به گزارش اقتصادآنلاین، نرگس حافظی در گسترش نیوز نوشت؛ ماینینگ یا استخراج رمزارزها امروز به‌عنوان یک کسب‌وکار پرسود مطرح می‌باشد و در سراسر جهان گروهی از مردم به این صنعت روی آورده‌اند و به نظر می‌رسد روز به روز به این علاقه‌مندی افزوده می‌شود. پس از کاهش ارزش ریال در مقابل دلار تمایل به ماینینگ در کشور ما نیز افزایش یافته و واردات، خرید و فروش دستگاه‌های ماینر در ایران رونق زیادی پیدا کرده است.
به همین‌منظور درباره صنعت ماینینگ و مراحل راه‌اندازی ماینینگ با ریاست پژوهشکده فناوری اطلاعات و ارتباطات جهاد دانشگاهی و رئیس سازمان جهاد دانشگاهی خواجه‌نصیرالدین طوسی حبیب‌الله اصغری گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید:
قبل از هر چیز می‌خواهیم بدانیم صنعت ماینینگ چیست.
پول رایج یک کشور توسط دولت و بانک مرکزی چاپ و از طریق بانک‌ها وارد چرخه اقتصادی جامعه می‌شود. رمز ارزها چطور؟ آیا کسی متولی تولید آنهاست؟ برای این که یک شبکه رمزارز با مشخصاتی که ذکر شد (غیر قابل هک، تغییرناپذیر، همیشه برقرار و...) در جهان ایجاد شود، مجموعه از الگوریتم‌های پیجیده ریاضی و خدمات نرم افزاری سنگین (توان پردازشی بالا) مورد نیاز است که اجرای این نرم افزارها بر روی پردازنده‌های قدرتمند صورت گرفته و با مصرف انرژی زیادی همراه است.
با توجه به این که شبکه رمزارزها تحت سیطره هیچ نهاد متمرکزی نیست، کسانی که برای راه‌اندازی شبکه رمزارزها ( اجرای الگوریتم‌ها و خدمات نرم افزاری شبکه) داوطلب می‌شوند باید انگیزه‌ای برای این حضور و جبران هزینه مصرف انرژی و هزینه‌های سخت افزاری و انسانی و همچنین سود اقتصادی داشته باشند. از این روی در طراحی شبکه‌های رمزارز، مفهومی به نام ماینینگ و هویتی به نام ماینر تعریف می‌شود.
تبادلات رمزارزها در بستر اینترنت به هیچ نهاد واسطی مانند بانک نیاز ندارد. شبکه‌ای متشکل از کامپیوترهایی که نرم افزاراختصاصی یک رمزارز را اجرا می‌نماید، تراکنش‌ها و تبادلات مالی را ثبت و ضبط می‌نماید. این شبکه توسط گروهی از مردم جهان که سرمایه کافی دارند و علاقه‌مند به کسب درآمد می‌باشند، ایجاد می‌شود. هرکسی در جهان می‌تواند به این شبکه نرم افزاری بپیوندد و سهمی در برپایی شبکه رمزارز به خود اختصاص دهد. به همین دلیل، یعنی مشارکت جهانی در برپایی شبکه، رمزارزها به نهاد واسطی مانند بانک نیاز ندارند و حاکمیت‌ها خللی در این شبکه نمی‌توانند به‌وجود آورند. به این نوع مشارکت در برپایی شبکه رمزارزها، صنعت ماینینگ اطلاق می‌شود.
ماینر کیست؟
هویت ماینر کسی است که خدمات نرم افزاری شبکه را انجام می‌دهد و سهمی در برپایی شبکه و انجام تراکنش‌های مالی رمزارزها بر عهده می‌گیرد. به ازای خدماتی که ماینر برای شبکه انجام می‌دهد ( تامین پردازنده و اجرای نرم افزار شبکه رمز ارز و هزینه مصرف انرژی)، شبکه به ازای تراکنش‌هایی که توسط ماینر پردازش می‌شود، به وی رمزارز جایزه می‌دهد. هر چه ماینر توان پزدازشی بیشتری ارائه نماید، جایزه بیشتری نیز دریافت می‌نماید.
آنچه که به عنوان رمزارز در فضای مجازی ایجاد می‌شود، صرفا همین جایزه‌ای است که به‌صورت مجازی در پایگاه‌های داده شبکه رمزارز ثبت شده و به ماینرها اعطا می‌شود و به نوعی این ثبت جایزه، اعتبار و با تعبیری دیگر دارایی ماینر محسوب می‌شود که بدان رمزارز اطلاق می‌شود. ماینر می‌تواند این جایزه خود را (که مثلا بیت کوین نامیده می‌شود) در صرافی‌ها یا مارکت‌ها عرضه نماید و به پول حقیقی دست یابد. ضمن این که این اعتبار و دارایی می‌تواند در معاملات و تجارت استفاده شده و در شبکه رمزارز، از کسی به کسی دیگر منتقل می‌شود.
چه عاملی سبب استقلال رمزارزها از دولت‌ها می‌شود و چگونه بدون نهادی واسط، تبادلات مالی و انتقال رمز ارزها برقرار می‌شود؟
پاسخ به سوال فوق در ویژگی ذاتی رمزارزها نهفته است. رمزارزها شبکه‌ای از نرم افزارهای اختصاصی هستند که بر پایه مجموعه‌ای از الگوریتم‌های ریاضی و پردازشی، تراکنش‌ها و تبادلات انجام شده در شبکه رمزارز را با امنیت بسیار بالایی تایید و ذخیره می‌نمایند. هر رمزارز، نرم افزار اختصاصی خود را دارد که توسط افرادی ایجاد شده و به‌صورت آزاد و متن باز در اختیار همه قرار می‌گیرد. طراحی نرم افزاری رمزارزها به گونه‌ای است که امکان دستکاری و به اصطلاح هک کردن شبکه رمزارزها بسیار مشکل و تقریبا غیرممکن است.
برای رسیدن به این سطح از امنیت – که خود پشتوانه‌ای برای رونق گرفتن رمزارزها در جهان بوده است- منابع سخت افزاری قدرتمندی مورد نیاز است تا نرم افزارهای رمزارزها را اجرا نموده و الگوریتم‌های ریاضی موجود در این نرم افزارها را در حداقل زمان و با مصرف انرژی بهینه حل نماید. شبکه یک رمزارز، توسط خود مردم ایجاد می‌شود و گروهی که علاقه‌مند به فعالیت در این حوزه می‌باشند، با تامین سحت افزارهای لازم و اجرای نرم افزار رمزارز، شبکه را برپا می‌سازند. به بیان ساده، شبکه رمزارزی مانند بیت کوین متعلق به هیچ فرد خاصی نیست. متعلق به هیچ دولت و بانکی نیست بلکه همه مردم جهان می‌توانند در برپایی شبکه بیت کوین سهم داشته باشند. کافی است که نرم افزار متن باز بیت کوین دانلود را نموده و اجرا نماییم.
فراموش نکنیم ویژگی اساسی رمزارزها این است که شبکه رمزارزها متعلق به کسی نیست و شخص خاصی شبکه و ساختار آن را به‌وجود نیاورده است. البته نرم افراز رمزارز را ممکن است شخص خاصی ایجاد نموده باشد (مثل ساتوشی ناکاماتو گمنام که پایه‌گذار بیت کوین بود) اما شبکه رمزارز توسط افراد زیادی که نرم افزار آن را اجرا می‌نمایند، ایجاد می‌شود.
نرم افزار رمزارز مدیریت دریافت، تایید و ثبت تراکنش‌ها را بر عهده دارد. تراکنش‌ها از طریق نرم افزاری به نام کیف پول به شبکه ارسال می‌شود و در صورت تایید تراکنش (آیا مثلا موجودی انتقال دهنده کافی است و... )، رمزارز تبادل شده و در نرم افزار تمام کامپیوترهای برپا‌کننده شبکه ذخیره می‌شود.
البته الگوریتم‌های پیچیده‌ای برای اجرای این مدیریت در نرم افزار رمزارز تعبیه می‌شود و برای این که شبکه رمزارز از نظر امنیت نقصی نداشته باشد، الگوریتم‌های ریاضی پیچیده‌ای در این نرم افزارها بکار گرفته می‌شود. پیچیدگی این الگوریتم‌ها در حدی است که منابع سخت افزاری بسیار قدرتمندی – و طبیعتا گران- برای حل این الگوریتم‌ها نیاز است.
*آیا دسترسی این شبکه برای مردم مختلف دنیا که در کشورهای مختلف زندگی می‌کنند، مثلا ایران (که تحت سخت‌ترین تحریم‌های امریکا است) امکان‌پذیر است یا میزان دسترسی به این شبکه برای مردم دنیا در کشورهای مختلف متفاوت است؟
شبکه رمزارزها متعلق به تمام مردم جهان است و هر کسی که مایل باشد و تمایل به سرمایه‌گذاری داشته باشد، می‌تواند با تهیه سخت افزارهای لازم و اجرای نرم افزارهای یک رمزارز خاص مانند بیت کوین، به شبکه رمزارز بپیوندد و در برپایی آن نقش داشته باشد. البته در سطحی سبک تر و برای برخی رمزارزها، تنها کافی است منابع سخت افزاری خاصی که صرفا برای انجام محاسبات ریاضی ساخته شده اند، از بازار تهیه شود و با اشتراک گذاشتن آنها با ماینرهای بزرگ جهان (با استفاده از مکانیزمی ساده و تقریبا عامیانه)، از این مشارکت کسب درآمد نمود.در این حالت فقط به برق و اینترنت نیاز است.
البته باید توجه کرد که تامین انرزی لازم برای سخت افزارها – که هزینه عمده این نوع فعالیت است- بر عهده ماینر است.
فرآیند استخراج چگونه باعث می‌شود رمزارز به‌دست بیاید؟
کسانی که وارد فعالیت ماینینگ می‌شوند، به ازای تلاششان در تایید و ثبت تراکنش ها، مقدار معینی رمزارز به عنوان پاداش دریافت می‌نمایند که ماینرها می‌توانند این پاداش را از طریق صرافی‌ها و مارکت‌ها وارد چرخه اقتصادی نموده و به پول حقیقی دست یابند. اصولا رمزارزها صرفا یک اعتبار مجازی در اینترنت هستند که شبکه رمزارز این اعتبار را به ماینرها به ازای اجرای خدمات نرم افزاری اهدا می‌نماید. این مکانیزم یعنی اهدای پاداش، در کد نرم افزاری رمزارز تعبیه شده است. البته در برخی رمزارزها با تایید و ثبت تراکنش توسط یک ماینر، کارمزد کسر شده و به آن ماینر تخصیص داده می‌شود ( توسط شبکه به کیف پول ماینر ارسال می‌شود). ماینرها در مارکت‌ها و صرافی ها، این اعتبار را انتقال می‌دهند و به پول حقیقی دست می‌یابند. با انتقال این اعتبار، چرحه‌های اقتصادی در دنیای رمزارزها شکل می‌باید. مثلا می‌توان از یک فروشگاه با انتقال این اعتبار، یک کالا خریداری نمود.
جایگاه صنعت ماینینگ در دنیا چگونه است؟
صنعت ماینینگ و کینگ‌کوین‌ها در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه عموم مردم قرار گرفته است. نوعی کسب و کار با درآمد قابل توجه. به خصوص در کشورهایی که هزینه برق و انرژی آن پایین است، حضور در این صنعت با هدف کسب درآمد، در حال گسترش می‌باشد. در کشور ما نیز با توجه به پایین بودن هزینه برق، به این صنعت اقبال زیادی شده است و با توجه به این که هنوز قوانین بازدارنده خاصی در کشور وضع نشده است، شاهد رشد روزافزون فعالیت‌های ماینینگ در کشور هستیم. باید توجه کرد.
با توجه به وضعیت اقتصادی کشور، نوسان رمزارز با دلار و نوسان دلار با ریال، منجر به درامد ریالی قابل ملاحظه‌ای در صنعت ماینینگ می‌شود. البته با توجه به شرایط سیاسی کشور، ما باید سهم زیادی از رمزارزهای معتبر جهانی را به کشور خود اختصاص دهیم تا بتوانیم در بازارهای جهانی با ارزی غیر از دلار، تبادلات مالی داشته باشیم و از این روی حضور بخش‌های مختلف کشور در فعالیت ماینینگ، در مجموع برای کشور مفید می‌باشد. اگر چه نباید از یک آفت بزرگ هم بی‌تفاوت گذاشت و آن حضور ماینرهای خارجی به خصوص چینی‌ها در کشور می‌باشد که بهره‌برداری زیادی از منابع انرژی کشور با هزینه پایین می‌نمایند.
آیا برای ماینینگ نیازی به دانستن دانش فنی و علمی درباره رمزارزها است یا صرف آشنایی با دستگاه‌های ماینینگ کفایت می‌کند؟
برای حضور در صنعت ماینینگ به عنوان کسب درامد، تقریبا هیچ نیازی به دانش فنی رمزارزها نیست و اطلاعات کلی از دستگاه‌ها برای حضور در این کسب و کار کفایت می‌کند. اندک دانش مورد نیاز نیز معمولا در سایت‌های اینترنتی قابل حصول می‌باشد. اما جالب است بدانیم مجموعه‌ای از تکنیک‌های نرم افزاری پیشرفته و الگوریتم‌های ریاضی پیچیده، صنعت ماینینگ و اصولا شبکه رمزارزها را ایجاد نموده است.
فرآیند استخراج چگونه باعث می‌شود رمزارز به‌دست بیاید؟
کسانی که وارد فعالیت ماینینگ می‌شوند، به ازای تلاششان در تایید و ثبت تراکنش ها، مقدار معینی رمزارز به عنوان پاداش دریافت می‌نمایند که ماینرها می‌توانند این پاداش را از طریق صرافی‌ها و مارکت‌ها وارد چرخه اقتصادی نموده و به پول حقیقی دست یابند. اصولا رمزارزها صرفا یک اعتبار مجازی در اینترنت هستند که شبکه رمزارز این اعتبار را به ماینرها به ازای اجرای خدمات نرم افزاری اهدا می‌نماید. این مکانیزم یعنی اهدای پاداش، در کد نرم افزاری رمزارز تعبیه شده است. البته در برخی رمزارزها با تایید و ثبت تراکنش توسط یک ماینر، کارمزد کسر شده و به آن ماینر تخصیص داده می‌شود ( توسط شبکه به کیف پول ماینر ارسال می‌شود). ماینرها در مارکت‌ها و صرافی ها، این اعتبار را انتقال می‌دهند و به پول حقیقی دست می‌یابند. با انتقال این اعتبار، چرحه‌های اقتصادی در دنیای رمزارزها شکل می‌باید. مثلا می‌توان از یک فروشگاه با انتقال این اعتبار، یک کالا خریداری نمود.
جایگاه صنعت ماینینگ در دنیا چگونه است؟
صنعت ماینینگ و کینگ‌کوین‌ها در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه عموم مردم قرار گرفته است. نوعی کسب و کار با درآمد قابل توجه. به خصوص در کشورهایی که هزینه برق و انرژی آن پایین است، حضور در این صنعت با هدف کسب درآمد، در حال گسترش می‌باشد. در کشور ما نیز با توجه به پایین بودن هزینه برق، به این صنعت اقبال زیادی شده است و با توجه به این که هنوز قوانین بازدارنده خاصی در کشور وضع نشده است، شاهد رشد روزافزون فعالیت‌های ماینینگ در کشور هستیم. باید توجه کرد.
با توجه به وضعیت اقتصادی کشور، نوسان رمزارز با دلار و نوسان دلار با ریال، منجر به درامد ریالی قابل ملاحظه‌ای در صنعت ماینینگ می‌شود. البته با توجه به شرایط سیاسی کشور، ما باید سهم زیادی از رمزارزهای معتبر جهانی را به کشور خود اختصاص دهیم تا بتوانیم در بازارهای جهانی با ارزی غیر از دلار، تبادلات مالی داشته باشیم و از این روی حضور بخش‌های مختلف کشور در فعالیت ماینینگ، در مجموع برای کشور مفید می‌باشد. اگر چه نباید از یک آفت بزرگ هم بی‌تفاوت گذاشت و آن حضور ماینرهای خارجی به خصوص چینی‌ها در کشور می‌باشد که بهره‌برداری زیادی از منابع انرژی کشور با هزینه پایین می‌نمایند.
آیا برای ماینینگ نیازی به دانستن دانش فنی و علمی درباره رمزارزها است یا صرف آشنایی با دستگاه‌های ماینینگ کفایت می‌کند؟
برای حضور در صنعت ماینینگ به عنوان کسب درامد، تقریبا هیچ نیازی به دانش فنی رمزارزها نیست و اطلاعات کلی از دستگاه‌ها برای حضور در این کسب و کار کفایت می‌کند. اندک دانش مورد نیاز نیز معمولا در سایت‌های اینترنتی قابل حصول می‌باشد. اما جالب است بدانیم مجموعه‌ای از تکنیک‌های نرم افزاری پیشرفته و الگوریتم‌های ریاضی پیچیده، صنعت ماینینگ و اصولا شبکه رمزارزها را ایجاد نموده است.
فرآیند استخراج چگونه باعث می‌شود رمزارز به‌دست بیاید؟
کسانی که وارد فعالیت ماینینگ می‌شوند، به ازای تلاششان در تایید و ثبت تراکنش ها، مقدار معینی رمزارز به عنوان پاداش دریافت می‌نمایند که ماینرها می‌توانند این پاداش را از طریق صرافی‌ها و مارکت‌ها وارد چرخه اقتصادی نموده و به پول حقیقی دست یابند. اصولا رمزارزها صرفا یک اعتبار مجازی در اینترنت هستند که شبکه رمزارز این اعتبار را به ماینرها به ازای اجرای خدمات نرم افزاری اهدا می‌نماید. این مکانیزم یعنی اهدای پاداش، در کد نرم افزاری رمزارز تعبیه شده است. البته در برخی رمزارزها با تایید و ثبت تراکنش توسط یک ماینر، کارمزد کسر شده و به آن ماینر تخصیص داده می‌شود ( توسط شبکه به کیف پول ماینر ارسال می‌شود). ماینرها در مارکت‌ها و صرافی ها، این اعتبار را انتقال می‌دهند و به پول حقیقی دست می‌یابند. با انتقال این اعتبار، چرحه‌های اقتصادی در دنیای رمزارزها شکل می‌باید. مثلا می‌توان از یک فروشگاه با انتقال این اعتبار، یک کالا خریداری نمود.
جایگاه صنعت ماینینگ در دنیا چگونه است؟
صنعت ماینینگ و کینگ‌کوین‌ها در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه عموم مردم قرار گرفته است. نوعی کسب و کار با درآمد قابل توجه. به خصوص در کشورهایی که هزینه برق و انرژی آن پایین است، حضور در این صنعت با هدف کسب درآمد، در حال گسترش می‌باشد. در کشور ما نیز با توجه به پایین بودن هزینه برق، به این صنعت اقبال زیادی شده است و با توجه به این که هنوز قوانین بازدارنده خاصی در کشور وضع نشده است، شاهد رشد روزافزون فعالیت‌های ماینینگ در کشور هستیم. باید توجه کرد.
با توجه به وضعیت اقتصادی کشور، نوسان رمزارز با دلار و نوسان دلار با ریال، منجر به درامد ریالی قابل ملاحظه‌ای در صنعت ماینینگ می‌شود. البته با توجه به شرایط سیاسی کشور، ما باید سهم زیادی از رمزارزهای معتبر جهانی را به کشور خود اختصاص دهیم تا بتوانیم در بازارهای جهانی با ارزی غیر از دلار، تبادلات مالی داشته باشیم و از این روی حضور بخش‌های مختلف کشور در فعالیت ماینینگ، در مجموع برای کشور مفید می‌باشد. اگر چه نباید از یک آفت بزرگ هم بی‌تفاوت گذاشت و آن حضور ماینرهای خارجی به خصوص چینی‌ها در کشور می‌باشد که بهره‌برداری زیادی از منابع انرژی کشور با هزینه پایین می‌نمایند.
آیا برای ماینینگ نیازی به دانستن دانش فنی و علمی درباره رمزارزها است یا صرف آشنایی با دستگاه‌های ماینینگ کفایت می‌کند؟
برای حضور در صنعت ماینینگ به عنوان کسب درامد، تقریبا هیچ نیازی به دانش فنی رمزارزها نیست و اطلاعات کلی از دستگاه‌ها برای حضور در این کسب و کار کفایت می‌کند. اندک دانش مورد نیاز نیز معمولا در سایت‌های اینترنتی قابل حصول می‌باشد. اما جالب است بدانیم مجموعه‌ای از تکنیک‌های نرم افزاری پیشرفته و الگوریتم‌های ریاضی پیچیده، صنعت ماینینگ و اصولا شبکه رمزارزها را ایجاد نموده است.
فرآیند استخراج چگونه باعث می‌شود رمزارز به‌دست بیاید؟
کسانی که وارد فعالیت ماینینگ می‌شوند، به ازای تلاششان در تایید و ثبت تراکنش ها، مقدار معینی رمزارز به عنوان پاداش دریافت می‌نمایند که ماینرها می‌توانند این پاداش را از طریق صرافی‌ها و مارکت‌ها وارد چرخه اقتصادی نموده و به پول حقیقی دست یابند. اصولا رمزارزها صرفا یک اعتبار مجازی در اینترنت هستند که شبکه رمزارز این اعتبار را به ماینرها به ازای اجرای خدمات نرم افزاری اهدا می‌نماید. این مکانیزم یعنی اهدای پاداش، در کد نرم افزاری رمزارز تعبیه شده است. البته در برخی رمزارزها با تایید و ثبت تراکنش توسط یک ماینر، کارمزد کسر شده و به آن ماینر تخصیص داده می‌شود ( توسط شبکه به کیف پول ماینر ارسال می‌شود). ماینرها در مارکت‌ها و صرافی ها، این اعتبار را انتقال می‌دهند و به پول حقیقی دست می‌یابند. با انتقال این اعتبار، چرحه‌های اقتصادی در دنیای رمزارزها شکل می‌باید. مثلا می‌توان از یک فروشگاه با انتقال این اعتبار، یک کالا خریداری نمود.
جایگاه صنعت ماینینگ در دنیا چگونه است؟
صنعت ماینینگ و کینگ‌کوین‌ها در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه عموم مردم قرار گرفته است. نوعی کسب و کار با درآمد قابل توجه. به خصوص در کشورهایی که هزینه برق و انرژی آن پایین است، حضور در این صنعت با هدف کسب درآمد، در حال گسترش می‌باشد. در کشور ما نیز با توجه به پایین بودن هزینه برق، به این صنعت اقبال زیادی شده است و با توجه به این که هنوز قوانین بازدارنده خاصی در کشور وضع نشده است، شاهد رشد روزافزون فعالیت‌های ماینینگ در کشور هستیم. باید توجه کرد.
با توجه به وضعیت اقتصادی کشور، نوسان رمزارز با دلار و نوسان دلار با ریال، منجر به درامد ریالی قابل ملاحظه‌ای در صنعت ماینینگ می‌شود. البته با توجه به شرایط سیاسی کشور، ما باید سهم زیادی از رمزارزهای معتبر جهانی را به کشور خود اختصاص دهیم تا بتوانیم در بازارهای جهانی با ارزی غیر از دلار، تبادلات مالی داشته باشیم و از این روی حضور بخش‌های مختلف کشور در فعالیت ماینینگ، در مجموع برای کشور مفید می‌باشد. اگر چه نباید از یک آفت بزرگ هم بی‌تفاوت گذاشت و آن حضور ماینرهای خارجی به خصوص چینی‌ها در کشور می‌باشد که بهره‌برداری زیادی از منابع انرژی کشور با هزینه پایین می‌نمایند.
آیا برای ماینینگ نیازی به دانستن دانش فنی و علمی درباره رمزارزها است یا صرف آشنایی با دستگاه‌های ماینینگ کفایت می‌کند؟
برای حضور در صنعت ماینینگ به عنوان کسب درامد، تقریبا هیچ نیازی به دانش فنی رمزارزها نیست و اطلاعات کلی از دستگاه‌ها برای حضور در این کسب و کار کفایت می‌کند. اندک دانش مورد نیاز نیز معمولا در سایت‌های اینترنتی قابل حصول می‌باشد. اما جالب است بدانیم مجموعه‌ای از تکنیک‌های نرم افزاری پیشرفته و الگوریتم‌های ریاضی پیچیده، صنعت ماینینگ و اصولا شبکه رمزارزها را ایجاد نموده است.
فرآیند استخراج چگونه باعث می‌شود رمزارز به‌دست بیاید؟
کسانی که وارد فعالیت ماینینگ می‌شوند، به ازای تلاششان در تایید و ثبت تراکنش ها، مقدار معینی رمزارز به عنوان پاداش دریافت می‌نمایند که ماینرها می‌توانند این پاداش را از طریق صرافی‌ها و مارکت‌ها وارد چرخه اقتصادی نموده و به پول حقیقی دست یابند. اصولا رمزارزها صرفا یک اعتبار مجازی در اینترنت هستند که شبکه رمزارز این اعتبار را به ماینرها به ازای اجرای خدمات نرم افزاری اهدا می‌نماید. این مکانیزم یعنی اهدای پاداش، در کد نرم افزاری رمزارز تعبیه شده است. البته در برخی رمزارزها با تایید و ثبت تراکنش توسط یک ماینر، کارمزد کسر شده و به آن ماینر تخصیص داده می‌شود ( توسط شبکه به کیف پول ماینر ارسال می‌شود). ماینرها در مارکت‌ها و صرافی ها، این اعتبار را انتقال می‌دهند و به پول حقیقی دست می‌یابند. با انتقال این اعتبار، چرحه‌های اقتصادی در دنیای رمزارزها شکل می‌باید. مثلا می‌توان از یک فروشگاه با انتقال این اعتبار، یک کالا خریداری نمود.
جایگاه صنعت ماینینگ در دنیا چگونه است؟
صنعت ماینینگ و کینگ‌کوین‌ها در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه عموم مردم قرار گرفته است. نوعی کسب و کار با درآمد قابل توجه. به خصوص در کشورهایی که هزینه برق و انرژی آن پایین است، حضور در این صنعت با هدف کسب درآمد، در حال گسترش می‌باشد. در کشور ما نیز با توجه به پایین بودن هزینه برق، به این صنعت اقبال زیادی شده است و با توجه به این که هنوز قوانین بازدارنده خاصی در کشور وضع نشده است، شاهد رشد روزافزون فعالیت‌های ماینینگ در کشور هستیم. باید توجه کرد.
با توجه به وضعیت اقتصادی کشور، نوسان رمزارز با دلار و نوسان دلار با ریال، منجر به درامد ریالی قابل ملاحظه‌ای در صنعت ماینینگ می‌شود. البته با توجه به شرایط سیاسی کشور، ما باید سهم زیادی از رمزارزهای معتبر جهانی را به کشور خود اختصاص دهیم تا بتوانیم در بازارهای جهانی با ارزی غیر از دلار، تبادلات مالی داشته باشیم و از این روی حضور بخش‌های مختلف کشور در فعالیت ماینینگ، در مجموع برای کشور مفید می‌باشد. اگر چه نباید از یک آفت بزرگ هم بی‌تفاوت گذاشت و آن حضور ماینرهای خارجی به خصوص چینی‌ها در کشور می‌باشد که بهره‌برداری زیادی از منابع انرژی کشور با هزینه پایین می‌نمایند.
آیا برای ماینینگ نیازی به دانستن دانش فنی و علمی درباره رمزارزها است یا صرف آشنایی با دستگاه‌های ماینینگ کفایت می‌کند؟
برای حضور در صنعت ماینینگ به عنوان کسب درامد، تقریبا هیچ نیازی به دانش فنی رمزارزها نیست و اطلاعات کلی از دستگاه‌ها برای حضور در این کسب و کار کفایت می‌کند. اندک دانش مورد نیاز نیز معمولا در سایت‌های اینترنتی قابل حصول می‌باشد. اما جالب است بدانیم مجموعه‌ای از تکنیک‌های نرم افزاری پیشرفته و الگوریتم‌های ریاضی پیچیده، صنعت ماینینگ و اصولا شبکه رمزارزها را ایجاد نموده است.
