فرانسه بر سر دوراهی انتخاب

روزنامه شرق: در هر کشوری رویدادهایی شکل می‌گیرد که از آن به‌عنوان لحظات تاریخی یا پیچ جدید سیاسی یاد می‌کنند. اگر بخواهیم از بزرگ‌ترین رویداد سیاسی فرانسه در سال ٢٠١٧ یا سه، چهار دهه اخیر در این کشور یاد کنیم، بی‌تردید انتخابات مرحله اول ریاست‌جمهوری فرانسه می‌تواند مهم‌ترین رویداد تاریخی این کشور محسوب شود که رسانه‌های فرانسوی از آن به‌عنوان زلزله سیاسی یاد کرده‌اند.

 

حضور ماکرون به دور دوم، رسیدن فردی به این مرحله است که تا سه سال پیش کمتر کسی او را به‌درستی می‌شناخت. حالا او باید همچون سناریوی سال ٢٠٠٢ (بین ژاک شیراک و ژان‌ماری لوپن) در مرحله دوم با خانم مارین لوپن دختر «ژان‌ماری لوپن» رقابت کند.  حزب سوسیالیست که اکنون زمام امور را در فرانسه به دست دارد در این انتخابات شکست سنگینی را نیز متحمل شده است زیرا کاندیدای این حزب یعنی بنوا آمون فقط موفق شد حدود شش‌ونیم  درصد از آرای را به خود اختصاص دهد، این در حالی بود که ملانشون به‌عنوان کاندیدای جناح چپ افراطی که در نظرسنجی‌ها احتمال راهیابی‌اش به دور دوم محتمل نشان داده می‌شد، موفق شد بیش از ٥/١٩درصد از آرا را به خود اختصاص دهد. نماینده جناح راست میانه‌رو از حزب جمهوری‌خواهان یعنی فرانسوا فیون با کسب بیش از ٢٠  درصد از آرا دیگر شکست‌خورده دور اول انتخابات بود که نه‌تنها نماد شکست حزب جمهوری‌خواه به شمار می‌رود که از نگاه کارشناسان به منزله پایان زندگی سیاسی او نیز محسوب می‌شود.

 

حالا برخی می‌گویند اگر او از انتخابات عقب‌نشینی می‌کرد و شخص دیگری از حزب جانشین او می‌شد شاید این حزب شانس بیشتری برای پیروزی می‌داشت اما حالا حزب جمهوری‌خواه فرانسه شکستی را متحمل شده است که چه‌بسا تا سال‌های سال آثار آن را باید تحمل کند. به اعتقاد کارشناسان فرانسوی، خط سیاسی سارکوزی– فیون در اداره سیاسی حزب شکست خورده و زمان آن رسیده است تا در روند ادامه حیات حزب به بازنگری و سازماندهی جدید درون‌حزبی بپردازند. با این همه جمهوری‌خواهان فرانسه امیدوارند در انتخابات پارلمانی خسارت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری را جبران کنند.  نیکلا سارکوزی، رئیس‌جمهور سابق فرانسه، اعلام کرده است در دور دوم به ماکرون رأی می‌دهد. اما ملانشون موضوع را به ٤٥٠‌ هزار نفر از هوادارانش سپرده و از طریق سایتی از آنها خواسته است تا بگویند به چه کسی در مرحله دوم رأی می‌دهند.

 

او سه گزینه را برای انتخاب گذاشته است؛ اول‌ دادن ورقه سفید، دوم رأی‌دادن و سوم رأی‌دادن به نفع ماکرون درحالی‌که نامی از مارین لوپن در این سایت نظرسنجی وجود ندارد و این یعنی اینکه آرای طرفدارانش هرگز به سود مارین لوپن نخواهد بود.  رئیس‌جمهور فرانسه، فرانسوا اولاند، که رسما از ماکرون حمایت کرده، معتقد است پیروزی مارین لوپن خطری برای فرانسه به شمار می‌رود. او پس از آنکه اعلام کرد آرای کسب‌شده از سوی لوپن در مرحله اول را نباید دست‌کم گرفت و تضمینی برای پیروزی ماکرون در مرحله دوم از هم‌اکنون وجود ندارد، تأکید دارد نباید فراموش کنیم این مارین لوپن است که به مرحله دوم صعود کرده است. پس از وی ماکرون نیز در اظهاراتی مشابه اعلام کرد پیروزی‌اش بر لوپن، ، تضمین‌شده نیست با آنکه جبهه‌بندی‌ها و نظرسنجی‌های جدید از پیروزی ماکرون حکایت دارد.

 

 این در حالی است که مارین لوپن همه جناح‌های ملی‌گرا از چپ و راست را به سوی خود فراخوانده است تا پیروزی خویش را قطعی کند. وی برنامه حساب‌شده‌ای را برای پیروزی در مرحله دوم اتخاذ کرده است و شانس خود را برای پیروزی بالا می‌داند. او تلاش دارد آرای فرانسوا فیون و ملانشون در مرحله اول را به سوی خود جذب کند.

 

 

شعارهای مرحله اول در مرحله دوم جای خود را به شعارهای انتخاباتی جدید برای مارین لوپن و ماکرون داده است. مارین لوپن که شعار «بازنگری در سازماندهی فرانسه» را در مرحله اول انتخاب کرده بود در مرحله دوم از شعار «انتخاب فرانسه» استفاده می‌کند اما امانوئل ماکرون در مرحله دوم از شعار «همه ما فرانسه» استفاده می‌کند تا بتواند از این رهگذر بیشترین جذب آرای مردم را در دور دوم به خود اختصاص دهد.

 

برخی منتقدان ماکرون گفته‌اند او به‌گونه‌ای رفتار می‌کند که انگار از مرحله دوم هم عبور کرده و رئیس‌جمهور فرانسه شده است. اما اظهارات ماکرون نشان می‌دهد انتقادها را به جان خریده است و هرگز خود را پیروز انتخابات مرحله دوم نمی‌داند. مارین لوپن با سفرهایش به اقصی نقاط فرانسه نشان داده به پیروزی امیدوار است و تلاش دارد رأی‌های خاموش را به سوی خود جذب کند، ازهمین‌رو تندترین شعارهای فرانسوی را برای جذب شهروندان فرانسوی به کار گرفته است. مارین لوپن می‌گوید: رقیب من (ماکرون) دیدگاهی به دور از واقعیت به فرانسه دارد. او در حقیقت کاندیدای الیگارشی فرانسه است. مارین لوپن با به‌کارگیری اصطلاح الیگارشی می‌خواهد بگوید ماکرون نماینده گروه کوچک حاکم بر فرانسه است که از درون با فساد داخلی مواجه هستند و نمی‌توانند اهداف ملی فرانسه را تأمین کنند.   ظاهر امور این‌گونه حکم می‌کند که امانوئل ماکرون ٣٩ساله راهی آسان‌تر از مارین لوپن دارد.

 

اگر او موفق شده است تا در مرحله اول گوی سبقت را از رقبای سنتی‌اش از حزب سوسیالیست و حزب جمهوری‌خواهان برباید، پس این‌بار نیز این شانس را دارد تا همه آرای کاندیداهای شکست‌خورده از این دو حزب را به سوی خود جلب کند. به‌همین‌دلیل است که بسیاری گمانه‌زنی می‌کنند ماکرون می‌تواند با بیش از ٦٠  درصد آرا در مرحله دوم به پیروزی برسد. او اگر به الیزه راه یابد پس از ناپلئون بناپارت جوان‌ترین رئیس‌جمهور فرانسه لقب خواهد گرفت. در سال ١٨٤٨ میلادی ناپلئون با ٤٠ سال و هشت ماه سن به ریاست‌جمهوری فرانسه رسیده بود.  حال در مرحله دوم انتخابات دو فردی با هم رقابت می‌کنند که در دو دنیای کاملا متفاوت زندگی می‌کنند. یکی خواستار ادامه حیات فرانسه در قالب اتحادیه اروپا و انسجام داخلی و همزیستی مشترک با فرانسوی‌های مهاجرتبار است و همچنان می‌خواهد دروازه‌های فرانسه را به روی مهاجران در قالب قوانین کشور باز بگذارد و دیگری خواستار خروج فرانسه از اتحادیه اروپا و اعطای اولویت حیات و کار به فرانسوی‌های اصیل و بستن مرزهای کشور به روی پناه‌جویان است.

 

این دو دیدگاه آن‌قدر روشن و شفاف است که رأی‌دهنده فرانسوی برای انتخاب مسیر خود هرگز دچار اشتباه نمی‌شود و می‌تواند به‌راحتی یکی از دو راه را انتخاب کند زیرا این دو راه هیچ ‌وجه تشابهی با هم ندارند. ماکرون همچنان خواستار ادامه اقتصاد جهان‌شمولی بر پایه «جهان یک دهکده بزرگ است»؛ سیاستی که حمایت کامل اعضای اتحادیه اروپا و به شکل خاص صدراعظم آلمان، آنگلا مرکل، را پشت خود دارد اما مارین لوپن این سیاست را سیاستی خطرناک می‌داند که هویت ملی و تاریخ تمدن فرانسه را تهدید می‌کند ازهمین‌رو همه سران اتحادیه اروپا یک‌صدا خواستار شکست بی‌چون‌و‌چرای او هستند.