روزنامه همشهری - ندا انتظامی: «من سر جنگ با کسی نداشته‌ام، من موسیقی را محترم می‌شمارم و حاضر نبودم با آن معامله کنم. ماندم و خون دل خوردم و امروز خوشحالم که باز می‌توانم برای مردم وطنم بخوانم.»
این صحبت‌های هنرمندی است که به‌مدت 17 سال ممنوع‌الکار بود. حسین زمان در تمام مدت تلاش کرد از راه قانونی این مشکل را برطرف کند. فرقی نمی‌کرد که مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دفترموسیقی اصلاح‌طلب باشند یا اصولگرا، هرچه که بود رفع ممنوعیت او تا دولت دوازدهم طول کشید.
پیش از این حسین زمان گفته بود که در زمان مدیریت علی لاریجانی در صدا‌وسیما نامه مکتوبی به تمامی شبکه‌ها و زیرمجموعه‌ها ارسال شد که تمامی آثار او به‌علت حرف‌های سیاسی اش اجازه پخش ندارد.
اما این ممنوعیت تنها به پخش آثار او از تلویزیون منحصر نشد. او که سابقه فعالیت انقلابی در پیش از انقلاب و بازداشت ساواک و البته اخراج از دانشگاه را داشت، با آغاز جنگ تحمیلی از آمریکا به ایران برگشته و در کنار سایر رزمندگان به دفاع از کشور پرداخت و با وجود این سابقه، حتی برگزاری کنسرت و تولید آلبوم هم برای این هنرمند ممنوع شد.
این فشار‌ها از سال 88 و موضع سیاسی او بیشتر شد. تلخی قضیه از آنجایی بیشتر شد که جلوی تدریس این استاد دانشگاه و عضو هیأت علمی پردیس بین‌المللی دانشگاه شریف که سابقه 28ساله تدریس داشت گرفته شد. با این حال حسین زمان ماندن و مبارزه کردن را برای رفع ممنوع‌الکاری انتخاب کرد تا سرانجام در مهر‌ماه 1397 برای 3قطعه از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز دریافت کرد. همان زمان هم زمزمه‌هایی از اجرای کنسرت او به گوش رسید. این خواننده پاپ به همشهری درباره برگزاری کنسرت سال گذشته خود گفت: «سال گذشته من مجوز کنسرت نگرفته بودم که کنسل شود بلکه این مجوز به من داده شده بود تا چند کار منفرد انجام دهم و مجوز آن‌ها را بگیرم که من هم همین کار را کردم».
خواننده آلبوم‌های «قصه شب» و «شاپرک» همچنان برای گرفتن مجوز دچار مشکل بود؛ «به من گفته شده بود که بعد از گرفتن مجوز ترانه‌های مستقل برای کنسرت اقدام کنم که بعد از اقدام متوجه شدم هنوز منعی برای گرفتن مجوز کنسرت وجود دارد و به همین دلیل پیگیری‌های زیاد، ادامه کار را به سال‌جاری کشاند.»
با این حال تلاش و پشتکار او نتیجه داد، اما همچنان مشکلاتی سر راه این خواننده بود. او اعلام کرده بود دوست دارد نخستین کنسرت خود را درصورت پیدا کردن اسپانسر، رایگان برگزار کند، اما نتوانست به این آرزو تحقق ببخشد. پیدا کردن اسپانسر برای او یکی از مشکلاتی بود که در اجرای کنسرت «به تو می‌رسم دوباره» برطرف شد.
«به هر حال محدودیت‌هایی که برای من وجود داشت مانع از این می‌شد تا اسپانسری ریسک این کار را بپذیرد. 17 سال دور بودن من از صحنه و حاشیه‌هایی که در اطراف من بود برای اسپانسر‌ها زنگ خطر بود و کسی جرأت حمایت از من را نداشت. چرا که مسئله، مسئله سرمایه‌گذاری روی چیزی بود که ممکن بود ضررش بیشتر از سودش باشد. اما یک اسپانسر خطر کرد و به‌دلیل علاقه‌ای که به من و سبک کار‌های من داشت خود پیشنهاد حمایت مالی داد و من از این بابت از ایشان سپاسگزارم. آقای مهندس مقدم‌فر از مدیران شرکت سیمرغ سامانه این محبت را به من داشته‌اند و من امروز به واسطه کمک ایشان و دوستانشان می‌توانم دوباره روی صحنه بروم.»
حسین زمان سال‌هاست که از فعالیت موسیقی به دور بوده، اما او سعی کرده که این ارتباط را به اشکال مختلف حفظ کند؛ «از موسیقی دور نبوده‌ام و تحولات را پیگیری کرده و سعی کردم که در کار‌های جدیدم نیز سلیقه‌های طیف گسترده‌تری از مخاطبان را درنظر بگیرم و طی این مدت نیز تعدادی ترانه در فضای مجازی منتشر کردم تا ارتباطم با مردم حفظ شود. البته حال دیگر بعد از گذشت 17 سال حضور دوباره داشتن کار سختی است. ولی فکر می‌کنم مردم نیز در این دوران فرقت من را در خاطر خود نگاه داشته‌اند که ممنونشان هستم. تلاشم را برای نزدیک شدن به مردم خواهم کرد؛ البته فضای موسیقی من که ریشه در اعتقاداتم دارد تغییر اساسی نمی‌کند. موسیقی من یک موسیقی کلام محور است و به آن معتقدم.»
او در سال75 وارد عرصه خوانندگی شد و تلاش او به همراه چند هنرمند باعث شد که موسیقی پاپ بعد از انقلاب زنده شود، اما حدود سال‌های 80 یا 81 بود که او ممنوع‌الفعالیت شد؛ «خوشبختانه از دوره مسئولیت آقای ترابی مدیرکل سابق دفتر موسیقی ارشاد، کمک زیادی شد تا من بتوانم مجوز ترانه‌های مستقلم را با سهولت بگیرم و ایشان به من لطف زیادی داشتند و در ادامه نیز این اواخر جناب الهیاری مدیر فعلی دفترموسیقی ارشاد و همکاران ایشان نهایت همکاری را با من داشتند و با درک شرایط من کمک کردند تا بتوانم مجوز کنسرت را بگیرم. در گذشته دیدن این مدیران و صحبت با آن‌ها تقریبا مقدور نبود، ولی انصافا این دو مدیر دفتر موسیقی نهایت تلاش خود را کردند و من از ایشان ممنونم.»
اگر سختگیری‌ها و ممنوع‌الکاری باعث مهاجرت هنرمندان زیادی شد، اما برخی ماندن را انتخاب کردند، دلیل آن هم ساده بود عشق به کشور؛ «کجا بروم از ایران عزیزم بهتر. کجا بروم از اینجا زیباتر و خاطره انگیزتر. من هیچ‌وقت فکر رفتن به سرم نزد وترجیح دادم همه غم‌ها و غصه‌ها و کم‌لطفی‌ها را تحمل کنم. ماندم و تلاش کردم تا حقم را بگیرم.» حال حسین زمان 3 مرداد در برج میلاد بعد از طی این مسیر طولانی دوباره به مخاطبان خود می‌رسد تا کنسرت «به‌تومی‌رسم دوباره» را در 2 سانس اجرا کند.
درکنسرت «به تو می‌رسم دوباره» حسین زمان که در مرکز همایش‌های برج میلاد اجرا خواهد شد، ارکستری 30 نفره به رهبری صابر جعفری روی صحنه خواهد رفت و قطعات قدیمی این خواننده به همراه چند قطعه جدید اجرا خواهد شد. نوازندگانی همچون بابک ریاحی‌پور، حسن فراهانی و حسین شریفی که سابقه همکاری با حسین زمان را داشته‌اند، در این اجرا حاضر خواهند بود تا سوم مرداد همه خاطره‌ها تجدید شود.
