می‌توان یک مورد از چالش‌های بیماران قلبی را در تعویض باتری‌های پیس میکر قلبی برشمرد که بیمار هر چند سال در میان به اجبار تن به جراحی باید بدهد. خوشبختانه با پیشرفت علم پزشکی و صد البته تکنیک‌های جدید جراحی، پیس میکرهای نسل جدید دیگر این دردسرها را ندارد.
این دستگاه جدید قادر است انرژی مورد نیازش را از ضربان قلب در حین پمپاژ خون به سایر اندام‌های بدن تامین کند. منبع تغذیه تعبیه شده در پیس میکر قادر است انرژی محدودی معادل صد μF را برای انجام مجدد فرآیند انقباض قلب در هر بار پمپاژ ذخیره کند. به همین علت این دستگاه پراهمیت دیگر نیازی به باتری برای انجام پروسه خود ندارد. اما دقیقا چگونه این دستگاه انرژی مورد نیازش را دریافت می‌کند؟
(برای بزرگنمایی روی عکس کلیک کنید)
پیس میکرهای نسل جدید از سه بخش تشکیل می‌شوند. منبع تغذیه، بدنه اصلی و قسمت جدیدی تحت عنوان iTENG که انرژی مورد نیاز را از تپش قلب دریافت می‌کند. iTENG خود از دو لایه مجزا تشکیل شده و الکترون‌هایی که با هر پمپاژ از قلب آزاد می‌شود را در بین لایه‌های خود به دام میندازد. یک لایه تفلون نیز به دور iTENG کشیده می‌شود تا دستگاه به علت نفوذ سایر مایع‌های بدن دچار آسیب نشود. الکترون‌ها با عبور دسته جمعی از لایه‌های iTENG تولید الکتریسیته می‌کنند.
در گذشته در پیس میکرها به جای iTENG از باتری استفاده می‌شد و بیمار بسته به وضعیت و شدت بیماری قلبی خود مجبور بود پس از 5 الی 12 سال، مجدد تن به جراحی بدهد تا تعویض باتری انجام شود.
این دستگاه در ابتدا درون بدن خوک بالغ، درست بین لایه خارجی قلب به نام پریکارد و خود قلب کار گذاشته شد و بدون هیچ مشکلی در انقباضات قلبی توانست از پسِ گردش خون در بدن با سرعت ولتاژ 3 ولت با تاخیر نیم میلی ثانیه بر بیاید. همچنین پیس میکر نسل جدید اختلال‌های رایج در پیس میکرهای نسل پیشین را مثل فیبریلاسیون بطنی و آریتمی‌های سینوسی ندارد.
