به گزارش اقتصادآنلاین، وزیر نفت در آخرین انتصابات این وزارتخانه،بازهم دست روی گزینه های غیرنفتی گذاشته است. این انتصابات گمانه ها نسبت به بیگانه بودن بدنه کاری وزارت نفت با وزیر این مجموعه را پررنگ تر از قبل کرده است. ظاهرا مدیران ارشد این وزارتخانه آنقدری با بیژن زنگنه مشکل دارند، که در انتصابات این وزیر هیچ جایگاهی ندارند.
در این‌باره باید به جدیدترین انتصابات زنگنه در وزارتخانه اش اشاره کرد. وی طی حکمی، سعید محمدزاده را به سمت معاون امور مهندسی، پژوهش و فناوری وزارت نفت منصوب کرده است. در حالی سعید محمدزاده فارغ التحصیل مهندسی عمران است که سوابق اجرایی او هیچ ربطی به وزارت نفت نداشته و همه فعالیت هایش به وزارت راه و شهرسازی بر می گردد. از جمله سوابق او می توان به مدیرعاملی شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل‌ونقل و معاون وزیر راه و شهرسازی،عضو هیات علمی دانشکده راه آهن و مدیرکلی اداره خط و سازه های فنی راه آهن جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد.
محمدرضا شمسایی نیز یکی دیگر از انتصاب های بحث برانگیز سال 98 این وزارتخانه است. وی پیش از این به مدت 24 سال مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان بوده و به تازگی و در انتهای بهمن ماه سال گذشته به سمت معاونت امور آب و فاضلاب وزیر نیرو منصوب شده بود، اما با گذشت کمتر از سه ماه، درسمت جدید مشاور عمرانی زنگنه منصوب شده است.
اما معاون پارلمانی وزارت نفت نیز در نوبه خود جای بحث و سوال دارد. شجاع‌الدین بازرگانی دارای مدرک دکترای دامپزشکی از دانشگاه تهران پیش‌تر به عنوان معاون آموزش و نیروی انسانی نیروی دریایی، معاون کشاورزی و دامپروری سازمان اتکا، رئیس گروه صنایع غذایی سازمان اتکا، رئیس هیات مدیره کشت و صنعت مزرعه نمونه، قائم مقام مدیرعامل سازمان اتکا و وزارت بازرگانی بوده است.
فرزین مینو هم که از مدیران جوان این وزارتخانه است، در حالی کار مدیریتی خود را از سطوح بالای وزارت نفت آغاز کرده است که پیش از آن تجربه حضور در چنین پُست هایی را در پرونده کاری خود ندارد. وی طی مدت کوتاهی، بدون داشتن تجربه به سمت‌های متعدد مشاوره و مدیریتی در این وزارتخانه دست یافته که از جمله جدیدترین آنها می توان به معاونت توسعه مدیریت و سرمایه منابع انسانی در وزارت نفت اشاره کرد.
اما علیرضا صادق آبادی، چهره جدید صنعت پالایش، دیگر جوان تازه وارد به عرصه نفت است که تا پیش از سمت معاونی وزارت نفت، دانشجوی بیژن زنگنه بوده است. وی که تحصیل کرده رشته مهندسی مکانیک است پیش از ورود به معاونت وزارت نفت، مدیرعامل و نایب رئیس هیئت مدیره طرح زمین مانده سیراف بود.
جوان پُرحاشیه دیگر این وزارتخانه، آیدین ختلان است که دانش آموخته رشته معدن و شاگردی دیگر است. ختلان که در سوابق خود خبرنگاری در صداوسیما و روزنامه خبر را هم ذکر کرده است و در حوزه معدن و حفاری تونل فعال بوده که اکنون در سمت دستیار ویژه وزیر نفت در اغلب جلسات نفتی حضور دارد. البته پیش از این نیز اعتراضات قابل توجهی برای حضور ایشان مطرح شده بود اما وزیر نفت هربار این طور پاسخ داده که سعی در جوانگرایی برای وزارت نفت داشته است.
حال سوال اینجاست که آیا هیچ جوان متخصص و باتجربه ای در بدنه وزارت نفت نبوده که وزیر نفت مجبور به جوان گزینی از خارج از وزارتخانه شده است؟!
این انتصابات سیاسی و غیرداخلی وزارت نفت در این شرایط بحرانی که کشور نیازمند متخصصین کارآزموده در صنعت نفت است براساس کدام استراتژی صورت می گیرد و چه کمکی به شرایط حساس فعلی کشور خواهد کرد؟
در این رابطه علی ابراهیمی نماینده شازند در مجلس شورای اسلامی به خبرنگار اقتصادآنلاین گفت: از آنجاکه تمام زیرمجموعه های وزارت نفت از معاونت های وزارت گرفته تا شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ، گاز و پتروشیمی ها، بخش های تخصصی هستند، نقش بسزایی در اقتصاد و نقشه راه تجارت بین الملل دارند.
از این رو به گفته ابراهیمی، اساسی ترین فاکتوری که برای انتصابات در زیرمجموعه های وزارت نفت باید در نظر گرفته شود، تخصص و تجربه افراد است. اما در حال حاضر تاثیر بسزای لابی گری افراد بانفوذ در انتصابات بخش هایی از وزارت نفت هستیم و از دید بنده، زیبنده وزارت نفت نیست که بر اساس لابی و فشارهای ذی نفوذان سیاسی، مدیری برای پست های تخصصی و کلیدی انتخاب شود.
نماینده شازند در پایان افزود: این نکته را نیز باید در نظر گرفت که در داخل هر مجموعه افراد باتجربه ای مشغول به کارند و می توان از تخصص و تجربه آن ها بهره برد که البته در وزارت نفت، کمتر به این موضوع توجه می شود.
