متن گفت‌وگوی با آیت‌الله موحدی کرمانی را می‌خوانید:
تا به امروز روحانیون، علما و مراجع عظام تقلید توصیه هایی را در مورد انتخابات و رعایت اخلاق مداری و دوری از تهمت زدن به یکدیگر بیان کردند، چه توصیه های اخلاقی و عملی دیگری به کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری و همچنین مردم دارید؟
در عمل، کاندیداها به مردم قول دهند که مشکلاتشان را حل کنند آن هم از درون مرز نه بیرون مرز، در بیرون مرز خیری نیست، از درون مشکلات را حل کنند یعنی نیروهایی که در کشور وجود دارد اعم از نیروی انسانی، امکانات مالی و امثال اینها، استفاده و مشکلات مردم را حل کنند. از نظر اخلاقی هم باید تأکید کنم که کاندیداها نباید به هم تهمت بزنند و یکدیگر را تخریب کنند باید مواضع مثبتی که دارند را بیان کنند و احیانا اگر هم می خواهند حرکتی داشته باشند و معتقدند که فسادی هست و امثال اینها، راه های جلوگیری از فساد را مطرح کنند که چه کار کنیم که فساد کم باشد، یا اگر گرانی هست یا اگر اشتغالی به طور کامل نیست، پیشنهاد دهند که چطور می‌شود کاری کرد که این اشتغال و تولید انجام بگیرد.
همواره علما و مراجع تقلید تاکید می کنند که مردم نباید گرفتار جناح شوند بلکه به کسی که اصلح است، رای دهند چون در کارهای او در طول چهارسال شریک هستند و هچنین انتخاباتی اصلح داشته باشید، در جامعه ایران، چه انتخاباتی اصلح خوانده می‌شود؟
فرد اصلح کسی است که صلاحیت بیشتری برای مدیریت کشور داشته باشد، خیرخواه مردم باشد، برای مردم کار کند، مشکلات مردم را بشناسد، در حل مشکلات مردم گام بردارد، بودجه کشور را اختصاص به گروهی خاص ندهد و بودجه کشور را صرف خود مردم کند، بودجه کشور باید مانند خون که به تمام اعضای بدن می رسد، به تمام افراد جامعه برسد؛ اگر اینطور باشد ما ناله مستضعف را کمتر می شنویم.
برخی روحانیت معتقدند که در اساس نباید روحانیون و طلاب وارد مسایل سیاسی و جهت گیری های سیاسی و انتخاباتی شوند. به این علت که این جهت گیری ها ممکن است اثر سویی بر انتخاب مردم و در صورت ناموفق بودن کاندیدای مورد نظر باعث ضربه به دین شود. در عین حال برخی دیگر از روحانیت نیز معتقدند دوری طلاب و روحانیون از فضاهای سیاسی باعث عدم آگاهی به مسایل روز شده حتی ممکن است باعث گمراهی افکار جامعه شود. با این وجود شما معتقد هستید روحانیت تا کجا و چگونه می تواند به مسایل سیاسی و در برهه انتخابات به این عرصه ورود کند؟ و آیا اساسا جهت گیری روحانیت در انتخابات از کاندیدا یا گروهی خاص صحیح است؟
روحانیت طرفدار افرادی هستند که وقتی از سوی مردم انتخاب شدند، تمام هم و غم خود را در خدمت به مردم بگذارند و سعی کنند از همه امکانات داخلی کشور استفاده کنند و مشکلات مردم را حل کنند؛ روحانیت طرفدار افرادی هستند که مردم را دوست داشته و معتقد به این باشند که باید به مردم خدمت کنند، درد مردم را حس کنند، دغدغه حل مسایل اقتصادی مردم را داشته باشند، اهل تجملات نباشند چرا که کسی که اهل تجملات است حال مردم را درک نمی‌کند. به طور کلی روحانیت نسبت به فرد مشخصی به خصوص در عرصه انتخابات ریاست جمهوری، نظر خاصی ندارد، اما همواره گفته و توصیه می‌کند که مردم کسی را انتخاب کنند که دلسوز مردم باشد، برای مردم کار کند، در غم مستضعفین و انقلاب و اسلام باشد و همچنین به قانون عمل کند.
روحانیون در کشور ما بعد از انقلاب در بعد سیاسی با تشکیل جمعیت‌ها و احزابی از جمله جامعه روحانیت مبارز. مجمع روحانیون مبارز. مجمع روحانیون خط امام جامعه مدرسین حوزه علیمه قم و ... قائل به عمل سیاسی در قالب چنین گروه‌ها و احزابی شدند؛ شما عملکرد این گروه‌ها را چگونه می‌بینید؟ و به نظر شما در فعالیت‌های سیاسی و انتخاباتی توانسته‌اند بیانگر دغدغه‌های سیاسی بخشی از جامعه روحانیون باشند؟
ما در جامعه روحانیت مبارز همیشه و همواره سعی کردیم که دغدغه‌های سیاسی جامعه روحانیون را در مرحله اول بیان و در مرحله دوم پیگیر باشیم.
روحانیون همواره در طول تاریخ انتخابات ایران، چند گونه کنش داشتند که نمونه های آن وجود دارد، اما مراجع و علما چه کنش های پسا انتخاباتی باید داشته باشند و چه توصیه هایی را به کاندیدا و مردم ابلاغ کنند؟
به طور کلی اگر روحانیت در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدایی دارند یا اینکه طرفدار کاندیدای خاصی هستند و در برهه انتخابات سعی کردند که دغدغه‌های کاندیدای مورد نظر خود را ترویج دهند، باید بدانند که پس از پایان انتخابات و آن زمانی که مردم به یکی از افراد رأی اعتماد دادند و رئیس‌جمهور آینده را انتخاب کردند، روحانیت نیز بعد از انتخابات باید فرد منتخب را بپذیرند و همه در صف واحد باشند.
در حال حاضر می‌بینیم که در جمع کاندیداها دو روحانی نیز حضور دارند که این امر نشان از بی‌توجهی قشر روحانیت به مسایل اجرایی و مهم کشوری نیست. البته یکی با سابقه کار اجرایی و سیاسی و دیگری با سابقه کمتر حزبی و سیاسی. به نظر شما اساساً روحانیت هم باید از طریق احزاب و گروه‌ها وارد حوزه‌هایی از جمله انتخابات شوند؟
همانطور که مرحوم آیت‌الله مهدوی گفتند، روحانیت سعی می‌کند که مصالح امت را بیان کند، اینطور نیست که یک گروه را بپسندند و یک گروه را نپسندند، در حقیقت کاری به حزب و گروه ندارند و خودشان یک حرکت مذهبی، دینی و اسلامی را انجام می دهند و آن حرکت دینی عبارت است از اینکه خیرخواهی کنند، مردم را ارشاد کنند، بصیرت در مردم ایجاد کنند تا مردم بتوانند انتخاب اصلح داشته باشند؛ کار روحانیت این است.
جمنا هم حزبی و سیاسی نیست، یک حرکت مردمی است و نهایتا این دو نفر آقای رئیسی و قالیباف را قبول دارد، این آقایان هم کار خود را کنند و مناظره هایشان را انجام دهند، اما امیدوار هستیم که در نهایت یکی به نفع دیگری کنار برود و یک نفر به عنوان نماینده در انتخابات حضور داشته باشد، همچنین توصیه می کنیم که آقای میرسلیم هم این چنین عمل کند، یعنی قالیباف و رئیسی و میرسلیم که در یک جناح هستند، فعالیت و مناظره و بحث های و صحبت های خود را انجام دهند و از صدا و سیما هم پخش شود، اما در نهایت اگر بخواهند هر سه در عرصه انتخابات باشند، اختلاف ایجاد می‌شود و موفق نمی شوند، باید به نفع یک نفر کنار بروند تا اصلح رأی بیاورد البته من احتمال می دهم که انتخابات به مرحله دوم کشیده می‌شود.
در پایان می‌خواهم بگویم که من مطلع شدم که بعضی از سایت‌ها صحبتی از قول من نقل کردند که من به آقای ناطق نوری گفتم که اگر می‌دانستم ورود آقای رئیسی به خارج از کشور مشکلاتی دارد من ایشان را در جامعه روحانیت مطرح نمی‌کردم، این دروغ محض است، هیچ اساسی ندارد، مردم باور نکنند، سایت‌ها هم دقت کنند به مردم دروغ نگویند، من اصلاً چنین صحبتی را به آقای ناطق نوری نگفتم.
1727212
