به گزارش "ورزش سه"، همان صحنه ها، همان شادی کردن ها، همان قصه. یووه برای هشتمین بار متوالی قهرمان ایتالیا شد. پرسش هر ساله سری آ شده یووه چند هفته زودتر از پایان فصل، جام را بالا خواهد برد؟
ناپولی تلاش کرد پا به پای بانوی پیر پرواز کند، ولی حتی با آنچلوتی هم ناکام ماند. رم در پنج بازی اول لیگ فقط یک بار پیروز شد و میلان، اینتر و ناپولی از رقابت های اروپایی هم بیرون افتادند. اولین شکست یووه در مارچ از راه رسید، در خانه جنوا، در دیداری که رونالدو برای اولین بار در دیداری از لیگ غایب شد.
می توان سری آ را لیگ یوونتوس بی رقیب خواند، ولی ناکامی برابر آژاکس، همه چیز را تلخ کرد تا کوریرا دلو اسپورت به تیتر "آخر زمان" پناه ببرد. قصه یووه 2019 شد حدیثی ناتمام که نشانه هایش را دیده بودیم. بهترین بازی های یووه در این فصل کدام ها بودند؟
در اروپا برابر آتلتیکومادرید و والنسیا و دراولدترافورد برابر یونایتد. در سری آ، در تورین برابر رم، در زمین میلان و در خانه ناپولی. یادمان باشد فقط یکی از آن بازی ها پس از کریسمس برگزار شدند تا نبرد با آژاکس جوان و پرطراوت فرا رسیده و آرزوها بر باد رود.
غیبت کیه لینی در دفاع جبران نشد. میان دو مدافع راست، دی شیلیو و ژائو کانسلو، یکی توانایی حمله دائمی نداشت و دیگری اهل دفاع کردن نبود. در خط میانی جز پیانیچ کسی تمایل به حفظ توپ نشان نداد و یا بلافاصله پاس داد یا دنبال توپ دوید.
در خط حمله رونالدو درخشید و نخستین بازیکنی شد که در سری آ، لالیگا و لیگ برتر قهرمان شده، ولی مانژوکیچ 33 ساله بود و دیبالا جوان با ورود رونالدو اعتماد به نفسش را از دست داد. به اینها سیاهه مصدومان فصل از خدیرا، امره جان، کانسلو، کاستا و کوادرادو را هم اضافی کنیم. همین طور محافظه کاری مفرط آلگری برابر آژاکس را که از اسپاناتزولا، بتانتکور و کین بهره ای نبرد.
اما حالا چی؟
یووه نیاز به خانه تکانی دارد، ولو با راهیابی به دو فینال لیگ قهرمانان طی چهار سال، چه با آلگری و چه بدون او. سقف آرزوی های بانوی پیر آن بالا بالاها است....
