رئیس سازمان جنگل ها که تمام وقت و تلاش خود را برای جلوگیری از استیضاح وزیر جهاد کشاورزی صرف کرده، فرصت ندارد که برای پرداخت حقوق و مزایای نیروهای حفاظتی جنگل‌های شمال از دولت پول بگیرد و چاره را در این دیده که برداشت از جنگل‌های شمال را با بهره برداری مجدد البته با ویترینی زیباتر از گذشته آغاز کند. آقایی در زیر نامه نماینده ساری، خطاب به مدیرکل منابع طبیعی مازندران چنین دستور داده است: "پیرو مذاکرات حضوری جهت اقدام برای خروج درختان ریشه کن و شکسته در پارسل های مورد نظر"..... آگاهان می گویند این روش معامله ای است برای فرار از استیضاح؛ استیضاحی که برای سومین بار است شکست می خورد و لغو می شود.
به گزارش به نقل از اسکان نیوز، پس از اینکه حجتی وزیر جهادکشاورزی حتی با وجود تماس تلفنی کیخا رییس کمیسیون کشاورزی، آب ومنابع طبیعی، در جلسه استیضاح عصر دیروز حاضر نشد؛ 12 نماینده نامه نوشته و با استفاده از "آیین نامه مجلس" چون دو هفته از طرح استیضاح گذشته است هیات رییسه موظف است استیضاح را اعلام وصول کند.
خبرهای رسیده حاکی است تعاملات انتخاباتی از هفته پیش در برخی استان های صاحب منابع طبیعی آغاز شده است. گفته می شود خلیل آقایی، رییس سازمان جنگل ها،مراتع وآبخیزداری کشور به همراه حجتی وزیرجهادکشاورزی، استانداران و نمایندگان مجلس 11 استان زاگرس نشین را گرد هم آورده تا رایزنی های لازم را برای پیشگیری از استیضاح جناب وزیر ترتیب دهد.
این رایزنی های انتخاباتی در شمال کشور هم در حال انجام است؛ به گونه ای که خبر می رسد خلیل آقایی علاوه بر موافقت با نامه یوسف نژاد درباره درختان شکسته-افتاده –که تصویر آن در متن آمده- صبح امروز نیز همراه با محمد دامادی یکی دیگر از نمایندگان استان مازندران، تمام نماینده های مجریان طرح های جنگلداری را در اتاق خودش پذیرفته و نشستی داشته اند.
گفته می شود در این جلسه دامادی مامور شده تا همراه با یوسف نژاد در برابر گرفتن مجوز برداشت درختان شکسته-افتاده، تمام نمایندگان شمال کشور را راضی کنند که به استیضاح حجتی رای منفی دهند.
این نخستین باری نیست که منابع طبیعی این سرزمین محل معامله های اصحاب قدرت مخصوصا نمایندگان مجلس قرار می گیرد؛ اما شاید معامله های پشت پرده در این گستردگی و با این پرده دری نخستین بار است که حتی پررنگ تر از حوزه سیاسی، در میان متولیان جنگل و منابع ملی و نمایندگان حوزه های انتخابیه با اکوسیستم جنگلی و حساس، رخ داده است؛ معامله هایی که به جای لحاظ منافع ملی و منطقه ای حوزه های انتخابی، به مسائلی چون از سرگذراندن استیضاح و رای آوری مجدد نمایندگان آن حوزه ها پرداخته می شود.
چنین رویکردی را شاید بتوان از نماینده های حوزه های انتخابی شمال کشور به دلیل ناآگاهی نسبت به مسائل زیست بومی و منابع طبیعی پذیرفت، اما یقینا چنین گناهی از سوی متولیان جنگل ومرتع به هیچ عنوان قابل بخشش نیست و اگر از سوی نهادهای بالادستی بررسی ئ پیگیری نشود می تواند منجر به زیان ها و آسیب های جدی تری بر پیکره انفال و طبیعت زخمی سرزمین داشته برجای گذارد.
این اتفاق ها درست در روزهایی می افتد که سازمان متولی جنگل در سال جدید، به رغم وعده های خلیل آقایی مبنی بر جذب قرق بان ها و استخدام جنگل بان ها، قراردادهای خود را با این بخش از پرسنل بخش بهره بردار به عنوان نیروهای بخش حفاظت و با هدف حفاظت در دوره تنفس جنگل، تمدید نکرده و می توان گفت بخش های بسیار بزرگی از جنگل های هیرکانی در سه استان شمالی کشور، بدون نیروهای حفاظتی به حال خود رها شده اند. حال چگونه می توان نگران برداشت های بی حساب وکتار، در نبود نیروهای حفاظت برای جنگل نبود؟
رضا شیخ پور، کارشناس ارشد جنگلداری در اینباره به اسکان گفت:« قرار بود در قالب برنامه ششم توسعه، حداکثر ظرف سه سال، یعنی تا پایان سال 98 طرح جایگزین تهیه شود و سازمان جنگل ها هرگونه بهره برداری را بر مبنای طرح جایگزین تعریف کند؛ در طول سه سال اول برنامه ششم هم به سازمان جنگل ها مجوز داده شد در صورت صلاح دید برای برداشت درختان ریشه کن و افتاده پروانه قطع صادر کند؛ اما در دو سال اول برنامه ششم، سازمان جنگل ها مقاومت کرد و برای اینکه تفکر بهره برداری چوبی از جنگل‌های هیرکانی برچیده شود؛ پروانه قطع برای اینگونه درختان نیز صادر نکرد.»
او در ادامه افزود:« طرح جایگزین برای مدیریت جنگل‌های شمال می تواند با جامع نگری برای زون گردشگری، زون پرورش یا احیا جنگل، زون تحول معیشت جوامع محلی و حتی زون بهره برداری چوبی در جنگل تولیدی برنامه داشته باشد.»
این جنگلبان پرسابقه تاکید کرد:« قانون گذار در برنامه ششم توسعه گفته است که "سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری در 3 سال اول می تواند در صورت نیاز از درختان شکسته-افتاده و ریشه کن، بهره برداری کند." از طرفی به خاطر اینکه کارگاه های چوب بری که به صورت گسترده در شمال کشور مثل قارچ رشد کرده اند و به دلایل متعدد کنترل قاچاق چوب برای جنگلبانان سخت شده؛ گفتیم شکسته-افتاده را هم نگیریم تا هر چوبی از درختان جنگل های هیرکانی را در کارگاه ها مشاهده کردیم به عنوان قاچاق ضبط کنیم و جو ترس از قانون برای کارگاه داران متخلف ایجاد کنیم. برای همین سازمان جنگل ها در 2 سال اول برنامه ششم مقاومت کرد و مجوز برداشت درختان شکسته-افتاده نداد. حالا 9 ماه مانده به پایان این مهلت، چه شده که آقای خلیل آقایی مجوز شکسته-افتاده را صادر کرده است؟»
شیخ پور از مسوولان سازمان متولی جنگل پرسید:«آیا علت این صدور مجوزها برای برداشت درختان شکسته-افتاده این نیست که اسفند ماه امسال، انتخابات مجلس شورای اسلامی را در پیش داریم و بر مبنای خواسته نمایندگان مجلس چنین مجوزهایی صادر می شود؟! این یعنی درختان جنگل های هیرکانی و بهره برداری از آنها، تبدیل به محل معامله رییس سازمان متولی جنگل با نمایندگان شمال کشور برای جلوگیری از استیضاح وزیر جهادکشاورزی شده است.»
این کارشناس ارشد جنگل داری گفت:« نامه آقای یوسف نژاد و اظهارات آقای شاعری را نگاه کنید! روز دوشنبه آقای شاعری نماینده بهشهر، در صحن مجلس، به وزیر جهادکشاورزی تذکر کتبی داد که "چرا درختان شکسته-افتاده و ریشه کن برداشت نمی شود؟" آیا ایشان همان نماینده ای است که از "تنفس جنگل" دفاع می کرد؟! حال جای این سوال باقی است که چرا این اتفاق افتاده و چنین تغییر موضع از سوی آقای شاعری به چه دلیلی رخ داده است؟ آیا جز این است که 8 ماه دیگر که انتخابات مجلس شورای اسلامی است و شرکت "نکاچوب" و پرسنل و خانواده های وابسته به این شرکت در حوزه انتخابیه آقای شاعری، حداقل 10 هزار رای دارند؟»
شیخ پور همچنین افزود:« تذکر آقای علی محمد شاعری و دستور آقای خلیل آقایی ذیل نامه آقای یوسف نژاد به ما چه می گوید؟ 2 سال و 3 ماه مقاومت کردیم و مجوزی برای برداشت از درختان شکسته-افتاده ندادیم؛ چه اتفاقی افتاده که رییس سازمان جنگل ها، حالا و هشت ماه مانده به پایان مهلت برنامه ششم توسعه، ناگهان مجوز درختان شکسته-افتاده را صادر کرده است؟»
محافظان بی پناه جنگل
او در ادامه با اشاره به اینکه قرارداد نیروهای حفاظتی را نیز تمدید نکرده اند گفت:« محافظان جنگل هیچ پناهگاهی ندارند. در حالی که رقم حقوق و مزایای کل نیروهای حفاظتی شمال کشور در طول 12 ماه سال جاری به اندازه بودجه یکی از شهرداری های مازندران است! آیا این رقم بزرگی است که آقای خلیل آقایی نمی تواند از دولت اخذ کند؟!»
این کارشناس ارشد جنگلداری یادآور کرد:« مشکل ما فقط کنترل قاچاق نیست. واحد مدیریت ما در جنگلداری که "پارسل" است حدودا بین 70 تا 100 هکتار مساحت دارد. در سطح این پارسل ها، درختان شکسته-افتاده و ریشه کن در یک نقطه مشخص که متمرکز نشده است! یک درخت شکسته اینجاست و یکی دیگر ممکن است چندصدمتر آن طرف تر باشد. ما باید برویم داخل یک پارسل مثلا 80 هکتاری تا بتوانیم حداکثر 100 اصله درخت شکسته-افتاده و یا خیلی کم تر را تبدیل کنیم؛ بعد اسکیدر یا دواب ببریم و آنرا به بیرون جنگل منتقل کنیم. تخریب تجدید حیات جنگل، نابودی پوشش علفی کف جنگل، کوبیده شدن خاک بستر جنگلی که در حین جمع آوری آن درختان شکسته—افتاده اتفاق می افتد را چه می کنید؟ باز آش همان آش است و کاسه همان! »
یک دروغ آشکار
شیخ پور در ادامه هشدار داد:« برای بهره برداری درختان شکسته-افتاده به هیچ یک از پارسل ها رحم نخواهند کرد. وقتی می گوییم این مجوز خطرناک است به ما می گویند فقط در پارسل هایی که درختان افتاده به صورت تجمعی هستند پروانه قطع می دهیم! منظورشان از تجمعی چیست؟! یعنی در جنگل هیرکانی پارسل هایی داریم که تلی از درختان افتاده روی هم انباشته شده است؟ این دروغ است! می خواهند توقف بهره برداری را زمین بزنند.»
او افزود:« همچنین در پاسخ به نقدها می گویند دستور داده شده که صرفا شکسته-افتاده های لب جاده که مسیر چوب کشی دارد و چنانچه عرصه زادآوری ندارد برداشت شود. این پاسخ بسیار عجیب است. چه تضمینی وجود دارد که همه ناظران و نشانه گذاران، درختان شکسته-افتاده لب جاده را نشانه گذاری کنند؟ مگر پیش از این، در چنین شرایطی تخلفات گسترده رخ نداده است؟ اگر مدیریت جنگل و ضوابط اکولوژیک و قوانین بهره برداری درست اجرا می شد که نیازی به این همه مصوبه و بگیر و ببند نبود!»
شیخ پور یادآوری کرد:« من 12 سال در این مجموعه بوده ام و می توانم پیش بینی کنم که چه اتفاقاتی رخ خواهد داد. تخلف ها، رانت خواری ها و زدوبندهای این عرصه را برخی نمایندگان مجلس دارند می زنند. ضمن اینکه تصویب "قانون توقف برداشت از چوب جنگل های هیرکانی" خود بیانگر تایید این تخلف ها و زدوبندها در کف جنگل و مدیریت ناکارآمد طرح های جنگلداری بوده است؛ وگرنه چه نیازی بوده که به زعم برخی کارشناسان، برداشت های به اصطلاح قانونمند متوقف شود؟!»
این جنگلبان همچنین گفت:« هزینه کردن از منابع طبیعی برای جلوگیری از استیضاح وزیر جهاد کشاورزی فقط به شمال کشور خلاصه نمی شود. رئیس سازمان جنگل ها که ماموریت رایزنی با مجلس برای جلوگیری از استیضاح را بر عهده دارد هفته پیش نیز در ایلام همایشی را برگزار کرد و یازده استاندار و نمایندگان یازده استان در مجلس را گرد هم آورد و محمود حجتی را در جمع آنان برد تا رایزنی های خود برای استمرار وزارت حجتی را تضمین کند. در تمامی این لابی ها و رایزنی ها از منابع طبیعی ایران هزینه می شود؛ متاسفانه قوای مجریه و مقننه با این رفتارها دارند شکاف بی اعتمادی بین مردم و حاکمیت را عمیق تر می‌کنند.»
حال باید دید آیا باز هم استیضاح حجتی، قربانی لابی گری های سیاسی نمایندگان حوزه های زاگرس نشین و البرز نشین برای رای آوردن دوباره شده و منافع ملی در پای منافع شخصی و اقتصادی برخی ذبح می شود؟!
