برای اولین بار در تاریخ پزشکی، از پهپاد برای انتقال عضو به یک بیمار نیازمند کلیه استفاده شد. این عضو در یک پرواز آزمایشی به مسافت حدودا 4.3 کیلومتر و طی زمان 10 دقیقه از بیمارستان «سنت اگنس بالتیمور» به مرکز پزشکی دانشگاه مریلند انتقال داده شد و با موفقیت پیوند خورد.
«دین داریل پاینز»، مهندس دانشگاه مریلند در این باره گفت:
هدف ما نهایتا نه پیشرفت تکنولوژیک، بلکه ارتقای سطح زندگی مردم است.
این پروژه توسط دکتر «جوزف اسکالیا» شکل گرفته بود و عمل پیوند را نیز خودش انجام داد. او در مصاحبه با نیویورک تایمز گفته بود بعد از اینکه چند عضو با تاخیر زیاد به دستمان رسید، تصمیم گرفتم به کمک مهندسان هوایی دانشگاه مریلند برای این مشکل راه حلی پیدا کنم. به گفته او در یک مورد 29 ساعت طول کشید که عضو به دست آن ها برسد و اگر این زمان به 9 ساعت کاهش می یافت مریض چند سال بیشتر زندگی می کرد.
44 پرواز و 700 ساعت تست پیش از پرواز اصلی انجام گرفته بود
فردی که در انتظار اهدای عضو بود، یکی از کمک پرستارهای دانشگاه بالتیمور است که بعد از 8 سال انتظار، تقریبا امیدش برای پیدا کردن اهدا کننده ی مناسب را از دست داده بود. وی بعد از اینکه هفته پیش از بیمارستان مرخص شد گفت:
این اتفاق فوق العاده است. چند سال پیش هیچ کس فکرش را نمی کرد همچین چیزی ممکن باشد.
با اینکه این کار بسیار خطرناک و پر ریسک به نظر می رسد، دانشگاه بالتیمور قبل از آن بیش از 44 پرواز را طی 700 ساعت انجام داده بود تا تمام جوانب کار بررسی شوند و جایی برای اشتباه باقی نماند.
تیم هدایت کننده ی پهپاد
«آنتونی پوچیارلا»، مسئول این آزمایش در دانشگاه بالتیمور اضافه کرد:
ما هرکاری لازم بود برای محافظت از محموله انجام دادیم. پهپاد ما به پروانه، موتور، باتری و بورد تامین نیروی پشتیبان مجهز شده بود و حتی اگر آنها هم از کار می افتادند، چتر نجات مانع آسیب دیدن کلیه می شد.
اطلاعات مسیر پرواز نیز توسط AiRXOS تامین شده بود که یکی از شرکت های زیر مجموعه جنرال الکتریک در زمینه ی توسعه زیرساخت های مورد نیاز پرواز پهپادها است.
با این حال، احتمالا حمل عضو با آمبولانس در این آزمایش ریسک کمتری داشت و سریع تر انجام می شد. البته این روش مزایای خودش را هم دارد؛ برای مثال در مسیرهای طولانی و صعب العبور امکان مشاهده لحظه به لحظه ی وضعیت محموله و درجه حرارت آن با روش های سنتی امکان پذیر نیست.
به گفته ی دکتر اسکالیا، با وجود پیشرفت های زیادی که در زمینه ی پیوند عضو حاصل شده همچنان مشکلات بسیاری سر راه وجود دارند. برای مثال تعداد افراد در انتظار اهدای عضو همیشه از اهدا کنندگان بیشتر است؛ و اگر به کمک این روش بتوان فاصله را کم کرد، دامنه اهدا کننده ها وسیع تر خواهد شد.به گفته وی رساندن عضو به بیمار فرآیندی بسیار پیچیده است که متغیر های زیادی در آن دخیل اند، و باید راه های بهتری برای انجامش پیدا کنیم.
