سرپرست آموزش همگانی انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی کشور گفت: هرچند حس تشنگی ممکن است در دوران سالمندی کاهش یابد، اما این گروه سنی به دلیل احتمال وجود نقص کلیوی و استفاده از داروهای متعدد، بیشتر مستعد کم آبی هستند.
به گزارش به نقل از ایرنا، مینا کاویانی افزود: به مردم به خصوص سالمندان توصیه می‌شود با مصرف مقدار کافی آب سالم و بهداشتی و گنجاندن میوه‌ها و سبزی‌های تازه در برنامه غذایی، ضمن حفظ تندرستی و شادابی، به پیشگیری از کم آبی بدن خود کمک کنیم.
وی اظهار داشت: حس تشنگی تحت تاثیر عوامل محیطی هم قرار می‌گیرد. برای مثال در شرایطی که دمای محیط بسیار بالاست یا تعریق بدن بسیار شدید است، حس تشنگی ممکن است نیاز واقعی بدن به آب را نشان ندهد.
کاویانی با اشاره به اینکه علائم کم آبی بدن، اظهار داشت: سردرد، خستگی، کاهش اشتها، حواس پرتی و گیجی، اتساع ضعیف پوستی، ضربان پوستی در ناحیه پیشانی، ادرار غلیظ، کاهش دفع ادرار، چشم‌های گود رفته، خشکی غشاهای مخاطی دهان و بینی، تغییرات فشارخون در حالت ایستاده و افزایش ضربان قلب از علائم کم آبی بدن هستند.
وی به راه‌های دفع آب از بدن اشاره کرد و گفت: آب از طریق ادرار و مدفوع به طور محسوس و از طریق عرق کردن، تنفس و همچنین تبخیر پوستی به صورت نامحسوس از بدن دفع می‌شود.
کاویانی افزود: دفع نامحسوس آب معمولاً مداوم و به صورت غیرآگاهانه انجام می‌شود و عواملی مانند دمای بالای هوا، رطوبت پایین و ارتفاع زیاد می‌توانند آن را افزایش دهند و باعث ایجاد خطر کم آبی در بدن شوند.
وی اضافه کرد: با توجه به اینکه تابستان، گرمترین فصل سال است و دمای هوا در اکثر نقاط بالاست، این امر ممکن است تعادل آب بدن را دچار اختلال کند. وقتی دریافت آب ناکافی یا دفع آن خیلی زیاد است (مثلاً در شرایط اسهال و یا استفراغ)، کلیه‌های سالم با حفظ آب و دفع ادرار غلیظ‌تر، تلاش در جهت جبران کمبود آب می کنند. اما در گروه‌های آسیب‌پذیر مانند نوزادان و سالمندان، تغلیظ ادرار ممکن است کاهش پیدا کند و احتمال خطر بروز کم آبی در آنان افزایش می‌یابد.
کاویانی به علائم گرمازدگی اشاره کرد و گفت: دمای بالای بدن، ایجاد شوک بدون تعریق، هذیان گویی، کما و در حالت شدید تشنج از جمله علائم گرمازدگی است. بیشتر افراد گرمازده علائم مقدماتی کمی دارند ولی سردرد، ضعف و گیجی ممکن است در آنها وجود داشته باشد.
وی درباره درمان گرمازدگی گفت: کاهش سریع درجه حرارت بدن از مهمترین اقدامات درمانی است. برای این منظور قرار دادن فرد گرمازده در یک محیط خُنک و در صورت امکان کاهش دمای بدن با استفاده از حمام آب خنک یا استفاده از پتوهای سرد کننده، موثر خواهد بود.
کاویانی ادامه داد: اقدام لازم دیگر، جبران مایعات از دست رفته بدن با استفاده از محلول‌های قندی نمکی متناسب با وضعیت بیمار و در ادامه با بهبود نسبی وضعیت بیمار، نوشیدن آب و مایعات تأمین کننده نیازهای بدن به آب و الکترولیت‌ها (مانند سدیم و پتاسیم)، از مهمترین موارد برای بهبود وضعیت گرما زدگی است.
