روزنامه بانی فیلم: جیمز براون اگر زنده می‌بود، امروز سوم ماه مه هشتاد وچهارمین سالگرد تولدش را جشن می‌گرفت. او به القاب گوناگونی شهرت یافته از پدرخوانده‌ی موسیقی سول گرفته تا مستر دینامیت.
به گزارش دویچه وله ،در هر حال می‌توان جیمز براون را از پرنفوذترین خوانندگان و هنرمندان در عرصه موسیقی سول و حتی پاپ دانست.
او سال 1933 در ایالت کارولینای جنوبی به دنیا آمد و مانند بسیاری از سیاهپوستان آمریکا در محیطی پر از فقر رشد کرد. جیمز براون در همان دوران نوجوانی به جرم دزدی مسلحانه به چهار سال زندان محکوم شد.
او در همان زندان بود که با موسیقی گاسپل، موسیقی مذهبی سیاهپوستان، آشنا شد و با بابی بیرد و گروه Famous Flame دست به همکاری زد.
صدای منحصر به فرد جیمز بروان به گوش یکی از تهیه‌کنندگان موسیقی در آن دوران رسید که او را در سال 1956 در انتشار نخستین ترانه معروف براون به نام Please please please همراهی کرد.
جیمز براون برخلاف بسیاری از موزیسین‌های سیاهپوست آن دوران از مغز مقتصدی نیز برخوردار بود و در ازای زحماتش حاضر نبود به دریافت چند دلار ناقابل اکتفا کند.
به همین خاطر خودش دست به تاسیس شرکتی برای تولید و پخش کارهایش زد؛ امری که در آن سال‌ها در آمریکا با توجه به تفکیک نژادی حاکم در این کشور اقدامی جسورانه بود.
سال 1965 بود که شهرت جیمز براون با ترانه فراموش‌نشدنی This is a Man’s World بر سر زبان‌ها افتاد. این موفقیت سال 1970 با ترانه مشهور Sex machine دو چندان شد.
جیمز براون تا به امروز یکی از مهم‌ترین و موفق‌ترین چهره‌های سیاهپوست تاریخ موسیقی پاپ به شمار می‌رود.
او بر ستارگان سبک‌های گوناگون تأثیر گذاشته و الهام‌بخش آنان بوده است، از باب مارلی و مایلز دیویس گرفته تا پرینس و مایکل جکسون که زمانی در باره جیمز براون گفته بود:«جیمز براون بزرگ‌ترین الهام‌بخش من است. زمانی که پسربچه‌ای کوچک بودم، فکر کنم در سن 6 سالگی، مادرم صدایم می‌زد که پای تلویزیون به تماشای کارهای جناب استاد بنشینیم.
فرقی هم نمی‌کرد چه ساعتی از روز است و من خوابم یا بیدار. در همان وقت بود که تمامی حرکات جیمز براون را در ذهنم ضبط می‌کردم و تا به آن زمان هیچ کسی را ندید‌ه بودم که این گونه مانند او در اجرا توانا باشد.
از همان جا بود که می‌دانستم این دقیقا چیزی است که می‌خواهم در باقی عمرم انجام دهم و این را مدیون جیمز براون هستم.»
جیمز براون که از اعتماد به نفس فوق‌العاده‌ای برخوردار بود، در زمینه احراز حقوقی برابر برای سیاهپوستان نیز فعالیت داشت. بسیاری‌ها او را نماد اعتماد به نفس سیاهپوستان می‌دانند.
ترانه معروف او، «با صدای بلند فریاد کن که سیاهم و با افتخار» بیانگر این اندیشه و جنبش است.
این عنوان در عین حال شعار زندگی او نیز بود. جیمز براون چهار بار ازدواج کرد، در زمانی که میلیون‌ها ثروت داشت و در زمانی که تمامی دارایی خود را از دست داده بود.
او تمامی فراز و نشیب‌های زندگی را تجربه کرد و سردی‌ها و گرمی‌های زندگی را چشید. آنچه از او باقی مانده و تا نسل‌های دیگر نیز زنده خواهد ماند، فریاد کم‌نظیر و صدای منحصر به فرد اوست که از زندگی در آمریکا می‌خواند
