سرویس بین‌الملل فردا؛ مرتضی باقیان: سرانجام انتظارها به سر آمد و نتایج دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه اعلام شد. این انتخابات که از ابتدا با شگفتی های متعددی مانند حذف چهره‌ها و احزاب سنتی جمهوری‌خواه و سوسیالیست آغاز شده بود، در نقطه پایان نیز با شگفتی تکیه زدن جوانی 39 ساله به نام امانوئل ماکرون بر مسند قدرت خاتمه یافت، پایانی که آغازگر دوره ای نوین در تاریخ سیاسی جمهوری پنجم فرانسه و قاره سبز خواهد بود. در تحلیل پیش رو سعی می شود چشم انداز احتمالی سیاست داخلی و خارجی جوان ترین رئیس جمهور فرانسه مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
سیاست داخلی
ماکرون از لحاظ ایدئولوژیک، تفکری میانه رو و لیبرال دارد. وی در عرصه سیاست داخلی، خود را «نه چپ و نه راست» می داند. وی تمایل دارد تا ارزش های فرهنگی چپ را با ارزش های اقتصادی راست در هم آمیزد و به دنبال پیوند دادن دو تفکر ترقی خواه و محافظه کار است. وی گفته است قصد دارد از تمامی اندیشه‌ها در راستای همبستگی ملی و توسعه بیشتر فرانسه استفاده کند.
ماکرون، خواستار انسجام داخلی و همزیستی مسالمت آمیز همه ادیان در فرانسه است. وی معتقد است که اسلام با آموزه های جمهوری فرانسه سازگار است. از این رو، با منع حجاب و روسری زنان مسلمان در کشورش مخالف است. وی در عرصه اقتصاد، سیاست سوسیال - لیبرال مبتنی بر تجارت و بازار آزاد، کاهش مالیات شرکت های بزرگ، کاهش هزینه های عمومی و پزشکی، توسعه انرژی های تجدید‌پذیر و حمایت از شرکت های نوین دیجیتال را دنبال خواهد کرد. در زمینه مسائل اجتماعی نیز الگویی از برخی سیاست های هر دو طیف چپ و راست، مدنظر رئیس جمهور جدید فرانسه است. به عنوان مثال، ماکرون خواستار استقلال عمومی دانشگاه ها، مؤسسات آموزشی و بیمارستان‌ها (سیاست احزاب راست) به منظور افزایش آزادی عمل کارمندان در محل کار می باشد.
سیاست خارجی
در زمینه سیاست خارجی، ماکرون بیشتر تمایل به تداوم سیاست خارجی کنونی فرانسه و اولویت هماهنگی با دولت های اتحادیه اروپا و ناتو خواهد داشت. وی در دوران کارزار انتخابات ریاست جمهوری فرانسه گفته بود که خواستار مذاکره دوباره با اتحادیه اروپا به منظور تعمیق پیوندهای این کشور با اتحادیه و تعمیق همگرایی اتحادیه اروپا از طریق پیشنهاد ایجاد بودجه و وزیر دارایی برای ناحیه پولی یورو و توسعه یک مرکز فرماندهی نظامی دائمی اروپایی می باشد. به این ترتیب، ماکرون خواهان ادامه اقتصاد جهان‌شمولی (بر پایه «جهان یک دهکده بزرگ است») می باشد. سیاستی که حمایت کامل اعضای اتحادیه اروپا و به شکل خاص،آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، را پشت سر خود دارد. ماکرون در قبال پناهجویان و مهاجرت نیز از سیاست درهای باز حمایت می کند. بنابراین در این زمینه نیز وی از سیاست های صدر اعظم آلمان حمایت می‌کند.
درباره جمهوری اسلامی ایران نیز آقای ماکرون سعی می کند سیاستی متوازن و متعادل را به همین شکل کنونی پیگیری نماید و بیشتر به دنبال توسعه و ارتقاء روابط اقتصادی فیمابین می باشد. ماکرون درباره تنش‌های موجود میان عربستان سعودی و ایران نیز معتقد است که باید توازن را حفظ کرد و نباید در بازی قدرت میان دو کشور مهم منطقه خاورمیانه مداخله کرد. در زمینه بحران سوریه نیز آقای ماکرون از منتقدان رئیس‌جمهوری کنونی سوریه به شمار رفته و خواستار کناره‌گیری بشار اسد از قدرت و از طریق مذاکره می باشد.
درباره روسیه نیز ماکرون سیاست منتقدانه و سختگیرانه را پیگیری خواهد کرد. ماکرون سعی می‌کند تا جایی که می‌تواند از مسکو فاصله بگیرد و به مواضع اتحادیه اروپا نزدیک شود. وی در یکی از مصاحبه‌های خود پیش از دور اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه گفته بود: «به پوتین خیلی قاطع و محکم می‌گویم که آماده احیای مذاکره برای حل بحران هایی که روسیه در آنها دخیل است (سوریه و اوکراین) هستم و بدون خصومت ورزی و در عین حال واگذاری هیچ‌گونه امتیازی، در دفاع از ارزش های فرانسه هوشیار خواهم بود.»
درباره نگرش وی نسبت به آمریکا نیز به نظر می رسد که وی بیشتر منتقد مواضع ترامپ است. ماکرون در دوران کارزار انتخابات ریاست جمهوری فرانسه به هوادارانش اطمینان داده بود که در برنامه او هیچ دیواری وجود ندارد. بنابراین به نظر می رسد وی مانند سایر احزاب سنتی راست و چپ فرانسه، مواضع انتقادی نسبت به اظهارات ترامپ خواهد داشت. ولی سیاست فرانسه در این مورد وابسته به این است که تا چه اندازه ترامپ به مواضع ضد اروپایی خود جامه عمل خواهد پوشاند.
