحصیل خود مجبور شد 37 مدرسه عوض کند و بیشتر درس و مشق ابتدایی خود را نیز در خانه و از مادرش فرا گرفت.
این موارد باعث نشد تا آسانژ از تحصیلات عالیه عقب بماند و به لطف هوش سرشاری که داشت توانست در سال‌های 2003 تا 2006 در دانشگاه ملبورن تحصیل کند، اما هرگز از این دانشگاه فارغ‌التحصیل نمی‌شود. او میانه خوبی با دانشگاه نداشت و مدعی بود پروژه‌های دانشگاهی که به دانشجویان داده می‌شود در راستای کمک به پیشرفت اهداف نظامی است و به همین دلیل نیز درس و تحصیل را کنار می‌گذارد.
آسانژ از نوجوانی با سازمان‌های دولتی شاخ به شاخ شد
جولین که علاقه زیادی به کامپیوتر داشت به هک کردن گرایش پیدا کرد و هنوز 16 سال بیشتر نداشت که به همراه دو هکر دیگر مشغول به نفوذ به کامپیوتر‌های سازمان‌های بزرگ شدند. در این بین پلیس استرالیا نیز دست روی دست نگذاشته بود و با شنود خط تلفن جولین متوجه شد که او قصد رخنه به کامپیوتر‌های یک شرکت مخابراتی را دارد و در سپتامبر سال 1991 شاهد دستگیری جولین توسط پلیس استرالیا بودیم.
پس از بازداشت مشخص شد که جولین آسانژ به سرور‌های پنتاگون و چند سازمان دیگر نفوذ داشته و پرونده‌ای قطور با 31 اتهام برای جولین تشکیل شد که از این مقدار، دادگاه توانست 25 اتهام هک را ثابت کند و از آنجایی که جولین آسانژ سن و سال کم و رفتار خوبی داشت از جرم‌های سنگین او صرف‌نظر کرد و تنها به جریمه نقدی با مبلغ 2100 رضایت داد. ناگفته نماند کودکی سخت و دشواری که آسانژ تحمل کرده بود نیز در مراعات دادگاه با او تأثیر داشت.
جولین آسانژ نفوذ‌های دیگری را نیز انجام داده بود که در آن زمان برملا نشد و مدت‌ها بعد شاهد انتشار اخبار این نفوذ‌ها بودیم، در این زمینه می‌توان به مدارکی که در سال 2011 افشا شد اشاره نمود، این مدارک از همکاری آسانژ در سال 1993 با واحد حمایت کودکان در ایالت ویکتوریا استرالیا حکایت دارد.
زندگی خانوادگی جولین آسانژ
جولین آسانژ در طول زندگی خود یک بار ازدواج کرده و سبک زندگی پرخطر و پرحاشیه او باعث شد تا این ازدواج به طلاق ختم شود. ماحصل ازدواج جولین آسانژ با «ترزا دوئه»، پسری به اسم «دانیل» است که دستگیری جولین در سال 1991 کار این زوج را به جدایی می‌رساند.
جولین آسانژ و راه‌اندازی ویکی‌لیکس
گفته می‌شود مادر جولین در کودکی برای فرزندش یک دستگاه رایانه هدیه خریده بود و همین امر باعث آشنایی جولین با دنیای دیجیتال می‌شود. او د سال 1993 شبکه همگانی را با هدف ایجاد خدمات اینترنتی در استرالیا راه اندازی می‌کند و به‌عنوان یک توسه‌دهنده نرم‌افزار‌های متن باز مشغول به فعالیت می‌شود.
جولین آسانژ در سال 1997 سیستم یک سیستم رمزنگاری را توسعه می‌دهد که بازتاب آن را در سیستم‌عامل لینوکس شاهد هستیم. در نهایت نیز روحیه حقیقت‌جوی آسانژ او را به سمت راه اندازی وب‌سایت ویکی‌لیکس هدایت می‌کند. هدف اصلی فعالیت این وب‌سایت جمع‌آوری و افشای اطلاعات محرمانه‌ای است که سازمان‌های بزرگ بین‌المللی از دید عموم مخفی نگه داشته بودند. تاریخچه ثبت دامنه وب‌سایت ویکی‌لیکس به سال 1999 باز می‌گردد، اما راه‌اندازی رسمی آن در سال 2007 انجام شد. در آن زمان سرور‌های این سایت در سوئد قرار داشت چرا که این کشور قوانین محکمی برای حفاظت از ناشناس بودن افراد دارد. در سال 2008 ویکی‌لیکس با افشای دستورالعمل‌های نیروی ارتش آمریکا مربوط به نگهداری زندانیان در زندان گوانتانامو، سر و صدای زیادی به راه می‌اندازد. مدتی بعد نیز ایمیل‌های سارا پالین (Sarah Palin)، معاون رئیس جمهور وقت آمریکا در ویکی‌لیکس برملا می‌شود.
در سال‌های 2007 تا 2010، جولین آسانژ برای گسترش دامنه کاری ویکی‌لیکس به کشور‌های مختلفی در آسیا، اروپا، آمریکای شمالی و آفریقا سفر می‌کند. این تلاش‌ها باعث می‌شود تا در سال 2015، ویکی‌لیکس نزدیک به 10 میلیون اسناد محرمانه را برملا کرده باشد. جولین آسانژ اسنادی که در ویکی‌لیکس منتشر شده را کتابخانه‌ای عظیم از مدارکی می‌داند که برای ظلم به بشریت استفاده شده‌اند.
اسنادی که در سال‌های 2006 تا 2009 در ویکی‌لیکس منتشر شد، بازتاب وسیعی در اذهان عمومی داشت و در میان تمامی این اسناد، مدارک افشاگری یک سرباز آمریکایی با نام «چلسی منینگ»، (Chelsea Manning)، نقش مهمی در شناخته‌شدن ویکی‌لیکس به‌عنوان مهم‌ترین پایگاه افشاگری دنیا ایفا کرد.
این سرباز در ماه می‌سال 2010 در عراق بازداشت شد و پس از انتقال به کویت، به آمریکا بازگردانده شد تا در دادگاه نظامی حضور پیدا کند. از قرار معلوم چلسی منینگ، اسناد محرمانه‌ای را که در اختیار داشت به‌صورت غیرقانونی در اختیار ویکی‌لیکس قرار می‌دهد. کاری که چلسی کرد بزرگترین افشای اطلاعات محرمانه در تاریخ آمریکا به‌حساب می‌آید. او در دفاعیات خود گفت هدف تخریب امنیت ملی آمریکا را با افشای این اطلاعات نداشته و اسناد محرمانه را با نیت برانگیختن اذهان عمومی در خصوص سیاست‌های خارجی آمریکا در اختیار ویکی‌لیکس قرار داده بود.
گفته می‌شود افشای این اسناد و روشنگری که چلسی منینگ انجام داد باعث شد تا چندین انقلاب در خاورمیانه در یک بازه زمانی کوتاه چند ساله رخ دهد، به همین دلیل بسیاری او را قهرمان خطاب می‌کنند و بسیاری از آمریکاییها نیز به او لقب خائن داده‌اند. همان‌گونه که انتظار می‌رفت جولین آسانژ دادگاه چلسی منینگ را محکوم کرد و مدعی شد چنین رفتار‌هایی از جانب ارتش و دولت آمریکا، روزنامه‌نگاری و آزاداندیشی این کشور را زیر سؤال برده است. دادستان نظامی آمریکا قصد داشت تا چلسی را به مدت 60 سال راهی زندان کند، اما در نهایت در سال 2017، باراک اوباما در آخرین روز‌های رئیس‌جمهوری خود فرمان عفو چلسی را صادر کرد. اگر اهل فیلم‌های مستند هستید پیشنهاد می‌کنیم فیلم «ما اسرار را می‌دزدیم: داستان ویکی‌لیکس» را به کارگردانی الکس گیبنی (Alex Gibney) تماشا کنید. موضوع این فیلم افشاگری‌های ویکی‌لیکس و جولین آسانژ است و به اسنادی که چلسی منینگ برملا کرد نیز اشاره می‌کند.
پس از این رسواگری‌ها دیدگاه‌های مختلفی را در خصوص کار‌های جولین آسانژ شاهد بودیم، نخست وزیر استرالیا کار‌های او را غیرقانونی دانست، اما پلیس این کشور مدعی شد که آسانژ از قانون تخطی نکرده است. در این بین آمریکا که ضربه سختی از جولین آسانژ و ویکی‌لیکس خورده بود او را تروریست دانست و گفته می‌شود بعضی‌ها نیز کمر به قتل و ترور او بستند.
از طرف دیگر، کشور‌هایی مانند برزیل، اکوآدور و روسیه به حمایت از جولین آسانژ پرداختند و آسانژ به چهره‌ای جهانی تبدیل شد. افشاگری‌های او در سال 2010 برای وی جایزه «سم آدامز» (Sam Adams) را به‌دنبال داشت و خواننده‌های روزنامه معتبر له‌موند (Le Monde) او را به‌عنوان مرد سال این روزنامه انتخاب کردند. این محبوبیت‌ها باعث شد تا جولین آسانژ حق انتشار کتاب زندگی‌نامه‌اش را به قیمت گزاف 1.3 میلیون دلار به‌فروش برساند. او بعد‌ها گفت برنامه‌ای برای انتشار زندگی‌نامه‌اش نداشته است، اما هزینه‌های بالای نگهداری وب‌سایت ویکی لیکس او را مجبور به فروش حق انتشار زندگی‌نامه‌اش کرد.
جولین آسانژ به اندازه‌ای به شهرت رسیده بود که در ماه مارس سال 2012 از عزم خود برای نامزدی خود در مجلس سنای استرالیا خبر داد، او قصد داشت با حزب جدیدی که با نام «حزب ویکی‌لیکس» راه‌اندازی کرده بود در مجلس حضور پیدا کند.
دریافت مدال طلاعی انجمن صلح سیدنی (Sydney Peace Foundation)، نیز یکی دیگر از افتخار‌های جولین آسانژ به‌حساب می‌آید، جالب است بدانید پیش از او تنها نلسون ماندلا، دالایی لاما و دیساکو اکیدا (Daisaku Ikeda)، موفق به دریافت این جایزه شده بودند.
جولین آسانژ و دولت آمریکا
در سال 2010 ویکی‌لیکس ویدئویی از کشتار غیرنظامی‌ها و چند خبرنگار توسط هلیکوپتر جنگنده آمریکایی در عراق منتشر کرد، این پایگاه افشاگری، اسناد زیادی نیز در خصوص جنگ افغانستان برملا نمود و جولین آسانژ به‌عنوان گرداننده ویکی‌لیکس موی دماغ آمریکاییها شد.
کاملاً مشخص است که دولت آمریکا نیز دست روی دست نگذاشت و پس از انتشار اسنادی که چلسی منینگ در ویکی‌لیکس برملا کرده بود مقامات قضایی این کشور تحقیقات گسترده‌ای را برای به دادگاه کشاندن جولین آسانژ و محکوم کردن او انجام دادند. تحقیقات دادگاه به جایی رسید که در دسامبر سال 2011، دادستان پرونده چلسی منینگ، توانست اسنادی را در خصوص گفتگوی چلسی و جولین آسانژ برای افشای اسناد در ویکی‌لیکس بدست آورد.
جولین آسانژ این اسناد را کذب محض دانست، اما دستگاه قضای آمریکا دست از سر جولین برنداشت و چندین سازمان آمریکایی مختلف او را زیر نظر گرفتند. تعقیب و گریز‌های جولین و سازمان‌های اطلاعاتی و قضایی ادامه پیدا کرد تا اینکه در ژانویه آوریل سال 2017 شبکه خبری سی. ان. ان از عزم دستگاه‌های قضایی برای طرح شکایت علیه جولین آسانژ خبر داد.
تحت‌تاثیر قرار دادن انتخابات سال 2016 آمریکا
انتخابات سال 2016 آمریکا حاشیه‌های زیادی را به دنبال داشت و یک بار دیگر آسانژ و وب‌سایت ویکی‌لیکس در طول مدت این انتخابات به سرخط خبر‌ها بازگشتند. اگر انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا را دنبال کرده باشید حتماً به خاطر دارید که هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ، دو نامزد اصلی این انتخابات بودند و در اوایل ماه جولای همان سال، ویکی‌لیکس بیشتر از 1200 ایمیل را منتشر کرد، این ایمیل‌ها که از سرور‌های خصوصی ستاد انتخاباتی کلینتون در زمانی که او سمت وزیر وزیر خارجه آمریکا را در اختیار داشت استخراج شده بودند، افشاگری‌های زیادی را مطرح کردند.
مدتی بعد نیز بیشتر از 2000 ایمیل دیگر از کمپین تبلیغاتی هیلاری کلینتون در ویکی‌لیکس منتشر شد. در آن زمان مقام‌های رسمی دولت آمریکا مدعی شدند که جاسوس‌های روس به این سرور‌ها نفوذ کرده‌اند و این ایمیل‌ها را در اختیار ویکی‌لیکس قرار دادند. در این بین جولین آسانژ تأکید ویژه‌ای داشت که قضیه از این قرار نبوده است. او در بیانه‌ای مدعی شد که هیچ علاقه شخصی به تاثیرگذاری در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا ندارد. از طرف دیگر اشاره کرد که هیچ سندی از کمپین‌های دونالد ترامپ را نیز در اختیار نداشته و منتشر نکرده است.
او در بیانه خود نوشت که برنده واقعی در این انتخابات اذهان عمومی آمریکا است که به خوبی در جریان کار‌های وب‌سایت ویکی‌لیکس قرار دارند. در نهایت نیز همان‌گونه که می‌دانید دونالد ترامپ از این انتخابات پرحاشیه برنده بیرون آمد.
اتهام‌های واره آمریکاییها به جولین آسانژ
قاضی یکی از دادگاه‌های ویرجینیا در تاریخ 6 مارس سال 2018، جولین آسانژ را متهم کرد، اما اشاره‌ای به جرم‌های او نداشت و از قرار معلوم در دادگاه این جرم‌ها را به وی تفهیم خواهد کرد. این قضیه ادامه پیدا کرد تا در تاریخ 11 آوریل سال 2019 و به‌دنبال دستگیری جولین آسانژ در لندن، قاضی اتهام‌هایی که به آسانژ وارد شده بود را اعلام کرد و گفت جولین آسانژ فرد خودشیفته‌ای است که چیزی بیشتر از منافع شخصی خودش را نمی‌بیند.
توطئه برای اقدام‌های خلافکارانه رایانه‌ای مانند هک کردن کامپیوتر‌های دولتی یکی از اتهام‌های جولین آسانژ است و بابت این جرم احتمال دارد تا 5 سال روانه زندان شود. این اتهام از آنجایی به جولین وارد شده که گفته می‌شود او برای هک کردن گذرواژه چلسی منینگ اقدام کرده بود. ناگفته نماند چنین اتهامی از سال 2011 تاکنون به جولین آسانژ وارد شده بود و اطلاعات بیشتری از اتهام‌های آسانژ در حال حاضر منتشر نشده است.
پناهندگی سیاسی آسانژ به اکوآدور
افشاگری‌های جولین آسانژ باعث شد تا بدخواهان زیادی در سطح بین‌المللی پیدا کند و همین امر نیز باعث شد تا در تاریخ 19 ژوئن سال 2012، آسانژ به اکوآدور درخواست پناهندگی بدهد. گفته می‌شود از آنجایی که آسانژ روی خوشی در استرالیا نمی‌دهید و احساس می‌کرد کشورش هرچه سریع‌تر او را به آمریکاییها تحویل خواهد داد، اکوآدور را برای پناهندگی انتخاب کرد. در نهایت در تاریخ 16 آگوست سال 2012، اکوآدور رسما با درخواست پناهندگی آسانژ موافقت کرد.
آسانژ نیز بدون اینکه وارد خاک کشور اکوآدور شود، در سفارت اکوآودر در لندن اقامت گزید و از آنجایی که خاک هر سفارتی در کشور‌های دیگر، به‌عنوان خاک همان کشور حساب می‌شود، آسانژ با خیال راحت در سفارت اکوآدور در لندن باقی ماند. رافائل کورئا، رئیس‌جمهور اکوآدور نیز تأکید کرد که جولین آسانژ تا هرزمان که دلش بخواهد در سفارت این کشور در لندن می‌تواند باقی بماند.
جالب است بدانید داستان اِسکان جولین آسانژ به همین سادگی‌ها هم نبود و قبل از اینکه آسانژ در سفارت اکوآدور در لندن مقیم شود، دولت انگلستان نامه‌ای به دولت اکوآدور نوشت و مدعی شد طبق قوانین انگلستان، پلیس این کشور می‌تواند به سفارت اکوآدور در لندن وارد شود و آسانژ را دستگیر کند. اما اکوآدور پاسخ محکمی به انگلستان داد و مدعی شد چنین رفتاری نقض محرز کنوانسیون وین است. در نتیجه پلیس انگستان در بیرون سفارت اکوآدور در انگلیس به مدت چند سال دائم در حال گشت‌زنی بود تا شاید آسانژ از سفارت این کشور بیرون آید و به چنگ پلیس بیافتد. گفته می‌شود عملیات پلیسی برای دستگیری آسانژ چیزی نزدیک به 12.6 میلیون پوند هزینه داشته است.
در مدتی که آسانژ در سفارت اکوآدور در لندن سکونت داشت، تظاهرات‌های مختلفی برای آزادی او در جلوی سفارت این کشور برگزار شد، به‌رغم اینکه سفارت اکوآدور امکانات کاملی برای اِسکان جولیان آسانژ مهیا کرده بود، به دلایل نامشخصی آسانژ در سال 2015 از دولت فرانسه درخواست پناهندگی کرد.
در این زمینه روزنامه پاریسی له‌موند در تاریخ 3 جولای سال 2015 گزارش داد که آسانژ نامه‌ای به فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهور پیشین فرانسه نوشته بود و مدعی شده بود که تنها فرانسه است که می‌تواند به او پناهندگی بدهد. چند روز بعد نیز کاخ الیزه بیانه‌ای در پاسخ نامه آسانژ منتشر کرد و مدعی شد شرایط جولین آسانژ شامل اعطای پناهندگی نمی‌شود و جان او در معرض خطر قطعی قرار ندارد.
تیره شدن روابط میان آسانژ و اکوآدور
آسانژ تا سال 2017 شرایط نسبتاً خوب و امنی را در سفارت اکوآدور در لندن تجربه کرد، اما با فرا رسیدن انتخابات این کشور، وضعیت آسانژ نیز در خطر قرار گرفت. در آن زمان، گولرمو لَسو (Guillermo Lasso)، یکی از نامزد‌های انتخابات عمومی این کشور وعده داد که در صورت انتخاب شدن، در عرض 30 روز آسانژ را از سفارت اکوآدور در انگلیس بیرون خواهد کرد. او مدتی شد سفارت این کشور، هتل نیست و اکوآدور پول اضافی ندارد تا خرج اِسکان و خورد و خوراک آسانژ کند. جالب است بدانید گروهی از خبرنگاران گاردین مدعی هستند دولت اکوآدور در بازه زمانی 5 ساله برای نگهداری و محافظت آسانژ در سفارت این کشور در لندن، نزدیک به 5 میلیون دلار خرج کرده است.
اوضاع در ماه‌های بعد بدتر شد و کار به جایی رسید که در تاریخ 28 مارس سال 2018، سفارت اکوآدور، دسترسی آسانژ به اینترنت را قطع کرد. در ماه آوریل سال 2019 نیز لنین مورنو (Lenin Moreno)، رئیس‌جمهور اکوآدور مدعی شد آسانژ قوانین پناهندگی خود از این کشور را زیر با گذاشته است. از قرار معلوم چندین عکس‌هایی از مورنو در فضای اینترنت پخش شده بود که به رسوایی لنین مورنو اشاره می‌کرد. ویکی‌لیکس انتشار این عکس‌ها را تکذیب کرد، اما همین قضیه بهانه‌ای شد تا اکوآدورِ، آسانژ را تحویل پلیس انگلیس بدهد.
رابطه پاملا اندرسون و جولین آسانژ
در اواخر سال 2016 بود که پاملا اندرسون در سفارت اکوآدور در لندن دیده شد و همین قضیه نیز شایعه‌هایی را در خصوص دیدار اندروسون و جولین آسانژ به راه انداخت. از قرار معلوم این شایعه‌ها صحت داشت و مدتی بعد پاملا اندرسون از ملاقات خود با جولین خبر داد و گفت آسانژ می‌خواهد با آگاهی دادن به مردم دنیا، آن‌ها را از چنگال دولت‌های زورگو آزاد کند. اندرسون که این صحبت‌ها را با مجله پیپل انجام داده بود گفت عاشق کار‌های جولین آسانژ است.
بازداشت آسانژ
در نهایت در تاریخ 11 آوریل سال 2019، پلیس انگلیس آسانژ را از سفارت اکوآدور خارج و بازداشت کرد. ویکی‌لیکس در پاسخ به این اقدام، توییتی منتشر کرد و مدعی شد دولت اکوآدور با اتمام پناهندگی آسانژ، قوانین بین‌المللی را زیر پا گذاشته است. در ادامه نیز دادگاهی در لندن برگزار شد و آسانژ برای عدم حضور در دادگاه مجرم شناخته شد. از طرف دیگر از آنجایی که آسانژ و دولت آمریکا خورده حساب‌های دیرینه‌ای دارند، مقامات آمریکایی به دنبال استرداد او هستند و با این حساب مشخص نیست چه سرنوشتی انتظار آسانژ را می‌کشد.
در پایان باید گفت جولین آسانژ با راه‌اندازی ویکی‌لیکس ثابت کرد که به‌قول قدیمی‌ها ماه زیر ابر نمی‌ماند و حقیقت‌جویی ممکن است بهایی گزاف داشته باشد، اما ارزشمند است و با افشاگری‌های جولین آسانژ، جامعه جهانی، دید بهتری نسبت به تشخیص دوست و دشمن پیدا کرده.
پیشنهاد می‌کنیم اگر اطلاعات سودمندی از آسانژ و ویکی‌لیکس دارید که ما به آن‌ها اشاره نکردیم، در قسمت نظرات این اطلاعات را با ما و سایر خواننده‌ها به اشتراک بگذارید، اگر هم نقطه‌نظری در خصوص جولین آسانژ و افشاگری‌های او در ویکی‌لیکس دارید، خوشحال خواهیم شد این نظرات را در میان بگذارید.
منابع: biography, wikipedia
