به یقین دیده اید که باشگاه های بزرگ فوتبال با هزینه هایی کلان استادیوم هایی زیبا و دلربا می سازند تا میزبانی لایق برای هواداران خود باشند. اما در گوشه و کنار این جهان، همواره شگفتی هایی وجود دارند که می توانند هر فردی را به هیجان بیاورند؛ یکی از آنها استادیومی با نمایی دیدنی در کشور نروژ است.
استادیوم یاد شده که در حد فاصل دو جزیره ی کوچک در نروژ واقع گشته، نام «هِنینگسوائِر ایدرِتسلاگ اشتادیون» (Henningsvær Idrettslag Stadion) را یدک می کشد و آنچه جذابش ساخته آبهای بیکرانی هستند که اطرافش را فراگرفته اند.
اطلاق واژه استادیوم به «هِنینگسوائِر ایدرتسلاگ» شاید کمی مبالغه آمیز باشد. فقدان سکوی تماشاچیان، وجود یک جاده آسفالته در گرداگرد زمین چمن (به جای پیست تارتان) و عواملی از این دست، همه مؤید این نکته هستند که این استادیوم برای برگزاری مسابقات حرفه ای اصلاً مناسب نیست. اما علی رغم تمام این ضعف ها، استادیوم مورد بحث ما یک ویژگی مثبت دارد که آن را در زمره خاص ترین و دوست داشتنی ترین فضاهای ورزشی در دنیا قرار می دهد: قرارگیری در یک موقعیت جغرافیایی بی نظیر.
کافیست چنین نمایی را در ذهن خود تجسم کنید: تپه های صخره ای زیبا در فاصله چند متری، دریای نیلگون کمی آن طرف تر، سبزی و طراوت طبیعت در مقابل دیدگان و محیطی چشم نواز و دوست داشتنی که زیبایی های بهشتی را برای شما تداعی می کند.
اما بهتر است کمی هم به جزییات مهندسی و اقلیمی استادیوم بپردازیم. ساخت زمین فوتبال، با مسطح سازی بافت سنگی بخش جنوبی جزیره «هِلاندسویا» (Hellandsøya) میسر گردیده است.
در حوالی زمین چمن، جریان زندگی را به وضوح می توان حس کرد. کمی دورتر از فضای ورزشی، با مکان هایی مواجه هستیم که از آنها برای خشک کردن ماهی ها استفاده می شود. انبارهای مسقف نیز در گوشه و اطراف خودنمایی می کنند. تمام این ویژگی ها بر هویت بندری «هنینگسوائر» صحه می گذارند.
همان طور که پیش تر اشاره شد، گرداگرد زمین چمن یک جاده آسفالتی کشیده شده است. این جاده کاربردی چندمنظوره دارد؛ از یک طرف، مرکز تجمع تماشاچیان و از سوی دیگر محل پارک خودروهاست.
شاید محدوده استادیوم در مقایسه با استادیوم های واقعی کوچک به نظر برسد اما با در نظر گرفتن جمعیت کم دهکده «هنینگسوائر» (500 نفر)، باید اذعان داشت که همین ظرفیت محدود نیز کاملاً پاسخگوی نیازهای ساکنین خواهد بود. جالب است که در اطراف زمین چمن، تعدادی نورافکن هم نصب شده تا در صورت تمایل برای برگزاری شبانه مسابقات، مشکلی پیش نیاید.
در پایان جا دارد اشاره کنیم، در حوالی استادیوم، یک زمین اسب دوانی هم وجود دارد که اعضای باشگاه آماتور «هِنینگسوائِر» از آن برای تعلیم کودکان محلی استفاده می کنند.
در ادامه، شما را به تماشای ویدئویی از این استادیوم شگفت انگیز دعوت می کنیم:
