بد نیست قوانینی که درباره پارک کردن در کوچه‌هایی که بن‌بست نیست را بدانیم.
ابتدا باید بدانیم که فضای کوچه در ملکیت هیچ شخص خاصی نیست و متعلق به عموم مردم است.
طبق ماده 24 قانون مدنی کوچه غیر قابل تملک است و هر کسی می‌تواند با رعایت سایر قوانین از منافع آن استفاده کند. همچنین بر اساس ماده 92 قانون مدنی، تا زمانی که سد معبر نکرده باشید و در منطقه توقف ممنوع، توقف نکرده باشید، پارک در کوچه حق و سهم شماست.
با یک استثنا هر کسی با مالکیت، صاحب حق‌هایی می‌شود که برای بهره‌برداری از آن ملک در اموال دیگران وجود دارد.
بر اساس مواد 93 تا 108 قانون مدنی، اگرچه کوچه در مالکیت عموم قرار دارد، اما خانه‌هایی که در کوچه وجود دارند و در حد رفت‌وآمد خود نسبت به آن حق دارند. به این حق، حق ارتفاع نسبت به ملک غیر گفته می‌شود.
-پارک کردن در کوچه نباید باعث اخلال در رفت‌وآمد صاحبان منزل شود و شما حق پارک کردن در برابر درب پارکینگ منزل دیگران را ندارید. همچنین اگر پارک کردن در برابر سایر درب‌ها باعث شود که امکان رفت‌وآمد انسان و یا سایر وسایل متعارف مانند موتورسیکلت و دوچرخه از آن درب سلب شود، ممنوع است. این مورد استثنای پارک کردن در کوچه‌ها است.
-شما در صورت هزینه کردن در پیاده‌رو و سنگ فرش کردن آن و کاشتن گل و بوته و درخت، مالک آن نبوده و هیچ حقی نسبت به آن و فضای مجاور کوچه ندارید.
-در فضای غیر عبوری کوچه‌ها هر کس زودتر برسد حاکم است و شخصی نمی‌تواند با این ادعا که زیر پنجره و جلوی دیوار منزل من است ادعایی داشته باشد.
جمله معروف پارک=پنچری
-اگر کسی جلوی درب پارکینگ شما پارک کرد، شما حق تهدید کردن اون به پنچری را ندارد. این مورد درباره دیوار منزل و زیر پنجره نیز صدق می‌کند.
-فردی که خودرو جلوی درب پارکینگ وی پارک شده فقط می‌تواند از طریق ضابطین قضایی (نیروی انتظامی) برای رفع مزاحمت اقدام کند. شخص نمی‌تواند برای گرفتن حق خود شخصا وارد عمل شود. همچنین صرف تهدید کردن دیگران به خسارت مالی مانند پنچر کردن، جرم تلقی می‌شود.
-تهدید کردن شخص به ضرر مالی بین دو ماه تا دو سال حبس و 74 ضربه شلاق دارد.
-تخریب عمدی اموال دیگران نیز بین 6 ماه تا 3 سال حبس دارد.
-یک توهین ساده نیز 74 ضربه شلاق و یا جزای نقدی خواهد داشت.
