وب‌سایت گجت نیوز - آرش صابری: آیا تا به حال این سوال را از خود پرسیده‌اید که چرا انسان در سال‌های اخیر، دیگر به کره ماه بازنگشت؟ علت اصلی عدم بازگشت ناسا به کره ماه چه بود؟ به گفته‌ی بسیاری از محققین و یوفولوژیست‌ها، سازمان ناسا در حال پنهان کردن موضوعی مهم از پس زمینه‌ی ماجراست! به راستی راز شومی از مردم در حال پنهان شدن است؟ حقیقت این است که ما از اصل ماجرا بی‌خبر بوده و به گزارش‌های مختلفی که در این زمینه منتشر می‌شوند نمی‌توان به طور قطع بر یقین استناد کرد. اما حداقل سوالی که در طول این سال‌ها حداقل برای یک بار آن را از خود پرسیده‌ایم این است که: چه اتفاقی بر روی کره ماه افتاد؟
بسیاری از مردم عقیده دارند که موجودات بیگانه بر سطح کره ماه، پایگاه‌هایی را برای خود ایجاد کرده‌اند. شایعات، اسناد محرمانه و افشاگران مدعی هستند که دولت‌ها و قدرت‌های سیاسی، اجازه نخواهند داد مردم از حقیقت ماجرا باخبر شوند.
این ایده که موجودات بیگانه، بر روی کره ماه در حال ساخت تجهیزات و پایگاه‌هایی مخصوص به خود باشند، می‌تواند دلیلی روشن برای عدم بازگشت ناسا به کره ماه باشد. در واقع با پایان یافتن مأموریت‌های آپولو، دیگر انسان هیچ‌گاه به کره ماه بازنگشت. با تکنولوژی امروز، چرا ما انسان‌ها یک پایگاه فضایی را در سطح کره‌ی ماه ایجاد نکرده‌ایم؟ آیا این آسان‌تر نبود که پایگاه فضایی‌مان را در سطح قمر ماه ایجاد کنیم تا آنکه آن را به صورت شناور در مدار سیاره زمین قرار دهیم؟
میلتون ویلیام «بیل» کوپر ( Milton William Bill Cooper ) به عنوان یک افسر اطلاعاتی نیروی دریایی، اظهار داشته است که نه تنها در کره ماه پایگاه‌هایی از بیگانگان فضایی وجود دارد، بلکه سازمان Naval Intelligence در ایالات متحده، نام این پایگاه‌ها را نیز لونا ( Luna) نهاده است. ایشان در ادامه اضافه می‌کنند که یک عملیات بزرگ معدنی در آنجا در حال انجام است. این محل درست همان جایی‌ست که بیگانگان سفینه‌های بزرگ و غول پیکر خود را نگهداری می کنند، در حالی که سفر آنان به زمین توسط سفینه‌ها و بشقاب پرنده‌هایی کوچک تر انجام می‌گیرد.
علاوه بر تعداد بسیاری از اشیاء ناشناخته و عجیب و غریب در سطح کره ماه، اظهارات فضانوردان سابق، مقامات دولتی و بسیاری از دانشمندان موجب شده است تا جزئیاتی شوم از تئوری توطئه بر ملا شود. همانطور که می‌دانیم، در طول مأموریت‌های آپولو، ناسا در چند مورد موفق شد زمین را به مقصد کره ماه ترک کند. اما چه اتفاقی به یک‌باره ناسا را برای چند دهه از تکرار این شگفتی بازداشته است؟
کره ماه از مرموزترین اشیای آسمان است. تماشای این کره‌ی جذاب در آسمان بسیار جذاب و لذت بخش بوده و در طول تاریخ همواره مورد توجه انسان‌ها قرار داشته است.
اما آیا واقعا پایگاهی از موجودات بیگانه در این قمر وجود دارد؟ پاسخ این پرسش ساده نیست؛ آیا کشف سنگ‌هایی حاوی فلزاتی همچون "برنج”، از عناصر Uranium 236 و Neptunium 237 تصادفی هستند؟
این عناصر تاکنون هیچ‌گاه به صورت طبیعی کشف نشده اند ! اورانیوم 236 عنصری رادیو اکتیوی، حاصل مصرف شدن اورانیوم و فرآوری دوباره‌ی آن است و جالب تر اینکه نپتونیوم 237 نیز یک عنصر فلزی رادیو اکتیوی، ساخته‌ی راکتورهای اتمی است.
دکتر Harold Urey برنده‌ی جایزه نوبل شیمی، از کشف سنگ‌هایی سرشار از تیتانیوم در سطح کره‌ی ماه به طور جدی شگفت زده شد و اعلام کرد این یکی از متحیرکننده‌ترین اکتشافات در طور مأموریت آپولو بوده است. چرا که هیچ یک از محققین کشف این حجم از تیتانیوم در سطح کره ماه را پیش‌بینی نمی‌کردند.
دکتر براندنبورگ ( Dr. Brandenburg) که در مأموریت کلمانتین ( Clementine Mission) با ناسا همکاری داشته اظهار دارد:
«مأموریت کلمانتین، یک آزمایش جدی برای بررسی این بود که آیا واقعاً بیگانگان در حال ساخت و ساز پایگاه‌های مخصوص، در کره ماه هستند؟ هدف آنان از این کار چه بود؟ از میان کلیه تصاویری که از این سازه‌ها در کره ماه دیده ام، یکی از تأثیرگذارترینِ آنان راَکتوری بود به بزرگی 1.5 کیلومتر! مشخصاً این سازه نباید آنجا میبود! هیچ شباهتی با تکنولوژی‌های ما نداشت و هیچ راهی برای ساختن آن توسط ما وجود ندارد، این بدان معناست که موجودات دیگری در آنجا حضور دارند!»
