3 می سال 1892 میلادی، جورج پجت تامسون در یک خانواده اهل علم در شهر کمبریج انگلستان به دنیا آمد. پدرش سر جوزف جان جی. جی. تامسون، یکی از بزرگ‌ترین فیزیکدان‌های عصر خود بود. شهرت پدر جورج به خاطر سهم وی در کشف الکترون و در نگاه کلی‌تر، کشف اولین ذره زیراتمی است. دیگر دستاورد مهم دکتر جوزف تامسون، کشف اولین ایزوتوپ‌های پایدار غیر رادیواکتیو است. فعالیت‌های علمی پدر تأثیر بسیاری بر جورج جوان داشت و وی را به علم علاقه‌مند کرده بود. جورج بعد از پایان دوره‌ی دبیرستان وارد کالج ترینیتی کمبریج شد و در آنجا به تحصیل در رشته‌ی ریاضیات و فیزیک پرداخت. وی اواخر جنگ جهانی اول به ارتش پیوست و تا سال 1920 در ارتش باقی ماند.
جورج تامسون بعد از جدا شدن از ارتش به دانشگاه ابردین رفت و تحصیلات خود را در آنجا پی گرفت و سال 1930 به دانشگاه سلطنتی لندن پیوست که تا سال 1952 در آنجا باقی ماند. او بعد از پایان دوره دکترا به تحقیق در خصوص ویژگی‌های الکترون که پدرش سهم بسزایی در کشف آن داشت، پرداخت؛ تا اینکه در سال 1936 موفق شد خصوصیت موجی حرکت الکترون در پدیده پراش الکترون را کشف کند و به همین خاطر جایزه نوبل فیزیک را 30 سال بعد از زمانی که پدرش موفق به کسب این افتخار شده بود، کسب کند. پراش الکترون به طبیعت موجی الکترون برمی‌گردد. این پدیده معمولا با عنوان دوگانگی موج-ذره شناخته می‌شود و بیان‌گر این است که رفتار یک ذره از ماده (در اینجا الکترون ورودی) می‌تواند به‌صورت موجی توصیف شود. به همین خاطر یک الکترون را می‌توان بسیار شبیه به یک موج صوتی یا امواج آب در نظر گرفت. این تکنیک بسیار شبیه به پراش پرتو ایکس و پراش نوترونی است. در خلال جنگ جهانی دوم، دکتر تامسون یکی از دانشمندانی بود که در سال 1940-1941 امکان‌پذیر بودن ساخت بمب اتمی را تأیید کرد.
دکتر جورج پجت تامسون، در تاریخ 10 سپتامبر سال 1975 میلادی در سن 83 سالگی دیده از جهان فروبست.
این مطلب در تاریخ 13 اردیبهشت 1396 به‌روزرسانی شده است.
