قربان نجفی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان درباره نحوه علاقه‌مندی خود به عرصه بازیگری و اولین حضورش جلوی دوربین گفت: تئاتر را از 8 سالگی شروع کردم، ولی اولین تجربه‌ام مقابل دوربین به سال 1369 و ترم اول دانشکده بر می‌گردد که یک کار تلویزیونی به نام «دهمین مظلوم» به کارگردانی علاءالدین رحیمی بود.
وی در همین راستا ادامه داد: شعار من در ابتدای کار این بود که یکجا برای خوابیدن یک غذا برای خوردن یک تئاتر برای کارکردن بود و در همین زمینه تمام انرژی خود را برای کار تئاتر گذاشتم تا اینکه پس از دریافت چند جایزه، اولین کار سینمایی‌ام را بعد از تست گریم که توسط «مهدی فخیم زاده» در فرهنگسرای بهمن از گرفته شد در فیلم «سایه به سایه» در سال 1373 به کارگردانی «علی ژکان» انجام دادم و همین کار زمینه معرفی و دعوت من به کار شد.
نجفی در مورد فعالیت‌های اخیر خود در عرصه بازیگری تصریح کرد: دو سریال «ستایش 3» ساخته «سعید سلطانی» و سریال «روز‌های خوب زندگی» ساخته «احمد کاوری» را آماده پخش دارم و همچنین در فیلم سینمایی «ژن خوک» به کارگردانی «سعید سهیلی» ایفای نقش کرده‌ام که این روز‌ها در حال اکران است.
وی در خصوص فعالیت خود در رادیو بیان کرد: من در فواصل بیکاری در رادیو مشغول به کار هستم و اوضاع رادیو هرچند که به معنای واقعی از لحاظ مادی تعریفی ندارد، اما کار دوستانه و رفاقتی که در آن است بسیار دل‌نشین است و یک خانه امنی برای من محسوب می‌شود، درواقع من از رادیو به بازیگری علاقه‌مند شدم و اولین بار از شنیدن نمایش رادیویی از رادیوی پدرم با بازیگری آشنا شدم.
نجفی در مورد فعالیت‌های خود در عرصه موسیقی اظهار کرد: من با تنظیم‌کننده‌های مختلفی کارکردم و دو سالی را هم شاگرد استاد محمد نوری بودم و دو آلبوم که یکی فولکوریک شیراز و قشقایی بود و یکی هم ارکسترال که البته فقط قشقایی بود را تولید کرده‌ام و کنسرت‌های زیادی در سالن‌های مختلفی برگزار کرده‌ام.
این بازیگر سینما در خصوص اینکه برنامه‌ای برای برگزاری کنسرت دارد یا خیر تصریح کرد: قطعه‌های زیادی آماده برای برگزاری کنسرت داریم، اما به شرطی که بتوانیم حمایت مالی بگیریم.
وی مهم‌ترین اولویت خود برای انتخاب نقش را فیلمنامه خوب عنوان و بیان کرد: در مرحله اول فیلمنامه و در مرحله بعد خود نقش و تأثیر آن در خود فیلمنامه بسیار برایم مهم است حتی اگر نقش بسیار کوتاه باشد، به نظر من نقشی که تأثیری در خود فیلمنامه نداشته باشد ارزش کار کردن ندارد.
وی در خصوص این که آیا عرصه بازیگری سخت تر است یا کارگردانی ادامه داد: تصورم بر این است که هر دو همسنگ هستند هرچند برخی جا‌ها حتی بازیگری سخت‌تر است، چراکه باید حسی که کارگردان از آن می‌خواهد خلق کند و در کل به نظر من بازیگری سخت‌تر است چراکه به خلق درصحنه و خلق در لحظه نیاز دارد، اما کارگردانی خلاقیتی است که از قبل تدارک دیده‌شده است.
