دانشمندان ملکولی را یافته اند که ممکن است در معده افراد مبتلا به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) ساخته شود. محققان با استفاده از موش های آزمایشگاهی 11 گونه میکروبی را شناسایی کردند که با پیشرفت بیماری یا پیش از بروز علائم آن تغییر کردند.
به گزارش به نقل از سیناپرس، دانشمندان در موسسه علوم وایزمان نشان دادند که میکروب های روده در موش ها که در مجموع به آنها میکروبیوم معده گفته می شود ممکن است بر چرخه بیماری اسکلروروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) که به نام بیماری «لو گهریگ» هم شناخته می شود تاثیر بگذارد. بر اساس گزارش مجله نیچر، پس از اینکه به موش ها گونه های خاصی از میکروب های معده یا موادی که می دانیم از این میکروب ها ترشح می شود داده شد پیشرفت بیماری کند شد. نتایج اولیه نشان می دهد که این یافته ها در مورد نقش تنظیم کننده ساختار میکروبی ممکن است به بیماران انسانی مبتلا به ای ال اس نیز قابل تعمیم باشد.
«اران الینو» استاد ایمنی شناسی می گوید: دف بلند مدت ما این است که تاثیر جمعیت میکروبی روی سلامت و بیماری انسان ها را روشن کنیم؛ مغز یک موضوع مطالعاتی جذاب و تازه است. تیم تحقیقاتی او با کمک «اران سگال» استاد علوم کامپیوتر و ریاضیات کاربردی این تحقیق مشترک را انجام دادند. سگال می گوید: با توجه به شواهد روز افزون درباره تاثیر پذیری کارکرد و بیماری های مغز از میکروب ها، می خواستیم نقش بالقوه آن را در بیماری ای ال اس را مطالعه کنیم.
این دانشمندان با کمک آزمایش هایی شروع به اثبات این امر کردند که در موش های دستکاری ژنتیکی شده پس از اینکه به آنها طیف گسترده ای از آنتی بیوتیک ها داده شد که بخش مهمی از جمعیت میکروبی آنها را از بین برد، علائم بیماری ای ال اس در آنها بدتر شد.
علاوه بر این دانشمندان دریافتند که پرورش این موش های در معرض بیماری ای ال اس در شرایط بی وزنی (که در این شرایط قاعدتا موش ها حامل هیچ گونه میکروبی از خودشان نیستند) بسیار دشوار است زیرا این موش ها در محیط استریل برای بقای خود شدیدا دچار مشکل شدند.
این نتایج، ارتباط بالقوه ای بین تغییرات در جمعیت میکروبی را نشان داد و پیشرفت بیماری را در موش هایی که به طور ژنتیکی به ای ال اس حساس بودند را شتاب داد .
سپس دانشمندان با استفاده از روش های کامپیوتری ترکیب و کارکرد جمعیت میکروبی را در موش های در معرض ای ال اس با موش های سالم مقایسه کردند. آنها 11 گونه میکروبی را یافتند که همراه با پیشرفت بیماری یا حتی پیش از ظهور علائم روشن آن در موش های در معرض بیماری ای ال اس تغییر کردند. وقتی دانشمندان این گونه های میکروبی را جدا کردند و به یک یک موش ها پس از درمان آنتی بیوتیکی، مکمل هایی پروبیوتیک مانند دادند، برخی از این میکروب ها تاثیر منفی آشکاری بر بیماری ای ال اس داشتند. اما یک نوع میکروب به نام آکرمانسیا میوسینیفیلا (Akkermansia muciniphila)، پیشرفت بیماری را به طور چشمگیری در موش ها کند و عمر آنها را طولانی تر کرد.
دانشمندان برای کشف نحوه عملکرد آکرمانسیا، هزاران ملکول کوچک را که توسط میکروب های معده ترشح شده بودندآزمایش کردند. آنها ملکولی به نام نیکوتینامید ( NAM) را تحت نظر گرفتند. نتیجه آن شد که سطح آن در خون و مایع مغزی نخاعی موش های در معرض این بیماری پس از درمان آنتی بیوتیکی کاهش یافت و پس از اینکه به موشها آکرمانسیا که قادر به ترشح این ملکول بود داده شد سطح آن افزایش یافت. دانشمندان برای اثبات اینکه NAM در واقع یک ملکول ترشح کننده میکروب ها است که می تواند مانع از چرخه ای ال اس شود دائما به موش های در معرض این بیماری NAM تزریق کردند. شرایط کلینیکی این موش ها بسیار بهبود یافت. مطالعه ای پیشرفته تر بر روی ظهور ژنها در مغزهای این موش ها نشان داد که NAMکارکرد نورون های حرکتی آنها را بهبود بخشید.
