به گزارش ایسنا، نشست هفتگی شهر کتاب در روز سه‌شنبه هشتم مرداد ساعت 16:30 به نقد و بررسی کتاب «درآمدی بر شعر معاصر آمریکا» نوشته‌ی کریستوفر بیچ با ترجمه‌ی کامران احمدگلی و بهادر باقری اختصاص دارد که با حضور دکتر مسعود جعفری‌جزی، دکتر کامران احمدگلی و دکتر بهادر باقری در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود.
در خبر برگزاری این نشست عنوان شده است: نشر خاموش به تازگی کتاب «درآمدی بر شعر معاصر آمریکا» را منتشر کرده است. در این کتاب نویسنده با نگاهی ژرف جریان‌های اصلی و تاثیرگذار شعر معاصر آمریکا و نقش‌آفرینان جدی و مهم آن را معرفی می‌کند. زمانه و زمینه‌ی فرهنگی، ادبی و سیاسی هر دوره را واکاوی می‌کند و جایگاه و پایگاه شاعران برجسته را فراروی خواننده می‌نهد. همچنین نمونه‌هایی کوتاه از برجسته‌ترین شعرهای هر دوره را نقد و تفسیر می‌کند. پانویس‌ها و حاشیه‌نگاری‌های مترجمان اثر نیز موضوعات کتاب را برای خواننده‌ی فارسی‌زبان خوش‌خوان و سودمندتر کرده است.
طنازی‌های بازیگوشانه ـ پرخاشگرانه‌ی عبید
بیست‌وپنجمین نشست از مجموعه‌ی درس‌گفتارهایی درباره‌ی عبید زاکانی در روز چهارشنبه 9 مرداد ساعت 16:30 به بررسی «طنازی‌های بازیگوشانه ـ پرخاشگرانه عبید» اختصاص دارد که با حضور دکتر ابوالفضل حری در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود.
در خبر برگزاری این نشست عنوان شده است: طنز و طنزآفرینی هماره از جمله ژانرهای جذاب و بحث‌انگیز برای هجو و تسخر گفتمان‌های غالب و فرادستی جوامع بوده است. طنزآفرینی و طنازی‌های پرخاشگرانه‌ی عبید زاکانی علیه گفتمان فرادستی جامعه‌ی سده‌ی هشتم ایرانی پس از حمله‌ی مغول و حکومت ایلخانان در این میان برجستگی شاخص‌تری دارد. نگاهی گذرا به این عصر و دوره، از بسیاری از معایب و کج‌رفتاری‌های در سطوح مختلف جامعه خبر می‌دهد و طنز و ابزارهای طنزآفرینی بستری برای هجو و تسخر و گاه اصلاح این زشتی‌ها فراهم می‌آورد. حال اگر سه گفتمان سیاسی، اخلاقی و مذهبی را از جمله گفتمان‌های فرادستی تأثیرگذار در این سده محسوب کنیم، عبید لبه‌ی تیز و برنده‌ی زبان انتقادی، هجایی و پرخاشگرانه‌ی خود را بر این گفتمان‌ها می‌گشاید و برخی چهره‌های شاخص این سه گفتمان و از آن جمله زاهدان سالوس و ریاکار، کوته‌فکران و کوته‌نگران مستبد فرهنگی و اشراف‌زادگان معتقد به اخلاق مختار را از رهگذر شگردهای طنازانه‌ی خود و از جمله تجنیس، کنایه، وارونه‌گویی و نقیضه‌سازی از میان سایر شگردها، به باد انتقاد می‌گیرد و از اریکه‌ی قدرت به خاک ذلت می‌نشاند.