به گزارش "ورزش سه" آن هم چه پایان هیجان انگیز و داغى! زنده ماندن امید قهرمانى در بندر آنفیلد و فشار و استرس در شهر منچستر و شاید التیام زخم کهنه ى کاپیتان سرخ ها، استیوى جى.
به تقویم، جدول لیگ و بازى ها که نگاه می کردى همه چیز یکسان بود با پنج سال قبل. گویى سرنوشت قرار گذاشته تا تاریخ را تکرار کند.
٢٧ام آوریل ٢٠١٤. منچستر سیتى و لیورپول در کورس قهرمانى. لیورپولِ در صدر از چلسى رده سومى که براى سهمیه مى جنگید پذیرایى میکرد و سیتیزن ها میهمان کریستال پالاس بودند. قبل از شروع بازى هواپیماى کوچک خصوصى بر فرار آنفیلد در حالى پرواز میکرد که پارچه نوشته اى با مضمونِ خبرِ قهرمانى لیورپول را به دنبال خودش میکشید.
جهنم آنفیلد در تب قهرمانى میجوشید تا اینکه آن اتفاق افتاد. کاپیتان استیون جرارد که در آن لحظه اخرین نفر تیمش بود، سر خورد و توپ جلوى دمبا افتاد. بین زمانى که توپ از مینیوله رد شد تا به تور دورازه برسد ورزشگاه به قدرى ساکت شده بود که میشد صداى قلب تک تک هواداران را شنید. خبرى از شور و حرارت در آنفیلد نبود.
دمبا بعد از گلش سجده کرد و اولین نفرى که به سمتش میدوید تا با او جشن بگیرد یک ستاره افریقایى دیگر بود: "محمد صلاح"!!! بعد از پایان بازى برندرز راجرز با ژوزه مورینیو درگیر شد و او را متهم به پارک کردن دو اتوبوس جلوى دروازه خودى کرد. اصطلاحى که بعد ها وارد فوتبال شد. پارک دِ باس. سیتی، پالاس را در همان روز برد و در انتهاى فصل، با دو امتیاز بیشتر قهرمان شد. طلسم نبردن چلسى در آنفیلد، یک شنبه ى شوم، رویاى نیمه تمام لیورپولى ها براى قهرمانى و از همه بدتر زخم بر دل استیون جرارد. خالق معجزه استانبول، حالا غمگین ترین و گناهکار ترین بود. و از نظر برخى هواداران متعصب تند رو، یهوداى خائن.
این بار اما سرنوشت قهرمانى در دستان لیورپول نبود. پسران پپ، پالاس را بار دیگر شکست داده بودند و بار دیگر در صدر قرار گرفته بودند و لیورپولى ها چاره اى جز بردن چلسى در آنفیلد نداشتند. اتفاقى که هفت سال بود رخ نداده بود. نیمه اول که بدون گل تمام شد استرس در ورزشگاه یکدست سرخ موج میزد. حتى در چهره "یورگن کلوپ" که توسط فیلم بردار شکار شده بود.
با آغاز نیمه دوم، لیورپول سراسر حمله بود و چلسى باز به ناچار اتوبوسش را جلوى دروازه خودى پارک کرده بود. این بار هم کاپیتان لیورپولى ها نقش اول یکى از سکانس هاى تاریخى آنفیلد شد. اما این بار در نقش مثبت. جردن هندرسون - که در آن یک شنبه نحس مصدوم بود - با ارسال پاس گل استثنایى در دهانه دروازه براى سادیو مانه، تاریخ را دوباره نوشت. به فاصله تنها دو دقیقه، محمد صلاح با شلیک سهمگین اختلاف را دو برابر کرد و این بار براى قرمز هاى بندر لیورپول شادى کرد.
بعد از این گل، سرعت بازى دیوانه وار شد. حملات پى در پى. بیشتر از سمت چلسى. فشار روى بازیکنان به قدری بالا بود که اندى رابرتسون جوان لغزید. لغزشى که سر خوردن استیون جرارد را جلوى چشمان تماشاگران تداعى کرد. براى یک لحظه نفس ها در سینه ها حبس شد اما کسى نزدیکش نبود تا توپ باد آورده را گل کند. در ادامه دو موقعیت عالى و پیاپى توسط هازارد از دست رفت.
هازاردى که در شصت دقیقه اول کاملا کنترل و محو شده بود با آمادن هیگواین داشت همه کار میکرد جز گل زنى. کمى طول کشید تا دفاع لیورپول جابجایى هازارد از نوک پیکان حمله چلسى به کناره ها را کنترل کند و ریتم بازى را دوباره در دست بگیرد. بازى با همان دو گل پایان یافت تا این بار رویاى مرسى سایدى ها ادامه داشته باشد.
