خشخاش از گیاهان گرمسیری است و با نام محلی تورتوری و کوکنار نیز شناخته می شود. قدمتی بیش از 4 هزار سال دارد. از این ماده به عنوان یک ماده مخدر استفاده می گردد و این خواص خشخاش برای بیشتر مردم جهان آشنا می باشد.
فواید و خواص خشخاش را بهتر بشناسید
خشخاش با نام علمی PAPAVERSOmNIFER معرفی می شود و در گروه PAIPAVERACEAE جای می گیرد. برای کاشت خشخاش از دانه آن استفاده می شود. برای بهره مندی از خواص خشخاش باید گونه مناسب آن را برای کشت و مصرف انتخاب نمود.
این گیاه باید نسبت به بیماری و آسفالت مقاومت داشته باشد. ضمن اینکه حجم زیادی از آلکالوئید را نیز دارا باشد. خشحاش گیاهی علفی بوده و عمری یک ساله دارد. بیش از 200 گونه از این گیاه شناخته شده می باشد.
گیاه خشخاش در فرم های مختلف و زیر گونه های متعددی دیده می شود. این گیاه بومی مناطق آسیایی است و بهترین شرایط رشد را در این منطقه می یابد.
ریشه گیاه خشخاش در شکل چرب و مخروطی دیده می شود. این ریشه بی واسطه در دل زمین جای می گیرد. گیاه خشخاش از نظر اندازه ریشه دارای تنوع بوده و این موضوع به شرایط اقلیمی و محیطی گیاه بر می گردد.
در کل طول ریشه این گیاه معادل با 18 تا 20 سانتی متر و قطری در حدود یک یا 2 سانتی متر دارد. ساقه های اصلی و فرعی، محل شکل گیری گل های خشخاش هستند. گل این گیاه دارای گلبرگ هایی به رنگ سفید است و در قسمت بالای آن رنگ بنفش به شکل روشن یا تیره نمایان می گردد.
میوه این گیاه به شکل گرز است و شیره ای نیز به همراه دارد. خشخاش در فصل بهار کاشته می شود. ثمردهی این گیاه با گذشت 120 تا 160 روز مشخص می شود.
مراحل تکثیر خشخاش در 6 دوره خواب دانه خشخاش، جوانه زدن دانه، شکل گیری برگ های حلقه ای شکل، بلند شدن ساقه، ثمردهی و بالغ شدن میوه ها و دانه ها و تقسیم انجام می گیرد.
خشخاش در درجه اول به عنوان یک ماده مخدر شناخته می شود. از خواص دارویی خشخاش باید به بهبود سرفه اشاره کرد. از خشخاش می توان برای درمان سرفه های شبانه کمک گرفت.
ضمن اینکه می تواند به عنوان یک مسکن قوی برای دردهای عضلانی وارد عمل شود. این ویژگی در قابلیت مخدر بودن گل خشخاش نهفته است.
از دیگر فواید خشخاش می توان به درمان درد سینه اشاره کرد. بذرهای خشخاش خاصیت روان کنندگی دارند و می توانند مانند خواص دانه چیا عمل کنند.
خشخاش برای افزایش وزن نیز به کار می رود. ضمن اینکه با توجه به مخدر بودنش آرامش بخش بوده و کسانی را که دچار مشکلات عصبی و بی خوابی هستند، درمان می کند.
خشخاش خواص کافی برای درمان اسهال دارد. این ویژگی برای درمان اسهال خونی نیز نتیجه بخش می باشد. ضمن اینکه مشکلات عفونتی و سوزش مجاری ادراری را متوقف خواهد کرد.
افزایش نیروی جنسی از خواص خشخاش بوده و زوج های سرد مزاج با این ویژگی آشنایی دارند.
درمانگر مناسبی برای درد سیاتیک و کمر می باشد. ضمن اینکه تاثیر بالایی نیز بر زانو درد دارد. از این گیاه درمانی برای از بین بردن حس تشنگی استفاده می شود.
ملین بوده و می تواند به درمان یبوست منجر شود. ضمن اینکه کاهش دهنده التهاب است و تب را درمان می کند.
بسیاری از داروهای خنک کننده در ترکیبات خود از خواص خشخاش بهره مند شده اند و این ماده به عنوان ترکیب اصلی این داروها وارد شده است.
خشخاش دارای مواد معدنی مانند کلسیم، روی، منیزیم، آهن، مس، ید و منگنز بوده و از این جهت می تواند فواید زیادی را نصیب بدن نماید.
دانه های خشخاش روغنی بوده و دارای اسیدهای چرب اشباع نشده می باشند. به همین خاطر برای درمان سرطان موثر واقع می شوند. اسیدهای چرب خشخاش برای تقویت آناتومی بدن نیز اهمیت دارد.
از این گیاه می توان برای بهبود شرایط تنفسی، مشکلات عفونتی و درمان بی خوابی و اسهال کمک گرفت.
بذر خشخاش دارای اسید لینولئیک بوده و از مشکلات قلبی ممانعت می کند.
شکل بذر خشخاش
بذر خشخاش به دو شکل سفید و سیاه دیده می شود. این گیاه با نام های دیگری چون تریاک، خشخاش بستانی، خشخاش اسود، خشخاش بری و کوکنار شناخته می شود. خشخاش از نظر طب سنتی دارای طبع سرد و تر می باشد. بذر خشخاش در صنعت شیرینی پزی و آشپزی نیز استفاده می شود. این بذرها باید خشک و تفت خورده باشند. برگ و ریشه این گیاه نیز دارای خواص درمانی است و به همین خاطر مورد توجه قرار می گیرد.
شیره خشخاش سمی است و از همین شیره تریاک به دست می آید. از این شیره برای داروهای مسکن و مورفین ها استفاده می شود.
بذر خشخاش در آشپزی مورد توجه بوده و با این بذرها می توان شیرینی خشخاش، قاووت خشخاش، کیک خشخاش، نان خشخاش و … تهیه کرد.
