در بین زندانیان، مشکلات زنان همیشه به مراتب اثرات منفی بیشتری بر بنیان خانواده‌ها می‌گذارد. چون با نبود حضور زن در خانواده نه تنها یک فرد بلکه کل خانواده آسیب خواهد دید. آسیب‌های ناشی از نبود مادر در خانه می‌تواند به اندازه‌ای زیانبار باشد که تا سال‌ها نتوان آن را جبران کرد.
به گزارش به نقل از روزنامه ایران ،این معضل امری است که نگاه ویژه مسئولان را می‌طلبد تا با تغییر ساختار گذران محکومیت در زندان، زنان زندانی بتوانند دوران محکومیت خود را به نحوی دیگر و در کنار خانواده خود بگذرانند. به گفته ابتکار، دستبندهای الکترونیک، برای حل این مشکل به یاری مادران زندانی آمده‌اند.
معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده درباره آخرین اقدامات این معاونت در خصوص بررسی مشکلات زنان زندانی می‌گوید: اولین کاری که طی 20 ماه گذشته انجام دادیم بازدید از زندان‌ها بوده و در طول این مدت 10 زندان را از نزدیک دیدیم و با زنان زندانی دیدارهای چهره به چهره داشتیم و از ابعاد مختلف زندگی شرایط زنان زندانی از مهدکودک گرفته تا بهداری، کارگاه‌های آموزشی و شرایط مرتبط با تغذیه و بهداشت عمومی و وضعیت حقوقی گزارش تهیه کردیم.
به گفته ابتکار، بررسی کردیم که چند درصد از این زنان دارای فرزند هستند و مشکلات این دسته را هم جویا شدیم تا بتوانیم به‌صورت ویژه مشکلات آنان را بررسی و رسیدگی کنیم. برای حل مشکلات زنان زندانی با مراجع ذیربط مکاتبه کردیم تا برای رفع کمبودها اقدامات مؤثری انجام شود و تا امروز هم پیشرفت‌های خوبی داشتیم هرچند هیچ وقت هم نمی‌توانیم وجود کمبودها را انکار کنیم.
وی در ادامه می‌افزاید: در زمان خانم مولاوردی طرح ارمغان جهت آزادی زنان زندانی معسر جرایم غیرعمد اجرا شد و بعد از آن 3 دوره دیگر این طرح را با همکاری سازمان زندان‌ها و ستاد دیه اجرایی کردیم که بسیار کارآمد بود و همچنان هم قصد داریم آن را ادامه دهیم.
علاوه بر این مورد، به طور خاص با معاون پیشگیری و اجتماعی قوه قضائیه در خصوص موضوع دستبندهای الکترونیک و حمایت از آن تفاهمنامه‌ای امضا کردیم و با معاون قوه قضائیه هم به تفاهم رسیدیم که بخشی از هزینه‌ها را معاونت زنان تأمین کند و مابقی را قوه قضائیه برعهده بگیرد.
در حال حاضر این طرح در 14 استان اجرایی شده ولی متأسفانه تعداد کمی از استفاده‌کنندگان این طرح را زنان تشکیل می‌دهند. تأکید معاونت بر این است که زنان بیشتری بتوانند از این طرح استفاده کنند مخصوصاً مادران، بیشتر مورد توجه قرار بگیرند؛ البته تمامی همکاری‌ها صورت گرفته و امیدواریم با کمک دستگاه‌های ذیربط هرچه سریعتر به نتیجه برسیم.
معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده از طرح دیگری در خصوص زنان زندانی خبر می‌دهد و می‌گوید: طرح بعدی درباره وضعیت اشتغال زنان زندانی پس از آزادی و خانواده‌های آنها است به تعبیری با همکاری تشکل‌هایی که در این حوزه هستند بعد از آزادی بحث اشتغال این زنان پیگیری خواهد شد.
البته در این حوزه وزارت کشور و قوه قضائیه هم باید همکاری داشته باشند تا سریعتر به نتیجه مطلوب برسیم. اگر وزارت کشور همکاری‌های لازم را در این حوزه داشته باشد، می‌توانیم در ارتباط با مباحث مالی و توان‌افزایی افرادی که آزاد می‌شوند و همچنین خانواده‌های آنها اقدامات مثبت و مؤثری داشته باشیم. البته این مباحث از همان دوران زندان آغاز می‌شوند و تا پس از آزادی نیز ادامه خواهند داشت.
او درباره شیوه ملاقات‌های زنان زندانی با خانواده‌های خود توضیح می‌دهد: ملاقات‌ها به‌صورت مستمر انجام می‌شود مگر در موارد خیلی خاص و محدود. البته در زمینه مرخصی برخی از زندانیان به‌دلیل نداشتن وثیقه با مشکل روبه‌رو هستند، در این خصوص هم دستبندهای الکترونیک بسیار کارآمد می‌توانند عمل کنند، به نحوی که زندانی با استفاده از رأی باز، دوران محکومیت خود را در محیطی دور از زندان ولی تحت نظر در کنار خانواده می‌گذراند.
ابتکار درباره اتفاقات مثبتی که با روی کار آمدن آقای رئیسی افتاده اظهار امیدواری می‌کند: در این مدت سیگنال‌های مثبتی دریافت کرده‌ایم، امیدوارم در دوران ریاست ایشان این تغییرات تا رسیدن به نتایج مثبت در حوزه زنان همچنان ادامه داشته و خیر و مثبت باشد.
مشارکت زنان در انتخابات شورایاری‌ها
به گفته ابتکار، در انتخابات اخیر شورایاری‌ها، 24 درصد زنان شرکت کردند این در حالی است که در دوره‌های قبل مشارکت زنان بسیار کمتر بود. مشارکت در انتخابات شورایاری‌ها فرصت فوق‌العاده‌ای است که زنان متخصص بتوانند در حوزه‌های تخصصی مدیریت شهری را به سمت مدیریتی کارآمد پیش ببرند.
