سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.
*******
** ابتکار: باید دست برادری به سمت عربستان دراز کنیم!
روزنامه ابتکار در مطلبی با اشاره به اظهارات اخیر ظریف مبنی بر اینکه «عربستان آماده باشد، فردا به ریاض می‌روم» و «ایران آماده امضای معاهده عدم تعرض با کشورهای منطقه است» نوشت: «ایرانی‌ها همیشه دست دوستی و برادری و مذاکره خود را برای مذاکره حتی با عربستان علی‌رغم اقدامات ناشایستی که طی سالیان از خود نشان داده دراز کرده است ولی باز شاهد چنین وضعیتی هستیم».
این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه نوشت: «به یاد داریم که در ابتدای دولت آقای روحانی، هم دولت قبل و هم دولت فعلی، آقای ظریف سفری به منطقه داشت و به طور رسانه‌ای هم اعلام شد که ایران آمادگی مذاکره با سعودی‌ها و آمادگی سفر و هرگونه توافقی با ریاض را دارد. جمهوری اسلامی همواره درپی امنیت، ثبات و صلح در منطقه بوده است…نقش این سفر و این پیشنهاد با این شفافیت و این وضوح در شرایط ناامنی و تهدید طرف‌های خارجی، خود نوع سخن گفتن با چنین ادبیات و ارائه چنین پیشنهادهایی اوج درایت و پختگی آقای ظریف و جمهوری اسلامی را نشان می‌دهد».
ابتکار در ادامه نوشت: «ما در یک شرایط کاملاً امنیتی در منطقه به سر می‌بریم و هرگونه تنش تأثیر بزرگ و جبران‌ناپذیری بر کشورهای منطقه خواهد گذاشت».
«محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه- اردیبهشت 97- در نشست شورای روابط خارجی آمریکا در اظهارنظری تأمل برانگیز گفت: «ما باید اول به کمبود مذاکره رسیدگی کنیم. ما بارها در خفا و پنهان (به آل سعود) درخواست مذاکره منطقه‌ای داده‌ایم. نه ایران و نه عربستان سعودی نمی‌توانند هژمون منطقه ما باشند. این یک واقعیت است و باید آن را بپذیریم».
ظریف در روزهای گذشته نیز گفته بود «عربستان آماده باشد، فردا به ریاض می‌روم». متأسفانه موضع دولتمردان و جریان اصلاح‌طلب در مقابل آل سعود، موضعی منفعلانه است و پالس ضعف و استیصال را به طرف مقابل می‌دهد.
این رویکرد تحقیرآمیز در حالی است که رژیم آل‌سعود در سال‌های اخیر جنایات متعددی را مرتکب شده است. هموطنانمان هنوز جنایت آل سعود در منا- سال 94- را فراموش نکرده‌اند. جنایتی که به شهادت حدود 600 زائر ایرانی منجر شد. سعودی‌ها در آن مقطع به سبب دیپلماسی بسیار ضعیف دولت روحانی، در رفتاری گستاخانه حتی به ظریف در مورد فاجعه منا اجازه ملاقات هم ندادند.
ظریف در زمستان سال 94 و در اوج گستاخی‌های آل سعود، وزیر خارجه این رژیم-عادل الجبیر- را دوستِ خود خطاب کرد و با افتخار! گفت که «500 زائر ما در مراسم حج کشته شدند اما ما روابط خود را قطع نکردیم حتی روابط خود با عربستان را کاهش هم ندادیم»!
اکنون ایران دست برتر را در منطقه دارد و در مقابل، آل سعود در موضع ضعف و ناتوانی قرار دارد و هر چند روز یکبار از مقاومت یمن سیلی می‌خورد. در حال حاضر بیش از چهار سال است که رژیم آل‌سعود در اقدامی جنایتکارانه زنان و کودکان بی‌گناه یمنی را به خاک و خون کشیده است. نکته قابل توجه اینجاست که آل‌سعود که امروز زرادخانه نظامی بزرگی از بهترین سلاح‌های آمریکایی دارد، قادر به حمایت از خودش در برابر حملات ارتش و کمیته‌های مردمی یمن نیست.
** اگر با آمریکا مذاکره نکنیم، مورد حمله هسته‌ای قرار می‌گیریم!
روزنامه شرق در یادداشتی با عنوان «در باب اهمیت سفر "آبه"» به قلم «فریدون مجلسی» نوشت: «در پی سفر سه‌روزه ترامپ و یارانش به توکیو و رایزنی با مقامات این کشور برای حل تنش میان ایران و آمریکا، به نظر می‌رسد نخست‌وزیر ژاپن با دست پر و شاید حامل پیام‌های مهمی به تهران می‌آید».
این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه نوشت: «حضور ناو لینکلن و بمب‌افکن «B52» این باور را در هیئت حاکمه ژاپن ایجاد کرده که منطقه خاورمیانه بیش از هر دوره تاریخی دیگری در نزاع بزرگ نظامی قرار دارد. ژاپنی‌ها نیک می‌دانند که عواقب و پیامد هرگونه منازعه احتمالی میان ایران و آمریکا چه میزان مخرب و ویرانگر خواهد بود.
ژاپنی‌ها تجربه جنگ بین‌الملل دوم را دارند؛ در این جنگ امپراتوری ژاپن تنها زمانی تسلیم متفقین شد که با حمله مهیب و نابودگر هسته‌ای مواجه شد. برای همین این دیدگاه مطرح است که منازعه ایران و آمریکا با توجه به حضور اسرائیل، کش‌دار و فرسایشی خواهد بود و از سوی دیگر احتمال به‌کارگرفته‌شدن سلاح‌های ویرانگر هسته‌ای وجود دارد».
«فریدون مجلسی» همچنین در یادداشتی در روزنامه آرمان نوشت: «حسن روحانی، رئیس‌جمهور اعلام کرد که "…ما اهل منطق و مذاکره‌ایم؛ اگر با احترام کامل و در چارچوب مقررات بین‌المللی کنار میز مذاکره بنشیند، نه اینکه فرمان مذاکره صادر کند". باید گفت وقتی قرار باشد مذاکره میان دو کشور شکل گیرد، این شرط خود به خود اجرا می‌شود. وقتی دو طرف خواهان مذاکره هستند، با احترام از یکدیگر درخواست می‌کنند تا هماهنگی‌های لازم در این خصوص انجام می‌شود. وقتی از لحن احترام‌آمیز صحبت می‌کنیم باید این را بدانیم که مذاکره خود باعث برقرار شدن چنین لحنی خواهد شد».
متأسفانه برخی روزنامه‌های اصلاح‌طلب رسماً به سخنگوی کاخ سفید در ایران بدل شده‌اند. رسانه‌های این طیف به گونه‌ای به لاف زنی درباره قدرت آمریکا می‌پردازند که خود مقامات آمریکایی نیز در مواجهه با ایران جرأت این گنده گویی ها را ندارند.
اصلاح‌طلبان، شرافت و اخلاق را زیر پا گذاشته و برای مهیاکردن فضای مذاکره با ترامپ، مردم را از بمب هسته‌ای می‌ترسانند. این در حالی است که آمریکا اکنون رکورددار ناکامی و شکست در منطقه غرب آسیا است.
اندیشکده ها و صاحبنظران مسائل بین الملل در آمریکا بارها اعلام کرده‌اند که به هیچ عنوان گزینه حمله نظامی به ایران روی میز مقامات آمریکایی نیست.
واشنگتن می‌داند که نه تحریم، ایران را فلج می‌کند و نه امکان حمله نظامی به ایران وجود دارد. تنها گزینه پیش روی آمریکا، امتیازگیری یکطرفه از ایران با حربه مذاکره است. واشنگتن برای زمینه سازی مقدمات مذاکره نیازمند همکاران داخلی است. کسانی که با هراس افکنی، دوگانه کاذب «جنگ، مذاکره» را جا بیندازند. یک روز با بزرگنمایی توان نظامی آمریکا و روز دیگر با ترساندن مردم از بمب هسته‌ای.
** تاجرنیا: دولت روحانی، گرفتار بی برنامگی و ناکارآمدی است
«علی تاجرنیا» فعال سیاسی اصلاح‌طلب در مصاحبه با روزنامه آرمان با اشاره به عملکرد دولت روحانی گفت: «یک دولت گرفتار بی‌برنامگی و ناکارآمدی نخواهد توانست افکار عمومی را راضی و اقناع کند…متأسفانه دولت و مجموعه نیروهای سیاسی ابتکار عمل را از دست داده‌اند. بعد از برجام و آن توافقی که صورت گرفت و با توجه به کارشکنی‌هایی که انجام شد، تاکنون اغلب مواضع دولت انفعالی بوده است. سخنان گاه‌وبیگاه آقای رئیس‌جمهور اگرچه در برخی موارد می‌تواند نسیمی تازه را از پایبندی رئیس‌جمهور به یکسری از شعارها نشان دهد اما واقع امر این است که هیچ‌گونه نمود بیرونی و عملی برای مردم ندارد».
اصلاح‌طلبان اذعان دارند که دولت روحانی، هیچ برنامه‌ای برای اداره کشور ندارد. اما بااین‌حال سهم حداکثری خود در کابینه را انکار کرده و از سوی دیگر مدعی می‌شوند که علت اصلی ناکارآمدی دولت نیز نداشتن اختیارات ویژه است!