به گزارش "ورزش سه"، از ابتدا هم مشخص بود استقلال در مصاف با تیمی پرستاره و حرفه ای مثل الدحیل نمی تواند آن گونه که باید بر بازی حاکم و موقعیت های فراوانی خلق کند از همین رو وظیفه ستاره های تهاجمی این تیم متفاوت تر از همیشه بود چون باید از تک موقعیت ها نیز نهایت بهره را می بردند.
اما این دستور برای بازیکنان استقلال ناآشنا بود به خصوص مرتضی تبریزی که باز هم نشان داد گلزن قهاری نیست. مهاجم همدانی با از دست دادن بهترین فرصتی که گیرش آمده بود حسرتی بزرگ بر دل فرهاد مجیدی و طرفداران استقلال گذاشت، حسرتی که در حرکات سرمربی جوان آبی ها در کنار خط طولی کاملا مشاهده می شد.
فرهاد مجیدی در دومین تجربه هدایت استقلال به عنوان سرمربی استراتژی های متفاوتی برای عبور از سد الدحیل داشت. در این راه امیدهای او به مهاجمان دوخته شده بود تا با استفاده از تک موقعیت های خود بتوانند دست او را بگیرند اما این اتفاق رقم نخورد تا ستاره دست و دلباز سال های نه چندان دور آبی ها در کنار خط طولی ری‌اکشن های متفاوتی داشته باشد.
گل روزبه چشمی باعث شد تا فرهاد ناخودآگاه تا آسمان هفتم پرواز کند غافل از این که یک دقیقه بعد دنیا روی سر او و طرفداران خراب می شود. بهت او وقتی شاگردانش چند ثانیه بعد از گلی که با دشواری وارد دروازه الدحیل کرده بودند، گل تساوی را به رقیب تقدیم کردند نشان از اوج عصبانیت و دلخوری مجیدی داشت.
اما ری اکشن های متفاوت تری هم از فرهاد در شب تلخ آزادی به ثبت رسید، شبی که او را وادار کرد تا در واکنش به اتفاقات رخ داده در اردو و طول بازی جمله ای پرمعنا به کار ببرد و در کنفرانس مطبوعاتی شمشیر را از رو برای برخی ها ببندد. مجیدی وقتی دید مرتضی تبریزی بهترین موقعیت گلزنی را با بی دقتی از دست داد به قدری ناراحت شد که در حرکتی مشابه با گواردیولا در پایان بازی من سیتی و تاتنهام زانو زد و بر زمین نشست.
تصاویر دیگری نیز از مرد محبوب سکوها نیز به ثبت رسید، از خردجمعی و مشورت های بی فایده او با دستیارانش تا داد و فریادها، حرکات کششی کنار زمین که نشان از فشار و استرس بالا داشت، همین طور دست بر کمر و زانو زدن با اخم و ناراحتی همه نشان داد که او رویای متفاوتی در سر داشت اما نقشه هایش جواب نداد.
