احمد محمداسماعیلی
لذت ترکیب بازیگری با زندگی شخصی
نسیم ادبی در یک سال اخیر حضورهای درجه یک و اثر گذاری در سینما، تئاتر و تلویزیون داشته است.
پاییز سال قبل «چهارشنبه» را با شهاب حسینی در اکران داشت و امسال هم فیلم میلیاردی و پر مخاطب نوروزی «خوب بد جلف» را در اکران دارد.
ادبی اخیراً در نمایش «ترن» در نقش زن شهیدی که فداکارانه تن به ازدواج با برادر همسرش می‌دهد نیز یک بازی حسی و زیبا ارائه کرد.
او از جمله بازیگران وفاداربه تئاتراست که علیرغم حضورپربارش درعرصه بازی‌های تصویری مثل خیلی از بازیگران تئاتر قید بازی صحنه را نزده است.
نسیم ادبی با خیلی ازبزرگان تئاترسابقه همکاری مشترک دارد؛ با پری صابری در«آنتیگونه»، با فرهاد مهندس پور در «روز رستاخیز»، با بهروزغریب پور در «کلبه عمو توم»، با مهرداد رایانی در «سرگرد باربارا»، با مجید صابری در «خون زخمه»، با ایوب آقاخانی در «جنوب از شمال غربی» و «کسوف».
ادبی در سریال پرهوادار و در عین حال پرحاشیه «شهرزاد» هم با حسن فتحی همکاری موثری داشت ضمن اینکه در «معمای شاه» هم نقش خاکستری زن کاباره‌ای دوران پهلوی را به شایستگی ایفا کرد.
نسیم ادبی در گفتگویی صمیمانه با «دنیای زنان» درباره روند کاری، دغدغه‌هایش در زندگی شخصی و حتی علایقش به دکوراسیون سخن گفته است.
* در تئاتر بدون شک بهترین نقش‌ها را با بهترین کارگردان‌ها بازی کرده‌اید و در سینما هم چند سالی است حضور جدی دارید ضمن اینکه در شبکه خانگی هم سریال «شهرزاد» را داشته‌اید که در شمار پرمخاطب‌ترین آثار این سال‌ها است.
آیا این تنوع باعث شده که به ایده‌آل‌های بازیگری خود در انتخاب نقش برسید.
نقش‌های دلخواهم را اغلب در تئاتر بازی کرده‌ام ولی در سینما و شبکه خانگی و حتی تلویزیون هنوز جای کار دارم و فکر می‌کنم با گسترده‌تر شدن دامنه نقش‌های پیشنهادی در سال‌های پیش رو به این خواسته‌ام خواهم رسید.
البته باید به این نکته هم توجه داشت که کلاً محدودیت نقش برای بانوان همواره در سینما و تلویزیون بیشتر از تئاتر بوده است.
* در طول سال یا به بازی در تئاتر مشغول هستید و یا در سینما و تلویزیون و در کنارش به تدریس هم می‌پردازید.
آیا وقتی برای استراحت و رسیدن به زندگی شخصی هم دارید؟
برای انجام هر کاری در زندگی برنامه ریزی دارم. البته زندگی کاری و زندگی شخصیم تقریباً با هم ترکیب شده است و از کار کردن هم احساس لذت دارم.
من کارمند نیستم که یک هفته کار کنم و آخر هفته بروم شمال برای تفریح و یا کارهای مشابه انجام بدهم.
موقعی که سر تمرین تئاتر هستم انگاری دارم زندگی می‌کنم و موقعیت یک آدم جدید را تجربه می‌کنم.
* برخی از بازیگران مثل ستاره اسکندری ناگهان بعد از بازی در یک فیلم و سریال یکی دو ماه همه چیز را رها می‌کنند و می‌روند سفر تا به نوعی بازیابی روحی برسند.
آیا شما اهل چنین کارهایی هستید؟
نه، من اینجوری نیستم. من درگیر بازیگری شده‌ام و نمی‌توانم ازش دور شوم. اگر یک ماه بازیگری را رها کنم و بروم سفر دچار افسردگی می‌شوم.
سفرهایم هم بیشتر کاری است و مثلاً به منظور بازی در فیلمی در شهرستانی خاص که به هر حال این هم خودش تجربه‌ای جالب است.
* به نظر می‌رسد علاقه زیادی به تزئیات داخلی خانه دارید و خانه شما از این لحاظ زیبا و چشم نواز است؟
همین طور است. انتخاب و طراحی دکور جزو علایقم است. هراز گاه به تغییرات دکوراسیون خانه مثل مبلمان، پرده‌ها و سایر وسایل خانه می‌پردازم و فکر می‌کنم همین تغییر دکوراسیون است که می‌تواند اسباب تغییر نگاه ما نسبت به زندگی را فراهم کند.
* از جمله بانوان بازیگر هستید که جوایز فراوانی را به دست آورده‌اید و به این لحاظ یکی از بازیگران پیشرو در تئاتر هستید.
اخیراً هم برای بار چندم برای بازی در نمایش «ناسور» جایزه بهترین بازیگری تئاتر فجر را به دست آوردید. جایزه بردن مداوم خسته کننده نیست؟
بیشتر کاندیدا و تقدیر شدم تا جایزه ببرم اما هنوزهم جایزه برایم جذاب و لذت بخش است و دیده شدنم برایم مهم است.
ایفای نقش زن مطرب که باید نوازندگی و خوانندگی هم کند در نمایش« ناسور» هم کار دشواری بود و تلاش کردم تصویری درست از آن ارائه کنم؛ باعث خوشحالی است که تلاش‌هایم مورد توجه قرار گرفت.
* تنوع فراوانی در کارنامه بازیگری شما به چشم می‌خورد.
مثلاً در «شهرزاد» تیپی از یک زن پرجنب و جوش را ارائه دادید و از آن سو در «خوب بد جلف» در قالب نقشی تیپکال از یک زن مقتدر رئیس باند تبهکاران بازی کردید و درنمایشی مثل «ترن» درقالب نقش رئالیستی یک زن شهید. چقدر این تنوع نقشی برایتان دارای جذابیت است؟
از شروع کار بازیگریم همیشه به این اصل پایبند بودم که نقش‌های مشابه بازی نکنم و اگر هم موردی پیش آمد درآنها تغییراتی اعمال کنم و اعتقاد دارم یک بازیگر موقعی توانایی‌هایش را بروز می‌دهد که بتواند نقش‌های متنوع و دور از هم را در ژانرهای مختلف بازی کند.
اگر بازیگر بخواهد همیشه در یک قالب و فرم ثابت بازی کند آن وقت فرق او با یک آدم عادی و یا نابازیگر چه می‌تواند باشد؟
شخصیت‌هایی که درنمایش‌‌های «ناسور» و یا «کسوف» بازی کردم متعلق به دو زمان متفاوت هستند.
در «شهرزاد» هم سعی زیادی کردم که تیپ آن زن به نوعی پرجنب و جوش و پرهیجان و البته تا حدی نادان را به گونه‌ای ارائه کنم که مخاطب جایگاه او را در دل داستان درست تشخیص دهد.
نقش رئیس باند در «خوب بد جلف» قضیه‌اش سوا است چون نقش یک زن رئیس باند تبهکار را در ژانر کمدی خلق کردم؛ یک سری نقش‌ها از قبیل نقشم در «خوب بد جلف» وجود دارد که بین تیپ و کاراکتر در نوسان هستند و همین است که ایفای آنها را حساس می‌کند.
* اما نقش بیشتر ویژگی‌های تیپیکال دارد؟
تمام شخصیت‌های فیلم «خوب بد جلف» چنین خصلتی دارند. پژمان جمشیدی و سام درخشانی هم تپیک بازی می‌کنند و این مورد نیاز فضای فان و مفرح فیلم است و به نظرم پیمان قاسم خانی به عنوان نویسنده خوب از پس نوشتن این نقش‌های فیلمنامه بر آمده است.
هوشمندی پیمان قاسم خانی در انتخاب بازیگران مناسب همه نقش‌ها باعث شد که کلیت بازی‌های فیلم همگن و قابل توجه باشد.
هوش بالای پیمان قاسم خانی یکی از عوامل موفقیتش در فیلم نامه نویسی و کارگردانی است.
* به نظر می‌رسد خیلی خوب هم با نقش و فضای «خوب بد جلف» درگیر شده‌اید؟
شخصیتی که در این فیلم بازی می‌کردم خیلی جالب و هیجان انگیز بود.
* شاید یکی از دلایلش به این مسئله معطوف است که شما در سینما و تلویزیون نقش کمدی بازی نکرده‌اید؟
بله، درست است و جنس کمدی فیلم هم کمدی موقعیت بود و هیچ بازیگری تلاش نمی‌کرد که به سمت کمدی کلامی برود.
من در موقعیت‌های طنز در فیلم قرار گرفتم و خودم را در این فضا رها کردم و دیدم که چقدر هم باحال و خوشایند است.
* در تئاتر به عنوان بازیگری که با نقش کلنجار می‌روید و پیشنهاد می‌دهید معروف هستید.
در مورد نقشتان هم در «خوب بد جلف» هم چنین کاری را انجام دادید؟
البته که رفتم به این سمت و پیمان قاسم خانی هم از ارائه این پیشنهادات از جانب بازیگر استقبال می‌کند و اهل موضع گرفتن و مخالفت نیست.
* آیا همان لذتی که در صحنه تئاتر و بازی در مقابل بازیگران مطرحی مثل حمیدرضا آذرنگ و حمیدرضا نعیمی می‌برید در سینما مقابل بازیگرانی مثل سام درخشانی و پژمان جمشیدی یا در شبکه خانگی مقابل امثال ترانه علیدوستی و شهاب حسینی هم می‌برید؟
بله، برایم همبازی شدن با بازیگرانی که اشاره کردید در قاب سینما یا شبکه خانگی به اندازه بازی در صحنه جذاب بود.
* تجربه نشان داده نقش زنان احساساتی و رمانتیک مثل نقش زن احساساتی و ایثاگر نمایش «خون رقصه» و یا زن پرستار نمایش «این تابستان فراموشت می‌کنم» و ملیحه در نمایش «ترن» را خوبتر بازی می‌کنید.
چقدر به این نوع نقش‌ها علاقه دارید؟
نقشی که در «خون رقصه» بازی کردم عاشق شوهر جانبازش بود و به خاطر عشقشش صبورانه از شوهرش نگهداری می‌کرد واز این کارش هم لذت هم می‌برد وکاراکتر این زن واقعی بود و به دیدن نمایش ما هم آمد و با نقش ملیحه تفاوت‌هایی دارد که بدون عشق تن به فداکاری و ازدواج با یاسر می‌دهد.
معمولاً نقش‌هایی را که بازی می‌کنم به سمت احساساتی و عاطفی بودن می‌برم. با وجود چنین خصلت‌های بشری است که نقش رنگ آمیزی می‌شود و برای مخاطب هم جذابیت پیدا می‌کند.
* ایثارگری هم از آن ویژگی‌هایی است که خیلی خوب در ارائه آن توانایی دارید.
زنان اغلب به خاطر آینده بهتر فرزندشان ایثار می‌کنند اما خودشان قربانی می‌شوند.
ملیحه در نمایش «خون رقصه» به نظر من زن عاشقی است که شوهرش را از دست داده است و در جای جای نمایش ملیحه عشقش را به نادر شوهر مفقودش بیان می‌کند.
موقعی که با یاسر برادر نادر هم ازدواج می‌کند، بازهم نادر را عاشقانه دوست دارد و این عشق است که باعث ارتباط گیری مداوم مخاطب با آن می‌شود آن هم در روزگاری که تعابیر از عشق مدام در حال بازتعریف است.
