بنابر اندازه گیری های صورت گرفته در خصوص میزان انتشار گازهای گلخانه ای از اگزوز خودروها، این میزان در کشورهای توسعه یافته، نظیر اتحادیه اروپا و ژاپن، رقمی در حدود 130 گرم بر کیلومتر است، در حالیکه این میزان انتشار برای خودروهای ایرانی، به 210 گرم در کیلومتر می رسد که 60 درصد بیشتر از میانگین موجود در اتحادیه اروپاست. این اتفاق در حالی در صنعت خودرو ما رخ می دهد که مطابق رویکرد جهانی، میزان انتشار گازهای گلخانه ای خودروها باید کاهش پیدا کند و یا اینکه خودروها از سوخت های پاک تری استفاده کنند. مثل این روند را نیز می توان در استفاده از موتورهای کم حجم و توربوشارژر و تولید فراگیر خودروهای هیبریدی مشاهده کرد.
به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس در مورد مقایسه سطح فناوری خودروها در ایران و جهان باتوجه به میزان کاهش آلایندگی و گازهای گلخانه‌ای، در صورتی که اقدام مناسبی برای کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای از سوی خودروسازان صورت نگیرد، اختلاف 80 گرمی حال حاضر، در سال 2025 به 115 گرم خواهد رسید. خودروسازان برای جلوگیری از وقوع این اتفاق، دو راه حل پیش رو دارند. اولین راه حل مربوط به بهینه سازی پیشرانه ها می شود که در آن می بایست میزان اتلاف انرژی تولیدی در هر پیشرانه کاهش یابد یا آنکه با طراحی بهتر سیستم انتقال قدرت، مقدار نیروی هرز رفته در زمان انتقال به چرخ ها تنزل پیدا کند. راه حل دوم نیز استفاده از سوخت های پاک و فناوری های نوین برای تامین سوخت خودروهاست. بررسی نمودارها و سوابق خودروهای ایرانی، نشان می دهد زمانی که استفاده از سوخت جایگزین CNG در این محصولات فراگیر شد، میزان انتشار گازهای گلخانه ای به شدت کاهش پیدا کرد. روند جهانی الکتریکی سازی خودروها و تولید خودروهای هیبریدی یا پلاگین هیبریدی نیز در همین راستا انجام شده و پیش بینی می شود تا سال 2050 میلادی، خودروهایی با سوخت پاک، نقش مهمی در کاهش آلودگی هوای جهان داشته باشند. از سوی دیگر، تهیه زیرساخت های لازم برای استفاده از خودروهای هیبریدی و الکتریکی امری ضروری است، چرا که این خودروها نیاز به شارژر در فواصل کوتاه تری، نسبت به خودروهای سنتی دارند.
