به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری میزان، سیف الله کارشناس مسائل سیاسی در یادداشتی برای دویچه وله نوشت: جیمز ماتیس وزیر دفاع آمریکا، در دیدار اخیرش از افغانستان از اشرف غنی به‌خاطر رهبری در زمان بسیار دشوار تشکر کرد. گفته‌های ماتیس قطعا حمایت قوی ایالات متحده از رییس‌جمهور افغانستان را نشان می‌دهد.
در ادامه این یاداشت آمده است: با این‌حال، از لحاظ داخلی محبوبیت غنی در حال کاهش است. منتقدان، این مشاور پیشین بانک جهانی و دستیاران او را به «انحصار مدیریت» کشور متهم می‌کنند در حالی‌که بی‌باکانه از مشکلات بزرگتر افغانستان، مانند طالبان، اقتصاد وابسته به کمک خارجی و یک نظام سیاسی شکننده چشم‌پوشی می‌کنند.
هفته گذشته طالبان بیش از 150 سرباز افغان را در شهر شمالی مزار شریف قتل عام کردند. رییس ستاد ارتش و وزیر دفاع در پی آن استعفای دادند. اما کارشناسان می‌گویند بدترشدن اوضاع امنیتی نتیجه یک نظام سیاسی ناکارآمد و فساد گسترده در ادارات و وزارت‌خانه‌های حکومت است.
وقتی اشرف غنی در سال 2014 با تقسیم قدرت با عبدالله عبدالله، رقیبش در انتخابات ریاست جمهورش توافق کرد، تعدادی از دستیارانش راهشان را از او جدا کردند.
این توافق با میانجیگری جان کری، وزیر خارجه وقت آمریکا، حاصل شد تا این انتخابات جنجالی افغانستان را در آشوب فرو نبرد. در نتیجه این توافق تحت حمایت ایالات متحده، دولت وحدت ملی در افغانستان تشکیل شد و غنی رییس‌جمهور شد و عبدالله رییس اجرائیه آن.
غنی و عبدالله، هردو، وعده دادند اختلافاتشان را کنار می‌گذارند. با توجه به گزارش اخیر منتشر شده توسط گروه بین‌المللی بحران تحت عنوان افغانستان: آینده حکومت وحدت ملی، این وعده اما هرگز عملی نشد. عبدالله باور دارد که او یک شریک مساوی در دولت وحدت ملی است، اما غنی و دستیارانش اصرار دارند قدرت واقعی، طبق قانون اساسی افغانستان، به رییس‌جمهور وابسته است.
سیف الله می‌نویسد: گروه بین‌المللی بحران می‌گوید که ابهام در موافقت‌نامه تقسیم قدرت در سال 2014 هم‌چنان در سیاست افغانستان اختلاف بوجود می آورد.
این گزارش توضیح می‌دهد که دولت وحدت ملی از اختلافات داخلی به ستوه آمده و با یک جنگ مواجه است و تاکید می‌کند که اگر تنش‌های فعلی سیاسی و مربوط به قانون اساسی حل‌نشده باقی بمانند، این خطر درگیری داخلی و ناامنی در یک حالت شکننده را افزایش می‌دهد.
تقسیم قدرت ناموفق، تنها مشکل حکومت افغانستان نیست. غنی در حفظ متحدانش در کنار خودش نیز ناموفق بوده است. از زمانی که او به ریاست‌جمهوری رسید، بسیاری از متحدان او حکومت را ترک کردند.
صدیق پتمن، یک مقام دولتی در حکومت حامد کرزی، به دویچه وله گفت: «ما کاملا با غنی بودیم، اما لحظه‌ای که او رییس‌جمهور شد، تمام وعده‌های را که به ما داده بود، فراموش کرد». پتمن باور دارد که یکی از دلایل بی‌ثباتی سیاسی فعلی در افغانستان رفتار غنی با متحدانش در مبارزات انتخابات ریاست‌جمهوری است.
مردمان افغانستان باور دارند که غنی فرد مناسبی برای رئیس جمهوری نیست
نویسنده اعتقاد دارد: بسیاری از ناظران افغانستان منتقدان سبک حکومت‌داری غنی هستند.
زیگفرید ولف مدیر تحقیقات انجمن دموکراتیک جنوب آسیا مستقر در بروکسل می‌گوید که رییس‌جمهور افغانستان تلاش دارد بر تمام جنبه‌های حکومت کنترل کامل داشته باشد.
ولف می‌گوید این باعث شده است غنی خودش را صرفا با وفاداران احاطه کند. ولف به دویچه ویله گفت: این حقیقت که غنی، در تفکر سیاسی و در رفتار، با اعضای ارشد حکومت‌اش وجوه مشترک زیادی ندارد نیز اوضاع را پیچیده می‌سازد.
اطلاعات روز نوشت: باوجود این انتقادها، غنی دستاوردهای نیز داشته است. یکی از این مثالها، به حداقل رساندن فساد در برخی از ادارات حکومتی و به‌دست آوردن حمایت درازمدت ناتو برای افغانستان است.
با این‌حال، فساد در افغانستان گسترده باقی مانده، خدمات عمومی ناکارآمد هستند و شبه نظامیان بیش از هر زمانی از سقوط رژیم طالبان در سال 2001 وحشیانه‌تر است.
ولف گفت: افغانستان در یک وضع شکننده است، اما قطعا یک کشور ناکام نیست. غنی که کتابی در مورد چگونگی بازسازی دولت‌های ناکام نوشته است، دو سال دیگر وقت دارد تا افغانستان را بازسازی کند. اما تعداد زیادی از مردم در افغانستان باور دارند که او فرد مناسبی برای این کار نیست.
/
