سینماسینما، نغمه خدابخش
برادر جهانگیر با اطلاع از بیماری او دوستان قدیمی اش را به بهانه تولد جهانگیر که شاید آخرین تولد او باشد دعوت می کند. هر یک از آنها دغدغه و مشکلات خاص خود را دارند و موقعیت پیش آمده فرصتی است تا به آن بیندیشند. در فضایی به ظاهر تلخ که موضوع اصلی مرگ زودهنگام جهانگیر است، شور زندگی حاکم و هر اتفاقی پذیرفتنی است. ناامیدی جهانگیر و ترس از مرگ پذیرفتنی است. خودکشی دختر جهانگیر بخاطر عشقی که به پسر ساده شمالی دارد و ناکام مانده پذیرفتنی است. جدایی زن از همسر و ازدواج با دوست همسر سابقش و عذاب و تعصب همسر سابق پذیرفتنی است. شور و نشاط زوجی که با هجده سال اختلاف سنی به تازگی زندگی مشترک خود را آغاز کرده اند و پذیرش واقعیت عشق زن به ثروت مرد پذیرفتنی است. علاقه و تصمیم به ازدواج در سنی که شاید از وقتش گذشته پذیرفتنی است. آرامش در دل طبیعتی سرسبز و خو گرفتن و درد دل کردن انسان با حیوانات و همراهی با آنها پذیرفتنی است. حتی موسیقی که گاه نوای غم می نوازد و گاه شور زندگی برپا می کند نیز پذیرفتنی است.
فیلم جهان با من برقص پر است از شور زندگی به تصویر کشیدن عشق، دوست داشتن، رفاقت و مهمتر از همه تاکید به در لحظه زندگی کردن و لذت بردن. فیلمنامه قابل قبول، بازیهای بی نقص و دیالوگهای درست طراحی شده در جهان با من برقص می تواند تماشاگر را سر ذوق آورده و او را با روایت و شخصیتهای داستان همراه کند تا آن جا که با آهنگ زندگی به رقص آید.
