به گزارش "ورزش سه"، تداخل تقویم این رقابت ها با مسابقات لیگ قهرمانان آسیا، مسئله امید نورافکن را تبدیل به یکی از موضوعات بحث برانگیز فوتبال ایران کرده است. پیروانی و منصوریان هر کدام به دلایلی خواهان حضور این بازیکن جوان و کلیدی در تیم های تحت رهبری خود هستند ولی الویت با کدام است، تیم ملی جوانان یا باشگاه استقلال؟
امیر حسین پیروانی می گوید "امید نورافکن از جمله استعدادهایی بود که در تیم ملی جوانان رشد پیدا کرد و پس از حضور در این تیم مطرح شد و در استقلال به بازی گرفته شد. امید نسبت به تیم ملی جوانان و پرچم ایران احساس دین دارد و الان زمان آن فرا رسیده است که دین خود را ادا کند". در مقابل منصوریان نیز از جنبه ملی بازی های استقلال در لیگ قهرمانان آسیا و اهمیت حفظ سهمیه ایران در لیگ قهرمانان آسیا سخن گفته است.
ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که مسئله تداخل تقویم مسابقات، تنها مربوط به ایران نمی شود و همه کشورها به نحوی با این مشکل دست و پنجه نرم کرده اند. مشکلی که موجب شده در بین ده کشور برتر رنکینگ فیفا، شش کشور برزیل، اسپانیا، شیلی، بلژیک، سوئیس و کلمبیا حتی نتوانند جواز ورود به رقابت های کره 2017 را کسب کنند. دلیل اصلی آن عدم اجبار باشگاه ها به دراختیار گذاردن بازیکنان در مسابقاتی است که در تقویم رسمی فیفا ثبت نشده اند.
این اجبار فقط شامل جام ملت های آسیا، کوپا آمریکا، کونکاکاف گلد کاپ، یورو، جام کنفدراسیون ها و جام جهانی می شود. و از سپتامبر سال 2015 باشگاه ها دیگر حتی ملزم به آزاد کردن بازیکنان زیر 23 سالشان برای مسابقات المپیک نیستند.
از بین حاضرین، مثال فرانسه فاتح یورو 2016 زیر 19 سال و مدعی اصلی تورنمنت، گویای بسیاری از مسائل است. لودویک باتلی سرمربی این تیم در آستانه مسابقات یورو با مخالفت باشگاه دورتموند برای حضور عثمان دمبله مهمترین مهره خود روبرو شد. تابستان گذشته هیچکس کیلیان امباپه را نمی شناخت و امروز همه کارشناسان دلیل درخشش این پدیده فوتبال جهان در موناکو را توفیق اجباری تیم ملی جوانان فرانسه در آن مسابقات می دانند.
تا این لحظه هنوز موناکو با حضور امباپه در تورنمنت کره موافقت نکرده و باشگاه نیس هم تصمیم گرفته به عیسی دیوپ دیگر بازیکن کلیدی تیم ملی جوانان فرانسه استراحت بدهد. با این حال باتلی همچنان نه تنها اعتراضی به این غیبت ها ندارد بلکه بیشتر نگران فشاری است که می تواند روی این "کودکان" اثر منفی بگذارد: "خود بازیکن ها به این چیزها فکر نمی کنند و خیلی خوشحال هستند که دور هم جمع شوند و بازی کنند و پیروز شوند. این درست که در صدر اخبار رسانه ها قرار گرفته اند، ولی قبل ازهر چیز کودکان بیست ساله ای بیش نیستند که عاشق فوتبالند"
لودویک باتلی فشاری حس نمی کند چون قواعد بازی را همه قبول کرده اند. اگر تیمش قهرمان جهان شود "ارزش ورزشی" آن متناسب با تورنمنتی است که کیفیتش بیانگر قدرت واقعی همه کشورهای دنیا نیست. اگر هم حذف شود او را محاکمه نمی کنند. باتلی همینکه تا اینجا توانسته دمبله و امباپه ها را به باشگاه ها و تیم ملی بزرگسالان معرفی کند یعنی کارش را به نحو احسن انجام داده است.
فوتبال ایران نیز باید از امیرحسین پیروانی ممنون باشد که کمک کرده امید نورافکن تبدیل به یک بازیکن کلیدی در استقلال و رضا جعفری، عارف غلامی، سلطانی مهر، ساکی ... به بازیکنان ثابتی در ترکیب تیم های خود بدل شوند. معیار سنجش کارنامه کادرفنی تیم ملی جوانان بیش از نتایج، اینگونه است که باید مورد بررسی قرار گیرد.
طبق تقویم فیفا رقابت های تیم های ملی بزرگسالان و باشگاهی قاره ای از "ارزش ورزشی" بیشتری برخوردارند و بی دلیل نیست که فدراسیون جهانی فوتبال فقط برای این دو، دغدغه تفکیک تقویم مسابقات را دارد و اقدام به اعلام رنکینگ ماهانه می کند. رتبه ای که از اهمیت بسیاری برای فوتبال هر کشور برخوردار است و وزن فوتبال ملی و سهمیه باشگاهی آن کشور را در رقابت ها مشخص می کند. الویت فوتبال ما همان الویتی است که دیگر کشورها برای فوتبالشان قایل می شوند: ارتقای جایگاه تیم ملی بزرگسالان و حفظ و ارتقای سهمیه باشگاه ها در رقابت های قاره ای.
تیم های ملی پایه سکوی پرتاب مهمی هستند تا بازیکنان با کسب تجربه بین المللی، جایگاه ثابتی در باشگاه های خود به دست آورند، در لیگ داخلی و قاره ای صیقل بخورند و نهایتا در بین بازیکنان تیم ملی بزرگسالان قرار گیرند. امید نورافکن این فرصت را دارد که در لیگ قهرمانان آسیا و در بین بزرگسالان، این تجربیات گران بها را کسب کند. خوشحال باشیم از اینکه در تیم امیرحسین پیروانی جایی باز شده و فرصتی برای امیدی دیگر.
