به گزارش ایسنا؛ به دنبال چند پرواز کیهان پیمای شاتل، ناسا تصمیم گرفت یک شهروند عادی را همراه با فضانوردان حرفه‌ای به مدار زمین بفرستد. برای این منظور، فراخوان عمومی داد. نزدیک به 11 هزار نفر داوطلب این کار شدند و سرانجام سازمان فضایی آمریکا دو معلم را به نام‌های کریستا مک آلیف و باربارا مورگان را انتخاب کرد که سرانجام قرار شد مک آلیف نفر اصلی باشد و به این سفر برود.
نکته جالب توجه آنکه در بین آن 11 هزار نفر داوطلب، اسم جوانی به چشم می‌خورد که گرچه در آن روزگار چندان معروف نبود اما بعدها یکی از نامداران جهانی در عرصه کامپیوتر تبدیل شد: استیو جابز!
استیو جابز در زمان انتشار این فراخوان، با فرستادن درخواستی، علاقمندی خود را برای شرکت در پرواز فضاپیمای چلنجر اعلام کرد. اما تقاضای او رد شد زیرا هیئت گزینش معتقد بودند شایستگی و سلامت کافی ندارد! شاید زمانی که استیو جابز انتخاب نشد، این قضیه را یک شکست در زندگی خودش به حساب آورد.
در 28 ژانویه 1986، چلنجر 73 ثانیه بعد از پرتاب منفجر شد. به این ترتیب گرچه کریستا مک آلیف کشته شد اما انتخاب او باعث شد جهان یکی از نوابغ خود را از دست ندهد.
