گام دیگری برای درمان اختلالات شناختی برداشته شد

به گزارش ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، بررسی جدیدی که توسط پژوهشگران "دانشگاه وسترن اُنتاریو"(UWO) و "مؤسسه پژوهش سلامت لاوسون"(Lawson Health Research Institute) کانادا صورت گرفته، نشان می‌دهد بیشتر بیمارانی که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری هستند، حتی اگر دچار آسیب‌ها و بیماری‌های مغزی نشده باشند، به سطحی از اختلالات شناختی دچار می‌شوند که در بیشتر موارد نیز ناشناخته می‌مانند.

بسیاری از بیماران، به خاطر دلایلی که با آسیب مغزی در ارتباط نیستند، در آی‌سی‌یو بستری می‌شوند و هیچ نشانه‌ای از مشکل مغزی در آنها دیده نمی‌شود.

پژوهشگران در این پروژه، 20 بیمار که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بودند، مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که هر بیمار، از نوعی نقص شناختی رنج می‌برد که حافظه، توجه، تصمیم‌گیری و استدلال را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این گونه موارد، بیمار حتی با وجود نداشتن آسیب مغزی مشخص، به سطحی از نقص شناختی مبتلاست.

پژوهشگران، این بررسی را با استفاده از آزمایش‌های آنلاین انجام دادند تا هم توانایی شناختی بیماران مبتلا به جراحت مغزی و هم نقص‌های شناختی بیمارانی که مدتی را در بخش مراقبت‌های ویژه گذرانده‌اند اما دچار آسیب مغزی نشده‌اند، بسنجند.

"آدریان اوون"(Adrian Owen)، استاد پزشکی دانشگاه وسترن گفت: بسیاری از افرادی که به خاطر آسیب مغزی در بخش مراقبت‌های ویژه بستری می‌شوند، معمولاً نقص‌هایی را در حافظه، توجه، تصمیم‌گیری و دیگر عملکردهای شناختی تجربه می‌کنند اما پژوهش ما، شرایط بیمارانی را بررسی می‌کند که به آسیب‌های مغزی دچار نشده‌اند.

دکتر "کیمیا هنرمند"(Adrian Owen)، از پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه وسترن گفت: حتی اگر بیمار مستقیماً درگیر آسیب مغزی نباشد، شرایط بسیاری، عملکرد مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

وی افزود: مشکل در تنفس می‌تواند ناشی از نرسیدن اکسیژن به مغز باشد. اگر فرد از عفونت جدی رنج ببرد، مغز دچار التهاب و نقص در عملکرد می‌شود. داشتن جراحی مهم مغزی و یا مصرف دارو نیز می‌تواند بر تنفس مؤثر باشد و جریان اکسیژن به مغز را تحت تأثیر قرار دهد. ما در این پژوهش نشان دادیم که رخدادهای بسیاری می‌توانند به نقص در عملکرد مغز منجر شوند و به نقص شناختی بیانجامند.

دکتر "مارات اسلیسارو"(Marat Slessarev)، از دانشمندان مؤسسه لاوسون گفت: یافته‌های این پژوهش می‌توانند در آینده نحوه درمان بیماران را تحت تأثیر قرار دهند. درمان‌های بالینی معمولاً تنها روی نجات دادن بیمار تمرکز دارند اما تمرکز این پژوهش، بر خوب نجات دادن بیمار است. این پژوهش، به پزشکان فرصت خواهد داد تا به مرور زمان، نقص‌های شناختی را تشخیص دهند و عملکرد شناختی را بررسی کنند تا بتوانند نخستین گام را برای پیشرفت در بازیابی مغز بردارند.

نتایج این پژوهش، در مجله " PLOS ONE" به چاپ رسید.